Door Peter
Omdat ik met een gescheurde achillespees even niet aan het huis kan werken, hebben de glaslatten mooi een tijd kunnen drogen.
Zodra ik weer enigszins kon rondlopen (met krukken) heb ik me in de woonkamer van het nieuwe huis verschanst om de gedroogde latten te schuren.
Ik had een klein beetje reserve, maar helaas niet genoeg om deze twee hoepels te vervangen. Dat is balen, want dat betekent dat ik nieuwe moet maken. En dat is niet zomaar eventjes gedaan...
Hier liggen de reeds geoliede en de net gedroogde latten bij elkaar om te kijken of alles compleet was. Omdat ik toch nieuwe onderlatten moest maken, heb ik alle "hmm-kan-net-latten" ook maar weggedaan. Zo waren er in totaal 8 onderlatten om te vernieuwen. Er lag nog een balk eiken die te krom was voor de kozijnen, en daar moeten ze wel uit te halen zijn. Voor komende maandag.
vrijdag 31 januari 2020
maandag 20 januari 2020
Gips wordt brace
Door Peter
Ik heb een week met gips rondgelopen. Dat was heel fijn: lekker warm, mijn enkel ondersteund en beschermd. Maar na die week kwam ik bij de chirurg voor controle, en het gips werd vervangen door een brace. Een stevige sok met wat bescherming rond de achillespees.
Dat was even wennen! Geen steun, geen bescherming, en het knelde behoorlijk!
Er was me aangeraden om de brace 's nachts uit te doen. Maar dat lukte me niet, zo strak zat hij om mijn voet. Midden in de nacht kreeg ik veel pijn. Toen ik er eenmaal echt wakker van was geworden ontdekte ik dat de pijn niet van mijn hiel af kwam, maar van de bovenkant! Beknelling.... Dus die brace moest echt uit! Marleen was ook wakker geworden, dus we hebben samen, met echt kei- en keihard trekken, die brace af kunnen doen. Heel eng, want die hiel is natuurlijk nog super kwetsbaar. En slapen zonder bescherming, dat was wel een dingetje. Als ik droomde dat ik van een muurtje af sprong, dan zat ik rechtop in bed omdat mijn kuitspier onbewust meedeed met die beweging...
De dagen erna werd mijn voet steeds minder gezwollen, de brace minder knellend en de beweging makkelijker. Slapen gaat ook steeds beter. Het gaat dus echt de goede kant op! Maar het zal nog weken duren voor ik weer gewoon kan lopen...
Ik heb een week met gips rondgelopen. Dat was heel fijn: lekker warm, mijn enkel ondersteund en beschermd. Maar na die week kwam ik bij de chirurg voor controle, en het gips werd vervangen door een brace. Een stevige sok met wat bescherming rond de achillespees.
Dat was even wennen! Geen steun, geen bescherming, en het knelde behoorlijk!
Er was me aangeraden om de brace 's nachts uit te doen. Maar dat lukte me niet, zo strak zat hij om mijn voet. Midden in de nacht kreeg ik veel pijn. Toen ik er eenmaal echt wakker van was geworden ontdekte ik dat de pijn niet van mijn hiel af kwam, maar van de bovenkant! Beknelling.... Dus die brace moest echt uit! Marleen was ook wakker geworden, dus we hebben samen, met echt kei- en keihard trekken, die brace af kunnen doen. Heel eng, want die hiel is natuurlijk nog super kwetsbaar. En slapen zonder bescherming, dat was wel een dingetje. Als ik droomde dat ik van een muurtje af sprong, dan zat ik rechtop in bed omdat mijn kuitspier onbewust meedeed met die beweging...
De dagen erna werd mijn voet steeds minder gezwollen, de brace minder knellend en de beweging makkelijker. Slapen gaat ook steeds beter. Het gaat dus echt de goede kant op! Maar het zal nog weken duren voor ik weer gewoon kan lopen...
woensdag 8 januari 2020
Gips
Door Peter
Als je het woord gips gebruikt in een blog dat gaat over het bouwen van een huis, dan heb je het over dat spul dat je op de muur smeert om het mooi glad te maken. Maar in ons huis gebruiken we geen gips, dus... eh?
Ik ging gisteren mee met Marleen naar haar wekelijkse Jump fitness. Ik ben al wel vaker mee geweest, en het is erg leuk en inspannend. Springen op trampolines om je conditie op te bouwen, gewoon zonder salto's en andere spannende sprongen. Bij het duizendste sprongetje, dat echt niet harder was dan de andere 999 zei mijn achillespees opeens knak en deed het niet meer.
Dus nu mag ik 6 weken genieten van een droog, winddicht huis, lekker zittend op de bank bij de warme kachel. En nee, ik zal me niet vervelen. Er moet nog van alles uitgezocht worden over de leidingen, de Rocket Stove, de dakramen, sloten voor op de deuren, brandbeveiliging, er moeten ontwerpjes komen voor de keuken en de badkamer, en kan nog een ontwerp gemaakt worden voor het terrein, de glaslatten moeten nog geschuurd en geolied worden, en er liggen nog bakken vol met schroefjes die uitgezocht kunnen worden. Ik kom die tijd wel door! En even een beetje rustig aan doen is misschien ook wel eens fijn...
Als je het woord gips gebruikt in een blog dat gaat over het bouwen van een huis, dan heb je het over dat spul dat je op de muur smeert om het mooi glad te maken. Maar in ons huis gebruiken we geen gips, dus... eh?
Geen muur maar een been in het gips... |
Dus nu mag ik 6 weken genieten van een droog, winddicht huis, lekker zittend op de bank bij de warme kachel. En nee, ik zal me niet vervelen. Er moet nog van alles uitgezocht worden over de leidingen, de Rocket Stove, de dakramen, sloten voor op de deuren, brandbeveiliging, er moeten ontwerpjes komen voor de keuken en de badkamer, en kan nog een ontwerp gemaakt worden voor het terrein, de glaslatten moeten nog geschuurd en geolied worden, en er liggen nog bakken vol met schroefjes die uitgezocht kunnen worden. Ik kom die tijd wel door! En even een beetje rustig aan doen is misschien ook wel eens fijn...
maandag 6 januari 2020
Glas erin!
Door Peter
Gisteren, om 7:00 's ochtends en nog pikkedonker, kwamen met zaklampen bewapend twee glaszetters het terrein op, en het huis verkennen. Lampen installeren, nog wat ruimte maken, steiger op een andere hoogte zetten, andere voorbereidende klusjes. Om half tien kwam het glas aan.
Ik ging om 10:00 weg naar timmerman Dorus om de laatste glaslatten te maken. De glaszetters hadden een tekening met de nummers van de kozijnen en konden de ramen monteren. Omdat de glaslatten nog niet klaar zijn, hebben ze de ramen met klosjes tijdelijk vastgezet.
Wat een verschil! Er is nu opeens een "binnen", waar het windstil is, waar de warmte van de zon binnen blijft en er geen regen naar binnen waait, waar buitengeluid amper te horen is, waar geur (van verf en kit) blijft hangen.
Ik gebruikte altijd alle open ramen en deuren als doorgang: om erdoorheen te klimmen, spullen door naar binnen of buiten te zetten, even iets roepen naar iemand buiten. Maar nu is alles dicht, en zijn er nog maar twee deuren bruikbaar als doorgang (de andere hebben nog geen schoot en klink). Das even wennen! En niet alleen voor ons: het glas is zo schoon en helder, dan het bijna onzichtbaar is. Poes Moesje wilde naar binnen springen en stootte tamelijk hard haar kopje. En keek ons vervolgens zeer verontwaardigd aan: "Hoe kan ik nou naar binnen..?"
En 's avonds, als het licht binnen aan is, zie je niets meer van buiten, maar wel alles van binnen. En op sommige plekken zelfs in veelvoud!
Vandaag werden de geplaatste ramen aan de binnenkant gekit. De bruine kit bleek heel goed bij het blanke hout te passen, je kan de kit amper zien.
Over een week of twee komen ze de glaslatten plaatsen, en is de klus af!!
Gisteren, om 7:00 's ochtends en nog pikkedonker, kwamen met zaklampen bewapend twee glaszetters het terrein op, en het huis verkennen. Lampen installeren, nog wat ruimte maken, steiger op een andere hoogte zetten, andere voorbereidende klusjes. Om half tien kwam het glas aan.
Ik ging om 10:00 weg naar timmerman Dorus om de laatste glaslatten te maken. De glaszetters hadden een tekening met de nummers van de kozijnen en konden de ramen monteren. Omdat de glaslatten nog niet klaar zijn, hebben ze de ramen met klosjes tijdelijk vastgezet.
Wat een verschil! Er is nu opeens een "binnen", waar het windstil is, waar de warmte van de zon binnen blijft en er geen regen naar binnen waait, waar buitengeluid amper te horen is, waar geur (van verf en kit) blijft hangen.
Ik gebruikte altijd alle open ramen en deuren als doorgang: om erdoorheen te klimmen, spullen door naar binnen of buiten te zetten, even iets roepen naar iemand buiten. Maar nu is alles dicht, en zijn er nog maar twee deuren bruikbaar als doorgang (de andere hebben nog geen schoot en klink). Das even wennen! En niet alleen voor ons: het glas is zo schoon en helder, dan het bijna onzichtbaar is. Poes Moesje wilde naar binnen springen en stootte tamelijk hard haar kopje. En keek ons vervolgens zeer verontwaardigd aan: "Hoe kan ik nou naar binnen..?"
En 's avonds, als het licht binnen aan is, zie je niets meer van buiten, maar wel alles van binnen. En op sommige plekken zelfs in veelvoud!
Vandaag werden de geplaatste ramen aan de binnenkant gekit. De bruine kit bleek heel goed bij het blanke hout te passen, je kan de kit amper zien.
Bruine kit, bijna onzichtbaar |
Glaslatten (2)
Door Peter
De nieuwe planken die ik laatst gekocht had, waren kletsnat geregend bij de houthandel. Ze hebben het hele weekend vlak onder het plafond in de woonunit gehangen om te drogen: de lucht is daar warm en droog. Ik had een klein plankje gewogen voor het ophangen. Gedurende het weekend bleef ik wegen, en bleek er steeds weer vocht uit te verdampen. Dat betekende dat de planken nog niet droog waren, al voelden ze wel zo.
Vandaag moesten de onder- en bovenlatten gemaakt worden: een dun en een dik profiel. Daarom besloten we eerst een combinatie-plankje te zagen waar deze twee latten in zaten. Na het schaven zaagden we de kleine lat er af en kon Dorus het dikke profiel frezen en ik de andere lat op maat zagen en schaven.
De administratie deed het uitstekend en we kregen alles uit de planken. Helaas bleek het hout nog steeds erg nat, dat was niet goed. Daardoor werden de bewerkingen niet altijd even mooi glad, maar nogal vezelig en ruw. Helaas, het is niet anders...
Eenmaal thuis bleken de latten echt nog te nat om de oliën. Ze kunnen morgen dus niet gemonteerd worden. Ik heb de glaszetter gebeld, en de planning kunnen aanpassen: morgen komen ze de binnenkant kitten, en over een week of twee komen ze terug om de glaslatten te plaatsen en de buitenkant te kitten. Dan hebben de latten nog tijd genoeg om te drogen en geschuurd en geolied te worden. Wel jammer, maar het is even niet anders! Maar super fijn dat de glaszetters zo mooi meedenken en samenwerken.
De latjes hangen onder het plafond, want daar is het warm en droog. Nu maar hopen dat ze niet al te erg krom trekken...
De nieuwe planken die ik laatst gekocht had, waren kletsnat geregend bij de houthandel. Ze hebben het hele weekend vlak onder het plafond in de woonunit gehangen om te drogen: de lucht is daar warm en droog. Ik had een klein plankje gewogen voor het ophangen. Gedurende het weekend bleef ik wegen, en bleek er steeds weer vocht uit te verdampen. Dat betekende dat de planken nog niet droog waren, al voelden ze wel zo.
Vandaag moesten de onder- en bovenlatten gemaakt worden: een dun en een dik profiel. Daarom besloten we eerst een combinatie-plankje te zagen waar deze twee latten in zaten. Na het schaven zaagden we de kleine lat er af en kon Dorus het dikke profiel frezen en ik de andere lat op maat zagen en schaven.
De administratie deed het uitstekend en we kregen alles uit de planken. Helaas bleek het hout nog steeds erg nat, dat was niet goed. Daardoor werden de bewerkingen niet altijd even mooi glad, maar nogal vezelig en ruw. Helaas, het is niet anders...
Eenmaal thuis bleken de latten echt nog te nat om de oliën. Ze kunnen morgen dus niet gemonteerd worden. Ik heb de glaszetter gebeld, en de planning kunnen aanpassen: morgen komen ze de binnenkant kitten, en over een week of twee komen ze terug om de glaslatten te plaatsen en de buitenkant te kitten. Dan hebben de latten nog tijd genoeg om te drogen en geschuurd en geolied te worden. Wel jammer, maar het is even niet anders! Maar super fijn dat de glaszetters zo mooi meedenken en samenwerken.
De latjes hangen onder het plafond, want daar is het warm en droog. Nu maar hopen dat ze niet al te erg krom trekken...
zondag 5 januari 2020
Laatste voorbereidingen voor het plaatsen van het glas
Door Peter
De glaslatten zijn niet klaar als de glaszetters morgen komen. Om er voor te zorgen dat ze toch de hele dag vooruit kunnen, moesten de deuren helemaal worden voorbereid. Omdat de deuren geschilderd worden, hoeven ze niet van eikenhout gemaakt te worden en kon ik ze bij de bouwmarkt kopen. De glaslatten van de deuren komen aan de binnenkant (van alle ramen aan de buitenkant). Onderlatten die aan de binnenkant zitten, mogen geen ventilatie-gaten hebben. Maar ventilatie onder het raam is wel nodig, dus moesten er gaten (aan de buitenkant) in de deur geboord worden.
De glaslatten voor de bewegende ramen hebben een extra afronding nodig, omdat zij uit de smallere sponning steken. De administratie (velletje maten, raamnummers en posities) gaf aan welke glaslatten uit de stapel getrokken konden worden om met de bovenfrees af te ronden.
Ondertussen begon Marleen met het oliën van de eerste partij (droge) glaslatten. Fijn, zo'n grote keukentafel! Eten doen we wel bij de kachel.... :-)
Het zagen van glaslatten is 3D puzzelen. Toch een keer misgezaagd, en de reservelatten die ik had meegenomen kwamen goed van pas. Na het gronden heb ik de deuren voorzien van een slot of hendels om de deuren dicht te kunnen maken: met glas er in wil je niet dat ze open en dicht slaan.
En toen eindelijk naar bed: morgen staan ze al om 7:00 op de stoep...
De glaslatten zijn niet klaar als de glaszetters morgen komen. Om er voor te zorgen dat ze toch de hele dag vooruit kunnen, moesten de deuren helemaal worden voorbereid. Omdat de deuren geschilderd worden, hoeven ze niet van eikenhout gemaakt te worden en kon ik ze bij de bouwmarkt kopen. De glaslatten van de deuren komen aan de binnenkant (van alle ramen aan de buitenkant). Onderlatten die aan de binnenkant zitten, mogen geen ventilatie-gaten hebben. Maar ventilatie onder het raam is wel nodig, dus moesten er gaten (aan de buitenkant) in de deur geboord worden.
Met een lekker lompe 45graden frees in de boormachine de uitloop van het schuine gat wat afgerond. |
De glaslatten voor de bewegende ramen hebben een extra afronding nodig, omdat zij uit de smallere sponning steken. De administratie (velletje maten, raamnummers en posities) gaf aan welke glaslatten uit de stapel getrokken konden worden om met de bovenfrees af te ronden.
Ondertussen begon Marleen met het oliën van de eerste partij (droge) glaslatten. Fijn, zo'n grote keukentafel! Eten doen we wel bij de kachel.... :-)
Het zagen van glaslatten is 3D puzzelen. Toch een keer misgezaagd, en de reservelatten die ik had meegenomen kwamen goed van pas. Na het gronden heb ik de deuren voorzien van een slot of hendels om de deuren dicht te kunnen maken: met glas er in wil je niet dat ze open en dicht slaan.
En toen eindelijk naar bed: morgen staan ze al om 7:00 op de stoep...
zaterdag 4 januari 2020
Glaslatten (1)
Door Peter
Het laatste en meteen grootste obstakel voor het plaatsen van het glas zijn de glaslatten. Ik had een tijdje terug mooie eiken planken gekocht om ze te kunnen maken, en een hele plank meer dan ik had uitgerekend. Beter mee verlegen dan om verlegen dacht ik nog!
Door de feestdagen ging het schaven pas afgelopen donderdag gebeuren: een hele dag de tijd. Daarna nog wat dagen voor het oliën, dat zou prima lukken voordat maandag de glaszetters aan de slag zouden gaan.
Niet dus. De planken hadden toch best wat knoesten, en recht was anders, maar met wat gepuzzel zou het misschien wel lukken om alles eruit te krijgen. Maar... de laatste plank zat helemaal vol met knoesten, en was daarmee bijna helemaal onbruikbaar. Daar gingen we het niet mee halen! En ik had even geen auto om een nieuwe plank te halen. Klaar voor die dag dus...
De eerstvolgende dag dat we verder konden, was zaterdag middag. Ik had 's ochtends hele mooie knoestvrije planken gehaald, maar... die waren bij de houthandel zo kletsnat geregend dat ze niet 1, 2, 3 weer droog waren. De timmerman was er niet blij mee: nat hout gaat zowiezo de machine niet op (ivm roest) en hij twijfelde of ze uberhaupt droog genoeg zouden zijn om maandag te schaven en in de olie te zetten. En dat betekent dat de latten niet op tijd klaar zouden zijn. We besloten de latten die geschaafd waren af te maken: schuine kant eraan en een afronding er in.
Voor de ramen zitten de glaslatten aan de buitenkant. Zo'n setje buitenkant-glaslatten bestaat uit een dikke onderlat met groeven (om condens in de deur weg te ventileren), en drie smallere latten voor de zijkanten en de bovenkant. De helft van de latten zijn nu klaar, maar helaas alleen die voor de zijkanten. Niet de onder- en bovenlat, die de zetters eigenlijk juist het liefst als eerste willen hebben.
Een andere optie was om de onderlatten van hardhout te maken. Die kan je zo kant-en-klaar in de winkel kopen, dus makkelijk en snel klaar voor a.s. maandag. Bijkomend voordeel is dat de onderlatten een ingewikkeld profiel hebben en dus lastig zelf te frezen zijn, en bovendien krijgt de onderlat alle zon en regen te verduren, dus een hoogwaardiger houtsoort is daar beter tegen bestand.
Dus 's middags heb ik nog snel hardhouten onder-latten gehaald. Vanwege de lengte van die latten moest dat met de aanhanger. Maar.. de achterlichten van de aanhanger doen het niet door een probleem in de auto, waarvoor ik een keer naar de garage moet. Dus ik moest wel voor het donker werd terug zijn; dat zou waarschijnlijk net lukken. Zul je net zien dat de cassiere te veel latten had aangeslagen (19 ipv 9) en ik mocht aansluiten in de rij van de Retouren om het teveel betaalde geld weer terug te ontvangen. En dan zie je het buiten donkerder worden....Maar ik was keurig voor schemer thuis. Eenmaal thuis hebben we een hardhouten lat uitgeprobeerd, maar het kleurverschil met de eikenhouten glaslatten en kozijnen vonden we helaas toch te lelijk. Ze mogen dus weer een keertje terug gebracht worden naar de winkel...
Het plaatsen van het glas heb ik uitbesteed aan een glaszetter. En dat levert best wat stress op, want opeens moeten er dingen op een bepaalde tijd klaar zijn. En dat ben ik duidelijk niet gewend, haha! Maar tegelijkertijd realiseer ik me dat de reguliere bouw aan elkaar hangt van deadlines en afspraken met anderen. En wat een stress dat ook daar oplevert. Maar ja, zij bouwen binnen een jaar een heel huis, en dat is mij duidelijk niet gelukt! :-)
Het laatste en meteen grootste obstakel voor het plaatsen van het glas zijn de glaslatten. Ik had een tijdje terug mooie eiken planken gekocht om ze te kunnen maken, en een hele plank meer dan ik had uitgerekend. Beter mee verlegen dan om verlegen dacht ik nog!
Door de feestdagen ging het schaven pas afgelopen donderdag gebeuren: een hele dag de tijd. Daarna nog wat dagen voor het oliën, dat zou prima lukken voordat maandag de glaszetters aan de slag zouden gaan.
Niet dus. De planken hadden toch best wat knoesten, en recht was anders, maar met wat gepuzzel zou het misschien wel lukken om alles eruit te krijgen. Maar... de laatste plank zat helemaal vol met knoesten, en was daarmee bijna helemaal onbruikbaar. Daar gingen we het niet mee halen! En ik had even geen auto om een nieuwe plank te halen. Klaar voor die dag dus...
De eerstvolgende dag dat we verder konden, was zaterdag middag. Ik had 's ochtends hele mooie knoestvrije planken gehaald, maar... die waren bij de houthandel zo kletsnat geregend dat ze niet 1, 2, 3 weer droog waren. De timmerman was er niet blij mee: nat hout gaat zowiezo de machine niet op (ivm roest) en hij twijfelde of ze uberhaupt droog genoeg zouden zijn om maandag te schaven en in de olie te zetten. En dat betekent dat de latten niet op tijd klaar zouden zijn. We besloten de latten die geschaafd waren af te maken: schuine kant eraan en een afronding er in.
Voor de ramen zitten de glaslatten aan de buitenkant. Zo'n setje buitenkant-glaslatten bestaat uit een dikke onderlat met groeven (om condens in de deur weg te ventileren), en drie smallere latten voor de zijkanten en de bovenkant. De helft van de latten zijn nu klaar, maar helaas alleen die voor de zijkanten. Niet de onder- en bovenlat, die de zetters eigenlijk juist het liefst als eerste willen hebben.
Een andere optie was om de onderlatten van hardhout te maken. Die kan je zo kant-en-klaar in de winkel kopen, dus makkelijk en snel klaar voor a.s. maandag. Bijkomend voordeel is dat de onderlatten een ingewikkeld profiel hebben en dus lastig zelf te frezen zijn, en bovendien krijgt de onderlat alle zon en regen te verduren, dus een hoogwaardiger houtsoort is daar beter tegen bestand.
Dus 's middags heb ik nog snel hardhouten onder-latten gehaald. Vanwege de lengte van die latten moest dat met de aanhanger. Maar.. de achterlichten van de aanhanger doen het niet door een probleem in de auto, waarvoor ik een keer naar de garage moet. Dus ik moest wel voor het donker werd terug zijn; dat zou waarschijnlijk net lukken. Zul je net zien dat de cassiere te veel latten had aangeslagen (19 ipv 9) en ik mocht aansluiten in de rij van de Retouren om het teveel betaalde geld weer terug te ontvangen. En dan zie je het buiten donkerder worden....Maar ik was keurig voor schemer thuis. Eenmaal thuis hebben we een hardhouten lat uitgeprobeerd, maar het kleurverschil met de eikenhouten glaslatten en kozijnen vonden we helaas toch te lelijk. Ze mogen dus weer een keertje terug gebracht worden naar de winkel...
Het plaatsen van het glas heb ik uitbesteed aan een glaszetter. En dat levert best wat stress op, want opeens moeten er dingen op een bepaalde tijd klaar zijn. En dat ben ik duidelijk niet gewend, haha! Maar tegelijkertijd realiseer ik me dat de reguliere bouw aan elkaar hangt van deadlines en afspraken met anderen. En wat een stress dat ook daar oplevert. Maar ja, zij bouwen binnen een jaar een heel huis, en dat is mij duidelijk niet gelukt! :-)
Abonneren op:
Posts (Atom)