Kippen, kuikens en eitjes

Door Marleen
Het is weer hoog tijd voor een kippen update! Ik zal beginnen met de kippen waar we afscheid van hebben moeten nemen, en de kippen die erbij gekomen zijn.

Alweer lang geleden, augustus 2020, kregen we een haantje van DOE, de school van de kinderen. Ik had meer hanen nodig en vooral vers bloed. Het was een prachtig beestje (helaas geen foto gemaakt). Maar hij bleek toch net een stukje kleiner dan onze kippen, en hij kon geen plekje bemachtigen in de bestaande kippenkliek. Hij ontsnapte steeds vaker naar de tuin, waar hij vervolgens al m'n bloemen omspitte. Als ik hem kon vangen en terugbracht naar de kippenwei, dan zat hij in no-time weer in de tuin. Hij wilde duidelijk niet meer in de wei zijn. Toen hij op een dag onder het bloed zat, heb ik hem maar uit z'n lijden verlost.

Eind september 2020, heb ik drie kippen geruild met iemand hier uit de buurt. Zo krijg je weer vers bloed, en ook weer eens andere (mengsels van) rassen en kleurtjes. Ik kreeg twee hennen en een haan, alle drie joekels van beesten, en zij kreeg drie handtamme hennen van mij. De nieuwe kippen werden direct opgenomen in de groep en voelden zich al snel thuis. Ik moest nog wel hun kalkpoten behandelen. Een paar keer de poten dik insmeren met vaseline is genoeg om alle mijten om zeep te helpen en de verdikte schilfers vallen er dan zo af. Zo makkelijk als wat. Alleen het vangen is nog wel eens lastig. 

Onze oude haan werd de laatste weken steeds zwakker. We hoorden al dat hij niet meer fatsoenlijk kon kukelen, het was een soort klagelijk kwaakgeluid wat hij maakte. Hij zat ook steeds vaker te suffen. En laatst lag hij opeens dood tussen de voerbakken. Ik denk gewoon ouderdom. Jammer, want het was echt een super lief en zorgzaam beest. Alle lekkere hapjes gaf hij aan z'n favoriete hennen of aan de kuikens. 

R.I.P. lieve haan!

De lente is weer in volle gang (al zou je het aan het weer nog niet echt zeggen, vanmorgen lag hier nog serieuze sneeuw!), en de kippen zijn alweer gezellig aan het broeden geslagen. We hebben nu twee nestjes met kuikentjes. Het eerste nestje dit jaar was van de gezusters Zweedse Bloemenkip. Die werden tegelijk broeds, en zaten altijd samen, tegen elkaar aan gekropen, in één hokje te broeden. Ze pakten wel steeds stiekem elkaars eitjes af, maar blijkbaar vonden ze het toch drie weken lang gezellig bij elkaar. We hebben het nog nooit eerder gehad (of misschien eerder niet toegelaten) dat twee kippen op één nest zaten. Ik was zó benieuwd hoe dat zou gaan als de kuikentjes uit kwamen..! Het bleek allemaal heel soepel en vanzelfsprekend te gaan. Er zijn twee weken geleden drie kuikentjes uitgekomen. De twee moeders zorgen allebei even lief en zorgzaam voor hun kroost. De kinders kruipen net zo makkelijk onder de ene moeder als onder de andere moeder. Een samengesteld gezin dus! Hoe modern 😄

 
Het tweede nestje heeft maar twee kuikentjes.

Vanaf dag drie gaan de kuikens al met mams mee naar buiten.
Op deze foto zijn ze ongeveer twee weken oud.

In maart hebben we er twee kipjes bij gekregen, Cochin kriel, twee echte raskipjes. Ze hebben bevederde poten en helemaal bolle, opgedofte veren. Ze zien er eigenlijk veel te chique uit voor onze huis-tuin-en keukenkippen. En ze zijn super tam. We kregen ze van mensen uit Schijndel, die hier vaak in het bos komen wandelen. Zij hadden een mooie ren voor de kipjes in hun tuin gemaakt, maar ze gunden de kipjes toch meer ruimte. Ze vonden onze kippen-wei er zo gezellig en ruim uit zien, dus ze kwamen vragen of wij hun kipjes wilden adopteren. Dat wilden we wel, en zo kwamen ze ze nog dezelfde dag brengen, inclusief al het superdeluxe voer wat ze nog over hadden. We konden zien dat ze een goed leventje gehad hebben daar! 

Hier werden ze net bij ons afgegeven. De donker bruine heeft een kaal plekje op haar koppie.

Eenmaal bij ons in de wei, werden ze direct onder de hoede genomen door de grootste haan. Je zag ze altijd met z'n drietjes. En dat was fijn, want daardoor werden ze algauw geaccepteerd in de groep. Ze heetten Bo en Ben, maar onze kinderen gaven ze nieuwe namen: Shirley (de lichte) en Babette/Babs (de bruine), naar Shirley en Babette van Klokhuis.

De grote haan die zich over de kipjes heeft ontfermd

Babs ging al snel weer eitjes leggen, en werd na een maand al broeds. Maar helaas, meteen na uitkomst heeft ze de eerste drie kuikentjes dood gepikt... De twee eitjes die er nog lagen en die aan het uitkomen waren, heb ik snel weggehaald en in de broedmachine gelegd. Ik heb Shirley en Babette daarna samen in een ren in de tuin gezet, zodat Babs broeds-af zou worden. Dat was inderdaad goed gelukt, na één dag was ze alweer gezellig buiten met haar zusje aan het scharrelen.

Samen in de ren aan het scharrelen. Babs kale koppie is wel erger geworden sinds ze bij ons woont. Geen idee of die veertjes nog aan kunnen groeien...

Zodra de eerste kip broeds werd, hadden we binnen de broedmachine aangezet met een heleboel eitjes erin. Zoveel mogelijk verschillende, zodat we een leuk gemengd clubje kuikens zouden krijgen. Veel eitjes waren niet bevrucht, maar wel alle eitjes van Babs. De grote haan heeft dus goed z'n werk gedaan, haha! Benieuwd wat daar voor kippen uit gaan komen. Ik denk dat we te weinig hanen hebben voor onze enorme toom kippen (21 nu, waarvan 2 hanen, excl kuikentjes).

Links-voor de mini-eitjes van Babs.Verder allemaal verschillende soorten.
Allemaal mixen, dus altijd spannend wat daar uit gaat komen!

Van de eitjes die wel bevrucht waren, hebben we er een aantal onder de toen broedse kippen gelegd (dus nestje 1, 2 en 3). Hoefden ze niet meer zo lang te broeden.
Onze broedmachine is maar moeilijk stabiel te houden qua temperatuur en luchtvochtigheid. Toch viel de uitkomst binnen niet tegen: 6 kuikens kwamen uit. Plus de 3 en 2 van de nestjes buiten, maakt samen 11. 9 waren er niet uitgekomen, waarvan er 5 niet bevrucht waren. Kortom, niet slecht voor een matige broedmachine!

De eerste eitjes komen uit!

Bij één kuiken was de dooier niet goed naar binnen getrokken. De dooierzak ging kapot, en de hele broedmachine kwam onder het bloed en eigeel te zitten. Wat een bende! Het kuikentje zat zelf ook helemaal onder. Toen na een dag het kuiken was opgedroogd, waren de veertjes helemaal hard van het opgedroogde eigeel. Het kuikentje was zwak en kon zich nauwelijks bewegen. Ik heb het toen in een warm badje schoongemaakt, wat hij heel fijn vond. Al het eigeel heb ik eraf gewassen. Daarna knapte het kuiken zienderogen op, en nu is het de grootste van allemaal! 

Dat vindtie fijn....!

Nu zitten ze binnen in een grote cavia bak. Steef heeft een klimtoren voor ze gebouwd van K'nex. Als ze iets groter zijn, maken we een ren in de woonkamer, net als vorig jaar. Dat is een feest! Zooo leuk om de kuikens op te zien groeien, en er zoveel mee te knuffelen als we willen.

 

Steef met kuikentje. Hij kriebelt wel in je nek!

En Emke met kuikentje. Zooo gezellig :-)

Ondertussen hebben we weer een nieuwe kip die broeds is. Gisteren hebben we broedeitjes gehaald bij iemand hier uit de buurt. Het is van het ras Brahma. Mooie, grote, vriendelijke kippen die ook nog redelijk wat eitjes leggen.

Dit is een foto van de ouders. Prachtig, toch?

Met al die kippen, hebben we dagelijks zo'n 9 tot 12 eitjes. Veel te veel voor ons gezin. Ik heb al vele potten eieren geprepareerd voor de winter. Ik doe dan een weckpot vol met ongekookte eitjes, die pot afvullen met water en één lepel pure kalk (luchtkalk, calciumhydroxide) erbij. Deksel en datum erop. Zo kan je de eitjes wel een jaar goed houden. 

Onze wintervoorraad, ik schat in dat dit wel genoeg is.
De kippen zullen dan ook af en toe nog wel een eitje leggen.

We hebben nu buiten, naast de weggeefkast, een eier-verkoop kastje opgehangen. 2 euro voor 10 stuks, geld mag in de brievenbus. En jawel, ze worden allemaal verkocht..! Zo halen we ook nog een beetje de onkosten eruit, toch leuk?!