woensdag 28 februari 2018

Stro in de kou

Door Peter
Ter voorbereiding van het vullen van de buitenmuren met strobalen ben ik deze week bezig geweest met het vinden van een handige, snelle en goede werkmethode. In de kou: paar graden vorst met veel wind is een vreemde omstandigheid om met strobalen bezig te zijn...

Stro en ijspegels
De strobalen moeten straks heel strak op elkaar geperst worden. Vaak wordt dat met potkrikjes gedaan. Daaf had laatst bedacht dat het heel makkelijk zou zijn om een spanband over de strobalen te spannen. Dat leek inderdaad een goed plan. Daarvoor schroefde ik een balk aan de buitenkant van de panelen vast om de ene kant van de spanband vast te zetten. De andere kant van de spanband kan onder het houten frame haken. Met een potkrik onder de spanband is de baal naar beneden te drukken.


Dat werkte best aardig, maar het bleek toch lastig om de baal rechtstandig in te drukken: de strobaal gaat altijd scheef staan. Het volgende experiment gaat dus zijn: geen krikje, maar aan beide kanten een spanband die onafhankelijk van elkaar gespannen kunnen worden, dus aan de binnenkant en aan de buitenkant. Hierdoor kan ik het indrukken beter sturen. Wordt vervolgd!

Een ander probleem waar een oplossing voor nodig was, is het verkleinen van een baal. Omdat wij onze balen verticaal in de muur zetten, is het niet nodig deze korte baal met touwtjes tot een nieuwe baal te knopen. We kunnen gewoon een pakketje stro van de baal afhalen en op z'n plek leggen. Maar daarvoor moet je de rest van de (losse) baal wel ergens kunnen laten.


Ik heb een soort bak in elkaar gefabriekt (van allerlei enigszins bruikbare restjes hout) en deze schuin naar achter gezet. Zo blijft de baal makkelijk op z'n plek liggen. Door bovenop de baal een houten doos (waar twee stoeptegels in zitten) te zetten, blijft de stapel stro mooi bij elkaar. Elke keer dat ik wat extra stro nodig hebt kan ik dat hier vanaf pakken.

Nu nog iets verzinnen om de aansluiting tussen de muur en het dak goed te krijgen. Maar dat kan ik pas doen als de temperatuur boven 0 graden blijft; de leem is op dit moment niet echt goed verwerkbaar...

En dan moeten er nog waterslagen komen. Deze gaan we van hout maken. Dat wordt weinig gedaan in Nederland, dus we moeten goed uitzoeken welk hout we moeten gebruiken, waar we dat halen en hoe we het moeten behandelen. Misschien moeten we beginnen met simpele Douglas waterslagen, als experiment. Als ze niet bevallen kunnen we ze later alsnog vervangen door betere exemplaren.Gelukkig gaat vervangen makkelijk met lemen muren! (edit: we hebben ze uiteindelijk gemaakt van hardhouten tuinplanken: bankirai)

woensdag 21 februari 2018

Bomen opruimen

Door Peter
's Ochtends kwamen Teun en Evi langs met hun Sam en nieuwe aanwinst Kelt. Zij waren sinds hun laatste werkdag in 2016 niet meer bij ons nieuwe huis geweest. Het was weer heel leuk en gezellig om bij te kletsen na hun Franse en Portugese avonturen.

Ferry en Erik kwamen 's middags helpen met het weghalen van de drie omgewaaide bomen.
Erik bracht zijn nieuwe snipperaar mee (dezelfde als die van mij). De takken waren zo weg, de kar 2x helemaal vol. Binnenkort een keer harken, en de bulten en kuilen wegwerken. Het gras is behoorlijk beschadigd. Ook door de graafmachine die laatst kwam om de bomen de wei op te trekken.

Met 2 snipperaars gaat het snel!
Marleen had ruimte gemaakt waar deze snippers konden liggen.Ook dat gaat mooi worden.

Met dit prachtige weer gingen Emke en Steef een hut bouwen van de takken van de omgewaaide els.
Ze hadden ze zelf al afgezaagd.

En aan het eind van de middag hebben we de els geveld, klein gezaagd en gesnipperd. Met de Skidster de stammen uit de sloot getrokken, en naar de klover gebracht. Lekker opgeschoten dus!
's Avonds rozig op de bank (koud maar prachtig zonnig weer), en moe maar voldaan.

maandag 19 februari 2018

Opbouwen na de stormschade

Door Peter
Eindelijk weer buiten aan het werk; na een week griep en daarna twee weken cursus komt de lente snel dichterbij! En dan willen we echt weer gaan bouwen, dus moet alles daarvoor klaar zijn. Afdak bouwen dus!


Van de 8 dakplaten heb ik er 5 kunnen repareren met glasvezel-polyester. Van deze platen heb ik een nieuw dakje gemaakt: niet meer zo groot, maar groot genoeg om de werkbank droog te houden. Ook het gereedschap en de bakken met schroefjes hangen er weer. Nu kan ik weer lekker werken!

In de witte schuur heb ik de muurkast 3 meter langer gemaakt, zodat er 9 meter plank bij is gekomen. Als het een dagje regent kunnen we daar ook lekker gaan (op)ruimen. 


Komende woensdag komen Ferry en Erik helpen om de bomen op te ruimen, maar Daaf, Emke en Steef wilde er niet op wachten. Zij hebben alle takken van de stam gezaagd en Steef begon zelfs al met (handmatig) kachelblokken zagen. Goeie hulp!

zaterdag 17 februari 2018

Brand stro-huis Kampen

Door Peter
Eergisteren is in Kampen een grote strobalen-woning volledig afgebrand. Het was het levenswerk van Henk en Janna Schuring. Ze hebben er 5 jaar aan gewerkt, en ze woonden er nu 6 jaar met hun 3 kinderen.




Het is (voor ons) nog niet duidelijk hoe de brand ontstond, maar via-via heb ik al wel wat informatie gekregen. De brand is binnenshuis ontstaan, en het heeft vele uren gesmeuld voordat er echt vlammen kwamen. De brandweer is het niet gelukt het smeulen te stoppen.

De buitenkant van de strobalen zijn in dit huis met leem ingesmeerd, de binnenkant echter niet. Daar is een brandwerende gipsplaat tegen de balen aangeschroefd. Op foto's van het bouwproces zie ik dat er op verschillende plaatsen spotjes en elektriciteitsdozen door deze brandwerende laag heen zitten. Leidingen lopen ook achter deze laag. Hoe brandwerend is zo'n gipsplaat dan nog?

Er wordt nog onderzocht wat er in Kampen precies misgegaan is. Maar onze inschatting is dat als er vuur achter deze brandwerende laag komt (bijvoorbeeld via leidingen, spotjes, dozen) deze wel zuurstof krijgt om te smeulen, maar niet te blussen is.

Van andere strohuizen-branden had ik ook al opgemaakt dat doorvoeren van leidingen vaak plekken zijn waardoor stro in contact met vuur kan komen.

Wij zouden zowiezo al onze strobalen aan twee kanten inlemen, en de leidingen in de leem leggen. Er komen bij ons geen platen tegenaan. Maar nu lijkt het er op dat ook de aansluiting tussen stro en bijvoorbeeld kozijnen (en andere brandbare bouwstoffen die direct in contact staan met de lucht), ingesmeerd moeten worden. Voor de brandwerendheid, maar vooral ook voor de blusbaarheid.



Voor ons was de brand behoorlijk schrikken. Ook al houd je je aan de normen (want dat hadden Henk en Janna zeker gedaan), dan kunnen er blijkbaar toch fouten gemaakt worden die niemand had voorzien. Met alle gevolgen van dien. We hopen hier van te leren, en we hopen ook dat strobouw niet een negatief imago krijgt. Maar vooral: we wensen Henk, Janna en hun kinderen heel veel sterkte!