zondag 28 maart 2021

Bouw kachel lage deel

Dit weekend was de temperatuur een stuk lager dan de afgelopen dagen en ook wat natter, hoewel de meeste neerslag in de vorm van hagel is gevallen. En daar wordt je niet zo nat van. Maar in elk geval een goede reden om weer binnen aan de kachel te bouwen. 

Het lage deel van de kachel maak ik van leemstenen die ik met leem metsel. Leem is zo'n heerlijk bouwmateriaal, heel relaxed en vergevingsgezind. 

Het plan was om een gat in de bovenkant van het lage deel te maken waar een kuip met hout in past. Maar we hebben besloten om de bovenkant dicht te houden en de kuip aan de zijkant in de kachel te kunnen zetten. Dat betekent een vloertje van onze mooie nieuwe oude tegels!

Een lijn afgetekend om de tegels langs af te slijpen, buiten, en dat ging best heel goed. Daarna kon het muurtje maken dat om de kuip heen past. Omdat de ruimte beperkt is, heb ik hiervoor toch betonnen waaltjes gebruikt.

Om de vorm een beetje netjes te kunnen metselen heb ik van een oude tengel en een hoop schroeven een curve gemaakt die ik met drie paaltjes op hoogte houd. Er zit met een elastiekje een blokje aan die paaltjes geklemd waar de curve op ligt. En dat werkt best prima. Eenvoudig naar boven te schuiven en het blijft goed hangen.

Vrij snel kwam het tweede plateautje, aan de rechterkant, voor het aanmaakhout en de lucifers. Hier was meer ruimte zodat ik daar wel met leemstenen heb gemetseld. Ze zijn even dik als de waaltjes-op-zijn-kant, dat is fijn.


Op onderstaande foto zie je het gebogen latje aan het werk, liggend op een blokje dat met een elastiekje aan de vertikale stellat geklemd zit. De hoogte is nu gelijk met de bovenkant van de kachel.

Weer een paar lagen verder. De vorm komt er al aardig in.


De volgende stap is het plaatsen van de betonnen stoeptegels op wat er nu gemetseld is. Dat mag een dag extra drogen, zodat het wat steviger is om het gewicht van de stoeptegels te kunnen dragen. Ik moet ze namelijk eerst neerleggen, aftekenen, (rond!) afslijpen en vastmetselen. En die tegels wegen een kleine 30kg...

woensdag 24 maart 2021

Dag rozen!

Bij het plantgoed dat we van Het Groene Woud hadden gekregen, 5 jaar geleden, zat veel wilde roos. Dat groeide zo hard en had zulke gemene stekels dat we laatst bij het onderhoud van de haag besloten alle rozen te rooien. We hebben daar een grote stapel van gemaakt op de maisakker om te verbranden. Wraak! 

Doordat het weer (regen) of de wind (hard richting het nieuwe huis) een paar keer roet in het eten gooide heeft het twee weken geduurd voor we de stapel in brand konden steken. Maar daardoor kon het spul wel nog wat drogen. 

 
Een lapje met lampenolie bleek een goed middel om het vuur te starten. Maar in plaats van dat de hele stapel als een fakkel ging branden bleek de roos het vuur eerder te doven dan te voeden. Maar als we er wilgetwijgen bij deden dan werd het vuur heet genoeg om de roos in brand te krijgen.

 
Het vuur werkte zich een smalle baan (met wind mee) door de berg. Door de roos steeds over het vuur te trekken en steeds wilgentenen (en coniferen-takken en ander brandbaar spul) tussen de rozenstruiken te steken met de riek werd de stapel steeds kleiner. Het vuur wilde niet naar helemaal links, dus daar hebben we een nieuw vuurtje gestart.


Na 3 uur fikkie stoken (met gelukkig weinig rook en veel hitte) was er van de hele stapel bijna niets meer over.


Een hele belevenis, maar wel voor de laatste keer. De rozen waren te gemeen om te snipperen of om naar de stort te brengen. Ze zijn nu gelukkig op, en dus hoeven we niet meer te kiezen voor deze niet-zo-milieu-vriendelijke manier van opruimen.





Plavuizen voor de kachel

Op Marktplaats verscheen een mooie partij oude plavuizen, 5m2, die we heel goed konden gebruiken voor de kachel. Ik heb ze laatst opgehaald, een hele vracht!

De plavuizen kwamen uit een ander huis dan waar ik ze ophaalde. Deze man had ze willen gebruiken maar heeft uiteindelijk toch iets anders gekozen. En ze daarom op Marktplaats gezet.

 
De plavuizen hebben een tijdje buiten gelegen. De regen en de vorst hebben wel wat sporen achtergelaten. Ik heb ze eerst schoongespoten (halverwege stopte onze hogedrukspuit er mee, dus met die van de buren verder gewerkt).

En toen bleek dat het drie verschillende partijen zijn (45% dik, 45% wat dunner en 10% dun), en dat de vorige eigenaar ze met tegellijm heeft gevoegd. En die tegellijm is veel harde dan deze tegels, Bij het afbikken van de restjes, hoe voorzichtig ik dat ook deed, zijn er best wat beschadigingen ontstaan. Maar ze kleuren leuk door elkaar en we hebben ruim genoeg tegels, dus dat komt vast goed.

 

dinsdag 23 maart 2021

Ode aan de kar

Toen we hier net kwamen wonen hadden we al snel behoefte aan een kar. Nu zijn er karren in allerlei afmetingen te vinden op Marktplaats, maar voor ons terrein zijn de meeste karren veel te groot en de andere te klein. Ik moest helemaal naar Friesland rijden om een kar op te halen die wel de goede maat: 2,5m x 1,25. Ooit door iemand zelf in elkaar gezet. 

We zijn nu de wilgentenen aan het opruimen. Daarvoor is de kar weer superhandig. Ladingen met snippers en met hout, de Skidster trekt het naar waar het spul nodig is. 

Ik heb al heel lang het voornemen om hem helemaal op te knappen: nieuwe bodem, mooi kleurtje, de sluitingen netjes maken. Maar omdat ik daar de komende twee jaar nog geen tijd voor ga hebben, wil ik, als eerbetoon aan ons fijne karretje, hem toch even de aandacht geven die hij verdient. 

Snippers van de wilgen, 2021

De wilgenstammen. Prima hout voor de hottub en de kachel van het nieuwe huis (die komende winter zeker gaat branden)

De sloot laten maaien, het riet moest wel van de wei af. (2017)

Hooi van de wei waar nu de kippen lopen. (2015)

Houtschraapsel van weggefreesde populieren-stronken, heel geschikt voor op de paden. (2015)

Direct na het ophalen heb ik het allernoodzakelijkste onderhoud gedaan: een nieuwe rand om de bodemplaat, nieuwe (uitneembare) palen tussen de borden en nieuwe scharnieren. (2014)

Biljart

Om te zorgen dat het huis een keer af komt, hebben we even wat hulp nodig voor het vinden van een nieuwe plek voor dit biljart. Anders zitten we hier volgend jaar nog. 


Afmeting binnen de banden 87 x 178, uitwendig 115 x 205, leistenen blad. Inclusief 1 keu (met 3 verwisselbare punten), 3 ballen en voldoende krijt voor de rest van deze eeuw.

zaterdag 20 maart 2021

Bouw van de kachel: begin van het 'ei'

Nu het trapje zo goed als klaar is, wordt het tijd om de kachel zelf te gaan bouwen. Ik had nog een flinke verzameling stenen bewaard die voor de kachel heel geschikt zijn. Wel moesten ze schoongespoten. De hogedrukspuit deed het prima *)

 

Het lastigste deel van de kachel is het 'ei', een overdekte stoel met zitvlak- en rugverwarming. Laagje voor laagje komt er vorm in deze stoel. De foto's zijn met mijn telefoon gemaakt, want de camera heeft een paar dagen in de regen gelegen, daar kwamen we wat laat achter. Dus die moet een paar dagen drogen in de hoop dat ' ie het erna weer doet.

Isolatie (steenwol) tussen de kachel en de keldermuur uit het magazijn van onze buren. Zij bewaren ook van alles... :-)

Met een dikke ijzeren draad heb ik de vorm van het ei uitgezet. Met betonnen waaltjes metsel ik de achterwand in de goede vorm. 



Zo, de camera doet het weer, gelukkig. Inmiddels weer een paar laagjes verder. Ik kan niet heel veel aan de kachel werken: ook buiten moet er van alles gebeuren, er was best wat bomenwerk, PUUR Permacultuur kwam nog langs met een klas vol cursisten waardoor het een goede stok achter de deur was om eens flink op te ruimen.

*) de hogedrukspuit ging bij het schoonmaken van de tegels, een paar dagen later, plotseling stuk. Er kwam water uit een plek waar geen water uit hoorde te komen. Garantie en reparatie is in deze corona-tijd door een gesloten winkel niet mogelijk...

donderdag 18 maart 2021

Grote stammen kloven

Laatst had ik twee grote beuken uit een tuin gehaald en een deel van het hout mee naar huis genomen. Waaronder een stapel schijven van 70cm diameter. Mijn Fiskars kloofbijl weet altijd wel raad met dikke stammen. Maar deze schijven leken wel van rubber. De bijl kwam er niet in. 

Tijd voor stalen kloofwiggen. Ik had er eentje mee laten komen met de onderdelen voor de snipperaar. Maar die wig had een zo stompe punt dat ik die ook niet in het hout kreeg. Erik kwam langs met een veel slankere wig en die wilde alleen het hout in als ik met de kettingzaag een begin-snede maakte. 

 

En als de blauwe wig er in zit, dan begint het grote meppen. Na vele klappen begint er een scheur te ontstaan, en als die groot genoeg is kan de tweede wig er bij. En daarna nog een paar keer met de stalen wig voordat de Fiskars de blokken hout aan kan. Wat een taaie rakkers... 


De achterkant van deze oude kloofbijl is prima geschikt om de stalen wiggen in het hout te slaan. 

Over twee weken begint de zomertijd en is het een uur langer licht 's avonds. Voor mij is dat de perfecte tijd om hout te kloven; na het eten nog even een uurtje, met ondergaande zon en een concert van vogels om je heen. Er ligt hout genoeg!


Pijlpunt uit de steentijd

 Vorige week heeft Marleen een pijlpunt uit de steentijd gevonden. 


Ze heeft de heemkundekring geinformeerd, en die vonden het zo bijzonder dat ze behalve de provincie ook de krant hebben laten komen. 

In de plaatselijke MooiSchijndel-krant is een mooi stukje geschreven. 

En ook het Brabants Dagblad heeft het mooi verwoord.

donderdag 11 maart 2021

Bocht in de schoorsteen

De schoorsteen moet de koudste lucht uit de kachel afvoeren. En de koudste lucht zit helemaal onderin de kachel. Daarom moest ik een 90graden bocht aan de schoorsteen maken. Hiervoor moest ik een buis onder 45graden in tweeen slijpen. Een mooie manier om die hoek op een ronde buis af te tekenen is door hem in de goede hoek in het water te laten zakken.

 Met een spanband kon ik de buis stevig inklemmen. En daarna slijpen.

Het vastzetten van de buis was nog best lastig, maar na twee pogingen bleef alles goed zitten.

Ik ben het veegluikje vergeten in te metselen. Maar op het moment dat ik er achter kwam, was de cement nog niet heel hard. Met 6 stenen verwijderen was er genoeg ruimte voor het luikje.

 

 

zondag 7 maart 2021

Uitbreiding groentetuin

De groentetuin is al jaren te klein. Marleen heeft vorig jaar zeilen, bedekt met snippers, om de groentetuin heengelegd om onkruid af te laten sterven. Nu is het tijd om dit stuk grond in gebruik te nemen.
Na het weghalen van de snippers en daarna het zeil kwam er een dorre dode laag gras tevoorschijn.

Met gangen van muizen natuurlijk.

 
En daar onder kwam mooie schone maar wormloze grond tevoorschijn.

Peter heeft een aanhanger compost opgehaald, die hebben we over het eerste deel van de nieuwe strook uitgespreid en met de Skidster doorgespit. De eerste bessenstruiken staan er al in.


Na een volgende lading compost is het tijd om het hekje te verplaatsen en het gaas tegen slakken op te hangen.



vrijdag 5 maart 2021

Trap bij de kachel

De trap vordert gestaag. De houten constructie om de trap heen heb ik gemaakt om de hoogte van de treden precies goed te krijgen. De hoogte van de stenen laat niet toe dat ik dat met normale voeghoogte voor elkaar kan krijgen, dus met een oude zak beton vul ik het op. 

 

Met een dun houten triplex plankje heb ik een bekisting gemaakt voor de tweede trede. Een stapel stenen houdt het plankje op zijn plek tijdens het vullen met beton.

De laatste trede heb ik wel 'aan de draad' gemetseld. Dat was best mooi geworden. Maar. De draad zat op de uiteindelijke hoogte, en niet op de hoogte onder de vloertegels die er nog op komen. Het kon er weer af...

 
Om de draad te spannen heb ik er twee stenen aan het touw geknoopt. Lekker makkelijk...
 

En toen was de trap klaar om met tegels te bezetten.

Ter voorbereiding van de bouw van de mantel van de kachel ben ik begonnen aan de twee veegluikjes die er in komen. Alleen... het lasapparaat schee er mee uit. Wat kan er stuk aan een lasapparaat? Niets. Behalve misschien het schakelaartje. Nou, dat dus. Best frustrerend dat ik nu tot woensdag moet wachten voor ik verder kan lassen vanwege een schakelaartje van 4.-. Met 6.95 verzendkosten. 


 

 

 

donderdag 4 maart 2021

Snipperaar

Er ligt nog van 70 knotwilgen hout op het terrein. De dikke stukken zagen we er tussenuit voor de kachel, en het dunnere hout halen we door de snipperaar. 

Maar.

Van de week is er bij het snipperen in een tuin bij klanten een stukje ijzer in de trommel gekomen, en die sloeg vervolgens vast. Maar dan echt vast.

Daar zit het stukje ijzer, helemaal klem tussen het mes en het frame.
Met geen mogelijkheid was er beweging in de trommel of de lagers te krijgen. In overleg met de fabrikant heb ik de lagers in stukken geslepen. Daardoor kwam de trommel inderdaad los en kon ik de messen er af halen.


Het was maar een klein stukje ijzer, maar toch. Het bovenmes is niet meer helemaal heel en ook de bouten waar het mes mee vast zat zijn niet meer te gebruiken. Zo hard was de klap.

Ik kreeg de lagers niet meer los, dus ik heb de snipperaar nu naar een dealer gebracht voor nieuwe lagers, messen en bouten. En die stapel wilgentakken moeten dus nog even blijven liggen.


Onderhoud haag

We waren heel blij met het gratis plantgoed voor de haag welke we van Het Groene Woud hadden gekregen. Maar na 6 jaar blijken er toch wat haken en ogen (lees: doorns) aan te zitten. De wilde roos groeit echt als een wilde, en de kornoelje blijkt van die ene variëteit die wel woekert. Fijn!


De roos is met de Skidster uit de grond te trekken, maar niet heel makkelijk. Daarom heb ik de driepoot weer uit het magazijn getrokken, deze keer met wat kortere poten. Daarmee zijn de rozen (en andere planten) prima uit de grond te trekken. De Skidster doet vervolgens goed dienst om de stekeligheden uit de haag te trekken.


Uiteindelijk hebben we zo'n 20 van deze rozen uit de haag getrokken.
Meestal snipperen we takken en struiken. Maar wat moeten we in hemelsnaam doen met 5m3 doorn-takken? In Meierijstad mag er 2 maanden per jaar groenafval verbrand worden. Daar zijn we nooit blij mee, overal van die luchtvervuilende brandplekken. Maar dit jaar gaan we er een keer aan meedoen. 

De kornoelje maakt mooie wortelstokken met vele nieuwe planten er aan. Gelukkig is deze manier van woekeren redelijk in de hand te houden, maar liever hadden we een andere variëteit gehad die geen last heeft van dit euvel.

Terwijl we met de haag aan het stoeien waren, kwamen er twee mensen uit Schijndel langs met de vraag of hun kipjes, die te veel overlast voor de buren geven, bij onze kippen verder mogen leven.


Prachtige krielen. Een eenzame haan heeft zich over ze ontfermd en ze maken het prima in de pikorde.