Uitzetten voedselbos en groentetuin

Hoewel de lijst met dingen die we nog moeten doen voor de sloopt van het oude huis nog erg lang is, moeten er ook een aantal dingen in de groentetuin en voedselbos gebeuren. Terwijl de dakpannen van het dak af gleden, zijn we begonnen met het maken van ruimte voor de uitbreiding van de groentetuin en met het uitzetten van de eerste lijnen in het voedselbos. 

De kweektafels (vol met potten!) moesten naar de punt en de houtsnippers (waar nog allerlei andere spullen verzeild waren geraakt) weggegraven. Ook hebben we een pruim (waar tot 2x toe de top uit was gewaaid) omgezaagd. Er ontstaat opeens een hoop ruimte! 

In het voedselbos hebben we het centrale veld uitgezet en een rond pad dat door het hele bos gaat lopen. Vanuit deze twee 'ijkpunten' kunnen we de verschillende velden volplanten. 

Speciaal voor deze actie hebben we een meetlint van 100 meter gekocht. Was nog te kort ook voor de rand van het veld...

Dakpannen er allemaal af

Rond 7:00 zouden de pannen opgehaald worden. Wij dus heel vroeg (voor ons doen dan ;-) ) opstaan maar ze kwamen pas om kwart over 8. Een vrolijke man met twee jongens die rustig maar efficient de pannen naar beneden haalden.

Ze begonnen aan de achterkant. Het was best wat sjouwen om deze pannen naar de voorkant te krijgen, dus ik heb ze met de Skidster wat geholpen.

De voorkant was wat sjouwen betreft makkelijker, maar aan deze kant waren de pannen ook vastgeschroefd op het steile deel. De schroeven waren veel slechter dan die aan de andere kant, dus veel pannen braken bij het losmaken.

Een doorgezaagde dikke rioolbuis werd als glijbaantje gebruikt. Beneden eindigde deze baan in een metselkuip met zand gevuld als schokbreker. Rustig gleden de pannen stuk voor stuk naar beneden.

De pannen zullen volgende weer ergens worden opgehaald.

Daarna kon ik het dak op om de bovenste panlatten (en regels) er af te halen zodat de plastic isolatie er af kon. Deze was al aardig aan het vergaan en scheurde eenvoudig in honderden stukjes... 

Onder deze folie lag nog een laag regels en panlatten waar de oude mulderpannen op hebben gelegen (tot halverwege de jaren '80). Deze panlatten waren echt gaar en braken aan alle kanten. 

De weggeeftkast is even niet bereikbaar; daar ligt nu een berg panlatten en isolatie. De doorgang heb ik met lint en hout dichtgemaakt. Zou niet fijn zijn als iemand iets op diens hoofd krijgt...

Schattige leeuwtjes

Ooit prominent aanwezig voor het huis, de laatste jaren verscholen onder de klimop stonden er twee stenen leeuwtjes op de paaltjes van het tuinhek. 

Nico heeft de leeuwtje net voor de open huis bevrijd uit hun klimop-gevangenis.

Het hekje moet wijken voor de sloop van het huis en daarom heb ik de leeuwtjes van de paaltjes afgehaald. Voor het transport naar de plek waar alle bouwmaterialen liggen heb ik ze in een kussentje in de kruiwagen gelegd, en dat zag er zo schattig uit...!

Eerste pannen van het dak

Komende week komt een bedrijf de pannen van het dak halen. Omdat de pannen aan de achterkant vastgeschroefd zitten op het steile deel hebben we daar vast een begin gemaakt met het loshalen ervan. Steiger net boven de dakgoot en een touw over het huis.

 

Het eerste rijtje (de knikpannen) was het lastigst. Daarvoor moest Nico onhandig op het dag zitten (met touwsteun) en kon hij ze me net aangeven.

Daarna ging het makkelijker, staand op de panlatten. Met een treintje (Steef en Marleen er bij) haalden we de pannen van de steiger af.

Het touw dat Nico gebruikt is mijn boom-klimlijn. Ik haalde hem uit de gele container en zag nog net een muis in de touwzak schieten. Inderdaad kwam er even later een muis uit, die in mijn mooie bundel touw een nestje heeft gemaakt. En daarvoor had 'ie natuurlijk touw nodig...

Het slechte stuk er uit geknipt, waardoor de rest nog te gebruiken is. Maar niet meer als boomklim-touw, want het oog is er afgeknipt...

Strippen van de keuken

We proberen het oude huis zo 'kaal' als mogelijk te maken zodat de sloop snel en schoon verloopt. Zoveel mogelijk niet-stenen materialen er uit dus! Het plafond, de schroten, electra, het ging er allemaal uit. En we worden er steeds handiger in!

Ook steef helpt lekker mee. Hier trekt hij de omkasting van het kozijn naar de bijkeuken weg. Er verschijnt een zwartgeblakerd kozijn...

Ook de koof van de schouw bezweek onder Steefs breekijzer. Er verscheen een prachtige oude houten balk.

Deze balk is vast veel ouder dan het huis. Er zitten nog oude houtverbindingen in.

Deze zat aan de onderkant. Je ziet de stenen van de schouw door het gat heen.

En zo gaan we kamer voor kamer af.

 

Strippen

Zomaar wat plaatjes van hoe het strippen van het oude huis er uit zag. Hier in de 'goeikamer' een weggewerkte deur weer open gemaakt. Een prachtige paneeldeur kwam er achter tevoorschijn.

In de kelder / keldertrap zat ook veel gips verwerkt. Dat is er nu vanaf.

Veel electra is in dit huis gemaakt van ijzeren pijpen en ijzeren verdeeldozen. En natuurlijk draden in alle kleuren.

Het plafond van de bijkeuken heeft indertijd goed in brand gestaan. Het was provisorisch gemaakt en verstopt achter een gipsen plafonnetje. Er hingen nog verbrandde electriciteitsleidingen met draden: daar was de mantel al wel vanaf!

Het plafond van de fietsenwerkplaats bleek van munitie-kistjes gemaakt. Dat hebben we bij de sloop van de schuren ook gezien. Deze kistjes zijn van na de oorlog, dus is het plafond een keer vernieuwd.

We hebben het idee dat het hoge deel van het huis misschien pas na de oorlog is gebouwd. In de buitenmuur van de keuken zitten namelijk hele rijen met halve en driekwarter stenen, en dat komt overeen met het verhaal van de afgebroken barakken van het vliegveldje bij "De Wit" (landingsweg / vliegveldweg). Deze barakken bleven na het vertrek van de Amerikanen gewoon staan. Omdat half Schijndel in puin lag zijn deze afgebroken door mensen die stenen nodig hadden. Tegen de tijd dat de familie Pennings daar kwam waren de hele stenen al weg... 

Strippen speelkamer

Nu de asbest uit de keuken verwijderd is (hoewel we vermoeden dat de schouw, waar dezelfde tegels op zitten, met dezelfde lijm vast zit) is het huis weer van ons en mogen we gaan slopen! Dat voelt hetzelfde als dat je een groot stuk slagroomtaart met vruchtjes voor je neergezet wordt: allemaal lekkere dingen, waar ga je mee beginnen...? 

Met de speelkamer dus. Hopend op een schat ergens achter de schrootjes of behang zijn we begonnen met het weghalen van alle niet-stenen materialen.

Achter de schrootjes zat tientallen jaren oud stof, spinrag, schimmel, muizen en wie weet wat nog meer... Stofkapjes geen overbodige luxe!

Een groot deel van het slopen bestaat uit het naar de aanhanger brengen van 'oogst' en dat vervolgens naar de milieustraat brengen. Hout met verf hoeven we niet.

Achter het behang (een paar banen konden we er nog redelijk afhalen) bleek een geschilderde muur met een rolstempel-randje te zitten. Dat werd begin vorige eeuw nog wel gedaan als behang te duur was. (net onder het plafond, rood)

Ook de badkamer hoorde bij de eerste kamers. WC, wastafel en ook het ligbad gingen er uit. Het bad komt in de tuin als houtgestookt ligbad. Het is van emaille en daar erg geschikt voor. Zeker de kleur!

 Het zat best goed vast, maar natuurlijk niet goed genoeg.

Komende dagen hoeven we ons niet te vervelen!

 

Blad verplaatsen

De berg bladeren die in december zijn gedropt moesten nog verspreid over het terrein. 

De rode aanhanger doet weer goed dienst: vele scheppen blad verrijden en ze met de Skidster er af duwen. 

Daarna met de hand uitspreiden, dat gaat best heel snel. We hebben het stuk waar de bessenstruiken gaan komen nu gedaan. Binnenkort gaan we de paden uitzetten en weten we waar we de pioniersbomen kunnen planten.

Er moesten nog wat bomen beter ingekuild worden. Met de riek een brede gleuf graven gaat eigenlijk ook best makkelijk... Nico werkte de kluiten van de bomen vervolgens onder het zand.

Asbest verwijderen

Direct na de Open Huis hebben we de keuken klaargemaakt voor het weghalen van de tegels met asbesthoudende lijm. De kasten, tafel en vloerbedekking er uit en veegschoon opleveren. 

 

Met twee jassen over elkaar nog gauw aan het werk. De kasten er uit...

 

... en de vloerbedekking er uit. Geen geld verstopt deze keer. 

 
De volgende ochtend vroeg kwam Belas al aan om de tegels weg te bikken. Het water deed het nog en ook was er nog electriciteit. Na het opzetten van de douche, het dichtplakken van alle kieren en het installeren van de afzuiging konden de witte pakken aan. 

 

Op een gegeven moment keek ik naar de achterdeur, en daar stond net een 'wit pak' naar buiten te kijken. De stroom bleek uitgevallen. Ze kunnen er niet zomaar uit als ze eenmaal aan het werk zijn in de afgesloten ruimte! Gelukkig kon ik het snel fixen en waren er geen problemen meer. 

Na het schoonmaken komt er een ander bedrijf langs om te controleren of alles wel helemaal schoon is. Dat bleek zo te zijn, dus de tent kon afgebroken en het huis was weer van ons.

Open huis

Vandaag hadden we de Open Huis. Iedereen die nog een blik in het huis en op de geschiedenis ervan wilde werpen was van harte welkom. En er kwamen dan ook veel mensen! 

Met koffie en thee in de keuken, met foto's in de 'goeikamer' en natuurlijk een helemaal schoon en fris huis konden bezoekers voor de laatste keer de sfeer van de afgelopen tientallen jaren proeven. 

Het was een heel gezellige en fijne middag. We hebben niet veel nieuwe verhalen gehoord, maar wel van vele mensen de bevestiging van 'de zoete inval'. De koffie stond altijd klaar en iedereen was altijd welkom.

Hoewel de zon mooi scheen stond er een harde, ijskoude oostenwind. De voordeur moest daardoor dichtblijven omdat anders alles en iedereen het huis uit zou waaien.
 

De MooiSchijndel-krant was ook langsgekomen en schreef er een prachtig stuk over

Leeuwtjes

De twee leeuwtjes die lange tijd het poortje bewaakten waren enigszins aan het oog onttrokken. Om te laten zien hoe het huis er ooit uit heeft gezien besloten we deze paaltjes weer eens op te zoeken en vrij te maken van onkruid.

 
Inmiddels ietwat gehavend kwamen de leeuwtjes tevoorschijn. Vroeger stond er het jaartal op waarin het huis is gebouwd, maar dat was niet meer leesbaar.

De leeuwtjes hebben er trouwens niet altijd gestaan. Op foto's uit de jaren '80 waren de paaltjes wit, smal en zonder leeuwtjes.

Huis leeg

Vandaag hebben we het oude huis leeg EN schoon gekregen! 

Terwijl Peter, Marleen per ruimte de laatste spullen uitzochten en wegbrachten naar de verschillende bestemmingen kwamen Agnes en Flip achter ons aan met een grote bouwstofzuiger en stofbezem om de 'opslaghokken' weer terug te brengen in hun oude staat.

Agnes was de ruimten aan het 'voorvegen' zodat de meeste zooi niet in de stofzuigzak terecht kwam.

Wij hebben de vloerbedekking nog nooit zo mooi schoon gezien! 

De laatste ruimte, de oude fietsenwinkel kregen we na een eindspurt in de middag toch ook nog leeg en kon het veeg-team er aan de slag.

Een aantal plekken bleken de laatste 10 jaar niet heel goed schoongemaakt te zijn. "Je kan er een trui van breien", maar dat hebben we toch maar niet gedaan.

Peter heeft aan de voorkant van het huis ook de luiken opengemaakt (die zaten anti-diefstal-dichtgeschroefd) en daarvoor moest het bord verplaatst naar boven de voordeur. Die stond tijdens het middageten open, en daardoor keken we voor het eerst vanuit het nieuwe huis dwars door het oude huis naar de weilanden oostelijk van de Aakendonk. Zo gaat het uitzicht er dus over een maand uitzien...!

Ook aan de kopse kant van het huis zijn de luiken open. Achter elk luik zat een oud muizennest.

En zo zagen de ruimtes er na behandeling uit: leeg en schoon. 

Dit is de 'goeikamer', waar indertijd de mooie meubeltjes (en de TV!) stonden.

Met open luiken kwam de zon mooi binnen in de lege (en galmend holle) ruimte. De kabels die rechts lopen zijn van het internet en stroom voor de witte schuur.

De 'spiegelkamer' (die wij zo noemen vanwege de kast met spiegel die er staat) stond vroeger helemaal vol. Daar kon je niet meer in. De deur kon nog wel open, en vanaf die plek kon Tonnie bij de snoepjes. Ze had ooit bij 'de Mars' in Veghel gewerkt en kreeg daar nog steeds af en toe een doos vol zoetigheid vandaan welke ze weer uitdeelde aan familie, vrienden en bekenden. "Als er een verpakking omheen zat, dan at ik het nog wel op" zei nicht Kim ons. Niet alles was even vers of schoon...

De trap naar zolder heeft 8 jaar onder de stro gelegen. Hoewel de grootste bulk stro in 2017 in het dak en in 2018 in de muren is verwerkt heb ik de rest van de bouw geregeld weer een baaltje stro naar beneden gehaald om in de leemstuc te mengen. De losse strootjes loop je door het hele huis...  Maar nu is de trap schoon!

Toen we het huis kochten zaten er wat gebreken in het huis. Van deze muur hebben we er (in 2013) een foto van gemaakt.

Na 12 jaar zijn (2025) is deze scheur uit zichzelf wat groter geworden.

Bouwtechnisch klopt hier ook helemaal niets van: een halfsteense buitenmuur gebruiken om een dakbalk op te laten steunen op een plek waar ook nog een raam in zit. Ik hoop dat we er geen last van krijgen tijdens het slopen: het kan zomaar vanzelf omvallen.