donderdag 31 januari 2019

Eieren conserveren (1) resultaat

door Marleen
In april vorig jaar schreef ik een blogje over het conserveren van eieren in kalkwater.
Nu is het tijd om het resultaat te laten zien!

We hebben sinds halverwege de herfst en een deel van de winter kunnen eten van de eieren uit de emmer. Even afspoelen onder de kraan, en klaar voor gebruik. De smaak en substantie waren nog steeds prima, net als verse eieren.

Maar afgelopen week zagen we dat het kalkwater opeens vies was geworden, en niet fris meer rook. Een groot deel van de eieren ruikt ook niet meer fris. Zeker niet bedorven, maar ook niet reukloos, zoals verse eieren zouden moeten ruiken. Maar aan sommige merk je niks, en die eten we gewoon nog op.



We denken dat het water besmet is geraakt met iets, of dat er toch een vies ei in terecht is gekomen.

Volgend jaar doen we het iets voorzichtiger aan. We nemen meerdere kleinere emmers of potten, zodat we per maand een nieuwe kunnen maken. We beginnen met het gebruiken van de oudste eieren. Mocht er een pot vies worden, dan hoeven we niet de hele partij weg te gooien, maar alleen die ene pot.

En we gaan ook proberen om eieren te bewaren door ze met olie in te wrijven en in doosjes bewaren.
Zoals in dit filmpje:

... even een geultje graven?

Door Peter

Voor de hemelwaterafvoer moet er een buis naar de put ingegraven worden. Zoveel werk kan dat toch niet zijn? Nou, hier op ons terrein weet je nooit wat je tegenkomt, en inderdaad, ik ben er twee dagen mee bezig geweest...

Het eerste stukje ging prima, maar na een bochtje kwam ik in één meter twee stalen leidingen (?) tegen, en een put. Precies op de plek waar de buis moet komen. 


Die twee leidingen bleken massief stalen staven te zijn, waarschijnlijk als aardpin zijn gebruikt. Het liefst had ik ze er helemaal uit, maar dat is me niet gelukt: met de grondboor het zand er naast weggraven, en met een strop aan de Skidster trekken. De strop (1500Kg) brak. Dus ik heb ze maar met de slijptol zo diep mogelijk afgeslepen.


De put leek niet meer in gebruik: er zat geen deksel op, en wel allemaal puin erin. Omdat hij best groot was, en ik eigenlijk wel weer verder wilde, heb ik hem niet helemaal weggehaald: enkel met de boorhamer een hoek weg gebikt, zodat de leiding er langs kon.


Nou, geregeld, nu lekker verder graven! Ongeveer een meter verder bleek het puinpad al te beginnen. Zeven meter puin hakken zag er niet verleidelijk uit, zeker niet toen ik een kwartier aan het hakken was voor de eerste meter. Ik overwoog serieus om toch maar een minigraver in te zetten. Maar gelukkig hebben we de Skidster nog: met de riek kon ik het puin los krabben en met de hand weg scheppen. Aan het eind van de dag was het puin weg, de zin ook, en de natte sneeuw die viel begon te blijven liggen.


De volgende ochtend bleek dat deze zeven meter ook verassingen in petto had. Ondanks de vorst en sneeuw ging het graven best aardig. De grond was hard, dus steeds plakjes van 2-4cm af schrapen. En toen bleek er een soort gebroken (asbest?) buis in de weg te liggen.


De buis was niet rond, er zat nog iets van beton in. Na twee zijgeulen gebikt en gegraven te hebben heb ik de Skidster ingezet om de buis uit de grond te trekken. Niet heel subtiel, het zij zo. En wat bleek? Het was een schuttingpaal met een halve buis er omheen. Waarschijnlijk waren de vorige bewoners te lui naar de stort te rijden... 


Maar dat was nog niet alles; naast de buis zat nog wat beton in de grond, en na wat gegraaf bleek het te gaan om twee schuttingpanelen die op elkaar gemetseld waren, met een gootje er onder  en een stalen U-profiel er langs. We hebben geen idee wat het is, of was, maar op dit moment "zand erover". Als we (later) het grindpad opdoeken, dan gaan we hier serieuzer graven. 

Serieuze archeologische opgravingen!

De geul is klaar, inclusief een gat in de wand van de put, dus kan ik eindelijk de leidingen in elkaar zetten. Volgende week wordt het droger weer, dat komt dan goed uit.

zondag 27 januari 2019

Loopeendjes


door Marleen
Afgelopen jaar was een record slakkenjaar. Duizenden slakken heb ik gevangen in de groentetuin, maar het was een druppel op de gloeiende plaat. Al mijn zaaisels werden keer op keer tot de grond toe opgevreten, en zelfs uien en bladeren van de aardappelplanten waren niet veilig voor die veelvraten. 

Mijn aardappelplanten van de zomer: alleen nog maar stengels over...

En slakken lusten schijnbaar dus ook uien...

Deze zomer wist ik het zeker: ik wil Indische loopeendjes! Men zegt dat het geweldige slakkenbestrijders zijn. Ze lusten er wel pap van! (brrr... slakkenpap, gatsie!) En natuurlijk geheel milieuvriendelijk. De eenden laten je planten met rust, iets wat je van kippen niet kan zeggen. Daar komt nog bij dat ze goede leggers zijn, misschien leggen ze wel meer eieren dan kippen. En het zijn leuke beestjes om te zien. Ze waggelen niet zoals gewone eenden, maar lopen heel rechtop (daarom worden ze ook wel flesseneenden genoemd) en ze blijven in een groepje bij elkaar. Veel water hebben ze niet nodig, maar een klein zwembadje om af en toe in te plonzen vinden ze heerlijk.

Kortom, na weer een mislukt groentetuinjaar vond ik het tijd voor loopeendjes. Ik vond een groepje van vier eendjes op Marktplaats, twee mannetjes en twee vrouwtjes. Peter heeft ze voor me opgehaald in Maarn. Een zwembadje kregen we gratis mee, en ik verbouwde de kuikenren als tijdelijke eendenren. Daar blijven ze een paar dagen in, en als ze dan een beetje gewend zijn, laten we ze los. Het zijn wel bangerdjes en niet bijster briljant (volgens de vorige eigenaar), dus ik hoop maar dat ze niet weg vluchten. Maar vliegen kunnen ze niet goed, dus hopelijk blijven ze op ons terrein.

Een warm welkom van de hele familie, in de kou

Na een paar minuten zaten ze al in het zwembadje

Kijk nou eens hoe leuk...!


zaterdag 26 januari 2019

Regenwater afvoer aan de oostkant

Door Peter
Tussen de buien door heb ik het laatste stuk van de dakrand gelijmd. Twee naden die in de dakgoot eigenlijk de verkeerde kant op wijzen; die moeten extra zorgvuldig worden gelijmd en gekit. Dat kitten ga ik later doen, als alle naden klaar zijn en het een dag mooi weer is. Tot die tijd hoop ik dat alles waterdicht is. 

 Ik ben verder bezig met de regenwaterafvoer aan de oostkant van het huis.

Het begin van de regenwater afvoer.

Daar ongeveer gaan de buizen lopen om het regenwater naar de put te verplaatsen. De buizen komen van Alice, ze worden nu goed gebruikt.


De komende dagen is er veel regen voorspeld. Om te voorkomen dat de regenwaterafvoer-in-aanleg helemaal onder gaat spoelen, heb ik in het donker nog gauw de regentank onder de afvoer gezet, en er een tijdelijke pijp in gestoken. In de tank staat een dompelpomp met drijfschakelaar, die de tank naar de regenput leegpompt. 


Je kan zien dat de tank aan de buitenkant op twee plekken nat is. Dat is geen goed nieuws; het water dat op het dak naar de regenpijp stroomt heeft nog een andere uitgang gevonden. Oftewel: de kit is echt nodig. Dat had ik niet verwacht! Maar dat gaat goed komen. 

Klein lekje

De plas in de slaapkamer was er na de sneeuw weer. Het is me een raadsel waar dat water vandaan komt. Omdat ik toch voor de regenwater afvoer aan het graven was, heb ik van die muren de buitenkant opengemaakt. Niets te zien natuurlijk...

woensdag 23 januari 2019

Winterweer

Door Peter

Sneeuw! Een lange file bij het ophalen van de kinderen, maar ook prachtige plaatjes.


Dit soort dagen zijn vooral "bij-de-kachel-werken-dagen". Er is altijd wel administratief werk te verzinnen...


Er melden elke week wel mensen via de site workaway om te komen helpen. Maar op dit moment is het echt te koud om hier te logeren; de caravan ziet er misschien gezellig uit, maar alleen voor diehards.

Sneeuw heeft de eigenschap niet heel goed te luisteren naar de zwaartekracht.
Daarom komt het spul in grote hoeveelheden de woonkamer binnen.

Maar het heeft ook leuke kanten: sneeuwpop maken met de kinderen, en met de slee naar het bos.

maandag 21 januari 2019

Superbloedwolfmaan

Door Peter

Om 06:00 stond onze hele familie buiten in de kou te kijken naar de gekke maan...


Ik bleef als enige kijken om te zien hoe de oorspronkelijke kleur terug kwam. En misschien ziet dat er nog wel mooier uit dan de rode bloedmaan. 

zaterdag 19 januari 2019

Wilgentenen

Door Peter

De knotwilgen lopen lekker uit, maar niet als mooie knotwilgen. Behalve op de knot zitten er ook lager op de stam vele scheuten, soms meer dan op de knot. Deze winter haal ik de stamloten er af. Ik verwacht dat de stamscheuten niet terugkomen, omdat de boom op de knot lekker verder kan uitlopen. We gaan het zien.

Ik had in  Facebook-groepen gemeld dat ik wilgentenen over heb in 4 kleuren (gelig, rood, bruinig en groenig), en er kwamen veel mensen langs om wat van mee te nemen.



Manon met Jonathan, slapend op haar rug

Tamara met een enorme bundel voor haar voedselbos

De wilgen zien er weer uit als knotwilgen

Een groot deel van de wilgen is weer in model, maar er zijn er nog steeds met stamloten. Dus mocht je interesse hebben in een 4-kleurige bundel wilgentenen kun je contact met ons opnemen.

dinsdag 15 januari 2019

Granaten in de buurt

Door Peter

Op de hoek Oude Dijk / Aakendonk, een paar honderd meter verderop, wordt een parkeerterreintje aangelegd voor wandelaars die zo ver mogelijk willen autorijden. Bij de voorbereidingen kwamen ze twee handgranaten tegen uit de tweede wereldoorlog. De EOD heeft deze ter plaatse laten ontploffen.
Helaas hebben wij dat gemist: Daaf's beugel ging er uit en Marleen was mee, en ik was op De Tijd en Ruimte. Maar we zijn gewaarschuwd dat deze dingen dus ook nog bij ons op het terrein kunnen liggen. 

dinsdag 8 januari 2019

maandag 7 januari 2019

Start democratische school De Tijd en Ruimte (Den Bosch)

Door Peter

Na anderhalf jaar voorbereiden heeft vandaag de democratische school De Tijd en Ruimte haar deuren geopend. Ik ben daar vanaf het begin bij geweest, en help nu twee dagen per week om de start van de school goed te laten verlopen.


Een democratische school is een school waar kinderen zelf verantwoordelijk zijn voor hun leerweg. Ze bepalen dus zelf wat ze leren, wanneer, hoe, en met wie. Er wordt veel gespeeld, maar spelen (en zeker zelf-gestuurd spelen) is leren.
Er zijn geen klassen, maar functionele ruimtes. Er is geen lesrooster met verplichte lessen. Er zijn wel lessen, maar kinderen bepalen zelf of ze die willen volgen. Ons rooster ziet er dan ook zo uit:

Ons weekrooster

Lekker leeg dus. Een dag is echter niet leeg! Hier een verslag van hoe zo'n dag er uit kan zien.

Kinderen hebben ook een stem in wat er op school gebeurt. Meteen op de eerste dag zijn er al veel besluiten genomen, voor en door de schoolgenoten: kinderen en teamleden samen. Met sociocratie.

Sociocratisch besloten moties

De komende maanden zal ik twee dagen per week op school vertoeven, wat de bouw een beetje vertraagt. Maar ach, met dit grijze, natte, donkere weer is er niet veel tijd verloren...


zondag 6 januari 2019

Dakrand

Door Peter

De uitvoering van de dakrand is nog een hoop gepuzzel met mogelijkheden en onmogelijkheden. Uiteindelijk is de keuze gevallen op dikke hoekijzers, ingefreesd in de dakplaten, en geschroefd door de dakplaten in de balken er onder. De kantplank moet straks namelijk ook de sedum-planten op het dak houden, dus er komt best wat kracht op te staan.


Omdat het dak uit segmenten bestaat, heb ik aardig wat beugels nodig...

Ik heb de westelijke kant van de veranda van een rand voorzien, en de dakfolie erop vastgeplakt. Ook de regenpijp-aansluiting zit er in. Als het nu gaat regenen valt er al een stuk minder water op de grond naast het huis. Dat zal een berg modder schelen!


Dit verandadak is met aan elkaar geplakte rest-stukken dichtgemaakt. Voor de waterdichtheid maakt dat niet uit, wel voor de hoeveelheid werk. De naden moeten goed schoon en droog zijn, en dat valt met dit vochtige weer niet mee.


Maar net voor het donker was het klaar! De naden moeten nog worden afgekit, maar dat ga ik doen als alle randen klaar zijn.

En zo ziet het dak met goot er nu uit.