Proefjes vloer keuken en bijkeuken

We zijn naar een vloerenwinkel geweest om te kijken wat voor soort vloer er mogelijk is voor de keuken en bijkeuken (en hal en gang en woonkamer). 

Vanwege de onmogelijke vormen (schuine wanden en ronde palen) valt marmoleum helaas af. De klik-variant zou misschien kunnen, maar die is er slechts in een paar kleuren te krijgen. Gietvloeren zijn niet krasvast (anhydriet is een soort gips) en hebben ook niet de heldere kleuren. Kalk zou kunnen, of zelf witte cement mengen moet voegzand of vloerenzand. 

Nou, witte cement heb ik nog liggen, en voegzand ook, dus we gaan gewoon wat proberen. 

Na het vlak afreien (in twee richtingen) even laten harden en na een uurtje wat nat maken en schuren. 

Links heb ik geel poeder op de vloer gestrooid en ben gaan schuren, terwijl rechts geen kleur is toegevoegd. Door het schuren wordt de kleur heel egaal verdeeld.

Nu heb ik rechts wat geel en rood uitgestrooid en ben de vloer vlak gaan spanen. De kleuren verspreiden wel iets, maar er ontstaan grote kleurverschillen.

De volgende dag was de vloer hard en droog. Maar er zaten wel putjes tussen de korrels. Dat is fijn, want deze zijn te vullen met pure cement of een cement-kleur-papje. Ik heb 3 banen over de twee vlakken gemaakt: eentje met alleen witte cementpap, eentje met cementpap waar geel bijgemengd was, en de derde baan heb ik zo gelaten.

Direct na het smeren afvegen, zodat alleen de cement in de putjes blijft 'hangen'.

Dat had al veel effect. En de vloer werd er heel mooi glad van! Bovendien kan je op deze manier heel goed sturen welke kleur er nodig is. Het is een soort schilderen! 

Na een kleine week heeft Marleen er olie overheen gesmeerd. En toen kwam er tot onze verrassing een prachtig craquele-effect boven. Echt super mooi!

Hier zie je een detail. Vooral de gele baan rechts (dus met de kleur in de geschuurde laag spanen) gaf het mooiste effect.

De volgende proef gaat zijn of we dit kunnen herhalen. En als dat lukt, dan gaan we zelf de vloer smeren.

Voortgang in de badkamer

Nu we over de vloer kunnen lopen, kunnen we lekker verder met de badkamer. De linker wand is nu glad gestuukt. Er was iets met de samenstelling van de stuuk aan de hand, want er bleven putjes achter. Ik heb de wand uiteindelijk een dun laagje heel vette stuuk gegeven, en nu is het een prachtige strakke muur. Al doende leert men!

De wand van de douche toch maar van een waterafstotende gipslaag voorzien. Dan blijven de leitjes zeker hangen zonder te barsten!

De rand rond het bad ook maar met kim-band waterdicht gemaakt: een kleine moeite kan veel problemen later voorkomen. Ook de metalen beugeltjes waarmee het bad vastzit heb ik er mee weggewerkt, zodat de kalk niet met de beugel in contact komt.

Wat een verschil! Nu kan ik met krijttouw de banen van de leitjes aftekenen. Maar eerst de wanden en het bad met kalk stuken!

De voor- en achteruitgang in de badkamer

Twee naar voren, eentje terug. Soms gebeurt dat hier ook. Een paar weken geleden hebben we de vloer van de badkamer gelegd en lekker de tijd gegeven om goed uit te harden. Ik wilde met het impregneren beginnen en ter voorbereiding daarvan begon ik met het schoonmaken van de randen van de waterafvoer in de douche. En daar zag ik dat het afschot niet in orde was....

Overal waar de schaduw onder de waterpas zichtbaar is, komt water te staan...

Ik besloot de bovenkant van de goot iets lager te slijpen om er voor de zorgen dat het water toch naar beneden de goot in kon lopen. Met een paar mm er af zou het opgelost moeten zijn.

o

Maar na een paar mm slijpen bleek dat de goot een omgevouwen bovenkant heeft. En daar ben ik in het midden doorheen gegaan...

Er zit nu een klein spleetje tussen de twee platen, en daar kan natuurlijk vocht doorheen! Dit is geen oplossing. De zakking in de vloer moet worden opgevuld, en dat kan alleen als de hele vloer opnieuw gedaan wordt...

Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel: we kunnen de vloer nu wel als laatste doen (omdat de aansluitingen met de wanden nu waterdicht zijn). Tot die tijd kunnen we  alle andere werkzaamheden doen zonder voorzichtig met de vloer te zijn. Bovendien krijgen we dan een idee hoe hard deze vloer is: dat weet je namelijk op het moment dat het eerste stuk er uit vliegt! 

Eieren conserveren (3)

Een aantal jaren geleden zijn we begonnen met het conserveren van eieren. Dat doen we nu met veel succes op twee manieren: glazen potten gevuld met water en een stuk of 15 eieren waar we wat hydraatkalk bij hebben gedaan, en invriezen. 

De eerste keer dat we eieren in water met kalk bewaarden is het water (door het vele openen-en-eieren-eruit-halen) toch bedorven, waardoor er zo'n 100 eieren in de composthoop belandden... Sindsdien doen we de eieren per 10 in een glazen pot. Dat gaat (bijna) altijd goed: heel soms komt er toch bederf in het water en smaken de eieren niet meer fris. Dan zijn het geen 100 maar 15 eieren die afvallen. 

De kalk die we gebruiken is hydraatkalk (dus nog niet uitgeharde kalk, CaOH, van Carmeuse: SuperCalco 97. Dit is de meest zuivere kalk die er te krijgen is, maar is wel lastig aan te komen... Ze wordt veel gebruikt bij het bouwen met 'kalkhennep', je kan vast een kilo meekrijgen als er ergens gebouwd wordt. Wat wel goed verkrijgbaar is, is Mekal (ook van Carmeuse), maar die is 70% zuiver en wat die andere 30% is weet niemand. Dat hoeft niet verkeerd te zijn, maar ja, eten en metselkalk leek ons geen fijne combinatie. 

Je kan eieren ook heel makkelijk invriezen.

We eten vaak eiersoep (recept volgt), of omelet, of bakken iets, en daar hoeven geen hele eieren in. Een makkelijke manier om voor die toepassingen eieren te conserveren is invriezen. Daarvoor maken we blokjes van 4 geklutste eieren. 

De 4 geklutste eieren gaan in een chinees bakje, zie foto, en dan de vriezer in. Als ze een dag later bevroren zijn gaan ze per 4 blokjes (= 16 eieren) in een zakje en terug de vriezer in.

Ontdooien in de koelkast. Goed werk heeft tijd nodig... ;-)

Uienvlieg-net

Afgelopen jaar hadden we geweldige oogst van de uien, behalve misschien dat we ze iets te lang buiten hadden laten drogen. Geen last van de uienvlieg, waar andere tuinders uit de buurt over klaagden. We hadden een rij met- en zonder anti-uienvlieggaas, en ze deden het allemaal prima. Maar voor de zekerheid nu toch maar wel gaas er over.

Tijd voor een kleine upgrade; een tunnel van dit gaas waar drie rijen uienplanten onder kunnen staan. Er lag nog elektriciteitsbuis van een dikte die Peter nooit gebruikt heeft, dus die kon er voor gebruikt worden. 

Om 10 bogen te buigen heeft Peter een mal gemaakt op de werktafel. Het buigen ging het best als hij met de verfbrander de buis warm / heet maakte. De buigveer was eigenlijk te klein, waardoor er een beetje rommelige bocht in kwam.

 

Kleine staafjes bamboe die in de grond zijn geprikt houden de bogen overeind.

 

Het gaas zit vast aan de lange rechte buizen die op de grond liggen. Door een wat dikkere tuinslang in stukjes te knippen en open te knippen ontstaan er een soort klemmetjes die je om de buis kan 'klikken' met het gaas er tussen. 

Door de buis op de bogen te leggen kun je bij de planten om te wieden (maar de vliegjes kunnen dat dan ook ;-) )

Nog meer kweektafels in gebruik

De eerste drie kweekbakken waren natuurlijk in no-time vol, zodat we onder de notenboom nog een vierde hebben neergezet. Deze was natuurlijk ook zo vol dus nu hebben we naast de groentetuin bak nummer 5 en 6 neergezet.

 

 

Kijken hoe lang het duurt voor die ook vol zijn... 

 

We hoopten dat de moesson zo half april wel afgelopen zou zijn, maar helaas. Vandaag viel er weer 25mm, en daarmee komt er te veel regen in de bakken. De stoppen zijn er dus uit.

Ondanks dat het een paar dagen droog en warm was, is de grond nog erg dichtgeslempt en snel verzadigd. Moet je eens kijken wat een ellende. Zelfs de heuveltjes krijgen bergmeren...

Ventilator badkamer

De ventilator in de badkamer doet het. 

Ik had bij de Hornbach een mooi setje gekocht, en een extra keerklep tegen tocht. Maar... deze keerklep paste niet helemaal in het setje. De diameter kwam niet overeen en er zat een flens omheen die er niet hoorde. Door de flens er af te zagen en een extra stuk pasbuis te gebruiken kreeg ik het hele zaakje in elkaar. 

En elektrisch aangesloten. En toen deed 'ie het!

 
Wel met behoorlijk geluid. Toen ik de buitenkant ging afwerken zag ik waar het geluid vandaan kwam. De keerklep kwam niet mooi horizontaal te staan. Daardoor had de lucht veel weerstand en hoorde je de motor hard werken. 

Ik heb wat gewicht vastgelijmd aan de bovenkant van de klep om het zwaartepunt iets te verleggen. Nu komt de klep behoorlijk goed horizontaal en is het geluid aanmerkelijk minder. Toen de motor stopte, viel de klep mooi en snel dicht.

Aan de buitenkant zit er ook een mooi roostertje voor.

Varkensveld vlak maken

De varkens hebben in de punt een paar maanden kunnen wroeten, poepen en plassen. De grond is lang nog flink drassig geweest, maar nu het een paar weken droog (nah, droger) was kon de Skidster er overheen om het vlak te maken.

 
Met een riek heb ik de grootste bulten naar de diepste kuilen gebracht. Daarna wilde ik er met een pallet overheen om lekker te vlakken, maar dat werkte niet zo goed. De grond was te hard, de pallet schoof er gewoon overheen.

Pas toen ik een tiental lange, dikke schroeven aan de onderkant van de pallet liet uitsteken werkte het vlakken uitstekend. (zou dat woord daar vandaan komen?) De schroeven braken de toplaag los en de pallet schoof het door naar de gaten. 

Marleen had nog twee bakjes met pootaardappels over, dus die hebben we hier neergezet.

Hier zie je de vlakgeschoven grond nog een keer.

Marleen heeft dit vlak ingezaaid met een mengsel van allerlei bloemen. Om dat een beetje overzichtelijk te kunnen indelen heeft ze met wat banboestokken een indeling neergelegd.

Toch nog even de appel gerooid die helemaal in de punt stond; deze groeide niet goed, gaf veel waterlot en weinig appels. Nu geen enkel meer.

De varkens hebben de bloesems en schors heerlijk opgepeuzeld. Dat gaat trouwens heel grappig; het eerste uur ligt die stapel er zonder dat er een varken naar om kijk. Een half uur later besluit er 1 varken om de bloesems te proberen. Kennelijk waren ze heel lekker, want dit beest begon verwoed te eten. Het volgende moment verdringen de 15 andere varkens zich rond de stapel om er ook bij te kunnen... 

Update: een paar dagen later heeft het flink geregend. Grote plassen geven aan dat de grond nog potdicht zit.

Lezing Woonmeij

Een tijd terug kreeg ik de vraag van woningbouwvereniging Woonmeij (5500 huizen in Schijndel, Gestel en Rooi) om tijdens hun duurzaamheidsdag een bezoekje te brengen aan ons huis. Ze waren natuurlijk van harte welkom!

Een groep van bijna 20 personeelsleden heeft geluisterd naar het verhaal achter ons huis. Er ontstond een boeiend gesprek over de staat van onze samenleving, de toekomst en wat een woningbouwvereniging kan doen hier een positieve rol in te spelen. Na een rondleiding door het huis en nabespreken met een borrel sloten we met een goed gevoel af!

 

Graafbak Skidster

Al een jaar staat een graafbak voor de Skidster op mijn lijstje. Een shovel is natuurlijk geen graafmachine, maar voor het planten van bomen en het maken van sleuven voor leidingen is het fijn als een groot deel hiervan met oliedruk kan gebeuren in plaats van bloeddruk... 

Bij een vriend met een grote lasersnijder hebben we de door Daaf ontworpen onderdelen uitgesneden. Dat was nog een hele puzzel, omdat we de snijder nog moesten configureren voor 12mm staal (zuurstof geblazen). Tientallen proefjes waren nodig om eerst de snede goed te krijgen en daarna het maken van gaten (piercen). Maar aan het eind van de middag kwamen er 7 prachtige stalen onderdelen uit de machine.

Ik had ook staf rond 30mm besteld om het graafbakje aan de onderdelen te kunnen bevestigen. Die pasten niet meteen; eerst een half uurtje 12mm staal uitvijlen...

Maar toen kon het ding in elkaar gelast! Na het lassen bleek de grondplaat zo krom getrokken dat deze niet op de Skidster paste. Gelukkig had Willard een 20tons pers staan, waar de plaat eenvoudig rechtgebogen kon worden.

En toen het eerste proefje! Omdat deze graafbak naar beneden duwt, moet eerst alle speling uit zowel de giek als het bordje. Maar daarna gaat het bakje prima door het zand heen en kun je een mooi geultje graven. Niet super snel, maar het werkt naar verwachting!

Vloer badkamer

De laatste laag kalk op de vloer van de badkamer ligt er nu op.

Omdat ik mezelf niet vertrouwd genoeg vond met het afwerken van deze laatste laag heb ik de hulp ingeschakeld van Peter Noordam (Ecostucwerk). Hij heeft me laten zien (en deels laten doen) hoe je de vloer vlak en glad maakt, en er voor zorgt dat de wolkige kleuren omhoog komen. 

Het mengen van de gele kleurstof was best spannend: er ging 1 kilo geel in. Is dat niet veel te veel? 

In twee lagen van elk 1 korrel dik heeft hij de kalk opgezet. Daarna even wachten (tot de laag dof werd) om te schuren. Nu was de kalk opgezet met een enkele-korrel-dikte, dus het schuren maakte eigenlijk meer stuk dan dat het gladder werd. Dus niet schuren maar met een blokkwast met water de kalk een klein beetje nat maken om vervolgens met de (vernikkelde) spaan de kalk glad te spanen.

Om de verse kalk niet meteen stuk te lopen werkte hij (we) vanuit twee planken, in mijn geval perspex. Je pakt wat je hebt; en dit spul was mooi glad.

Steeds achteruit naar de deur werkend werd de vloer in 2 spaan-behandelingen glad (en wolkerig) gemaakt.

Tussen de bewerkingen door was er genoeg tijd om door te spreken wat en hoe de rest van de badkamer aan te pakken is. Zinnin!

De kleur is, nu de kalk nog nat is, nog erg bruin. Het lijkt nu op fijn gemalen mosterd. Maar het droogt veel lichter op. Straks gaat er impregneer-olie op, waardoor de kleur weer iets donkerder wordt. En dan nog een laagje bijenwas. We gaan het zien! Maar de badkamer oogt al weer heel anders!