Ons perceel ten zuiden van het huis heeft voorpootrecht. Dat wil zeggen dat je bomen mag planten langs de weg, op gemeentegrond, voor eigen gebruik. Je moet ze natuurlijk wel zelf onderhouden, maar het blijven jouw bomen. Deze regelingen zijn ooit bedacht om ontbossing en zandverstuiving tegen te gaan. De maisakker heeft ook nog een stukje overpootrecht, dus dat je bomen mag planten aan de overkant van de weg. Op deze manier hebben we 50 populieren in ons bezit gekregen, genoeg om zelfvoorzienend in hout te zijn.
Na het maaien was de berm in elk geval begaanbaar, hoewel de losgemaaide bramenstruiken nog met veel plezier aan je benen bleven haken.
Met een ladder tegen de boom en doorklimmen heb ik op 1 dag alle 50 bomen gesnoeid en de takken op een nette stapel gedaan. Spierpijn 's avonds, en verbrande armen van de zon.
De bomen kunnen er weer een paar jaar tegen!
De takken snipperen tegen de stam van de bomen aan, zodat ze straks, als de snippers aan het verteren gaan, er lekker van kunnen eten.