maandag 30 september 2019

Boeiboord

Door Peter
Het heeft eindelijk flink geregend de afgelopen dagen. Het grondwater is echt heel laag, en de grond is kurkdroog, dus deze regen is heel welkom! Maar het huis is niet altijd even blij met deze nattigheid: doordat het boeiboord (de dakrand) er nog niet op zit, kruipt de regen in stromen langs de balken naar de lemen muur, die daar niet altijd even goed tegen kan...

De aanhanger doet het weer dus kon ik de schaaldelen die voor het boeiboord nodig zijn, ophalen.

De aanhanger doet het inderdaad weer: de oplooprem werkt supergoed als de aanhanger goed vol zit.

De schaaldelen staan vlak bij de zaagmachine. Met hulp van de Skidster die het voor elkaar krijgt om de aanhanger door de smalle ruimte langs het nieuwe huis te manoeuvreren.

We weten nog niet of de onderkant van het boeiboord strak moet worden (strak is nooit strak: je gaat elke oneffenheid zien) of juist ongelijk. Dus heb ik een klein stukje in beide stijlen gemaakt.



zaterdag 28 september 2019

Bewegende raamkozijnen

Door Peter
We willen toch wel graag voor de winter het huis dicht hebben. Dus nu het stuccen gestopt is, is het glas aan de beurt. De deuren zijn al voorbereid, en nu is het tijd voor de kozijnen.

Er zijn 11 kozijnen waar een bewegend raam in zit. Weer een hele administratie gemaakt van lengtes, en deze keer ook met kwaliteiten: de ramen die in de zon en regen staan (zuidmuur), moeten van beter hout (met minder knoesten en spinthout) gemaakt worden dan de ramen die onder de veranda zitten (en altijd droog in de schaduw staan).


Deze hoeveelheid eiken balken (deels van de kozijnen die verkeerd waren) moet genoeg zijn om de profielen te schaven en frezen.


Met de zaagtafel in het nieuwe huis heb ik de houtverbindingen gemaakt. Heel knus, zeker 's avonds als het al donker is buiten.

De eerste verbindingen zijn klaar!
 

Toen alle houtverbindingen waren gemaakt, kon ik ze gaan lijmen. Op de werktafel een haakse hoek gemaakt waartegen de kozijnen netjes haaks in elkaar gezet konden worden.


De verbindingen zijn stevig en zien er keurig uit! 


De volgende stap is om de kozijnen te schuren en in kleur te lakken (of in de blanke olie, dat moeten we nog besluiten).

woensdag 18 september 2019

Resultaat marker test

Door Marleen
In februari dit jaar heb ik een test gedaan om uit te vinden welke marker het meest geschikt is om op de labels te schrijven, die ik voor de groentetuin gebruik. Zie dit blogje daarover.

Ik heb vandaag de labels uit de tuin gehaald, en gekeken welke nog het beste leesbaar was. Van een aantal labels was de stift totaal niet meer te lezen, van sommige nog een beetje en een enkeling was nog prima leesbaar. Ik heb achteraf wel spijt dat ik ze zo dicht tegen de planten aan heb gezet. Ze hebben nu een groot deel van de tijd in de schaduw gestaan.



Wat vreemd is, is dat ik twee Edding 300 stiften heb gebruikt, die nogal verschillend uit de test kwamen. De ene goed leesbaar, de andere veel minder. Ze stonden pal naast elkaar, dus het kan niet  liggen aan de hoeveelheid zon die er op gevallen is. Misschien was er verschil in ondergrond of hoe oud de stift is...? Stanger is ook goed leesbaar, maar maakt wel erg dikke letters.
Dan komen als beste uit de bus: Edding 300 en Benson.

dinsdag 17 september 2019

Operatie Marget Garden

Door Peter
Op 17 september 75 jaar geleden begon in onze regio de militaire operatie Market Garden. De route Eindhoven - Son - St. Oedenrode - Veghel werd door de geallieerden bevrijd om een doortocht naar Arnhem over de grote rivieren mogelijk te maken. Bij Eerde / Wijbosch / Schijndel is in de maand die volgde veel gevochten, waarbij in deze dorpen zeker de helft van de huizen beschadigd of vernield werden.

Ter herinnering aan deze tijd was er op de Vlagheide, 5 minuten fietsen vanaf ons, een dropping vanuit een DC3, en vlogen er geregeld oude vliegtuigen langs ons huis.

De DC3 die ooit van Prins Bernhard was (PH-PBA)

Spitfire, de CEO van Jumbo heeft er een paar gekocht. Misschien wel deze...
Het luik is open, er kijkt al iemand klaar naar buiten

Een mooi lijntje parachutes

Deze parachutes kunnen, in tegenstelling tot die uit WW2, een beetje sturen.
"Nu mag het wel een beetje leuk zijn", zei een toeschouwer treffend...

En een paar dagen later kwam er zomaar een B52 langs.

woensdag 11 september 2019

Aanhanger klaar

Door Peter
Met zwaar gereedschap zijn Daaf en ik de vastgeroeste bouten en moeren te lijf gegaan. Een luchtsleutel en een brander kregen de meeste wel los, een paar heb ik losgeslepen. De Skidster is heel handig om de zware assen van- en op de aanhanger te tillen.


Ook het rood-witte achterframe heb ik losgemaakt en van de aanhanger afgehaald: extra loze kilo's.

Een klein beetje laswerk, deze lassen weer in de grondverf gezet en de nieuwe assen konden er weer op. En toen begon het geklooi om de remmen weer werkend te krijgen.

De nieuwe assen hebben platen met gaten om de remleidingen in vast te zetten. Heel handig, niet dus, want deze gaten zijn niet bedacht voor een schamelwagen. Daarom heb ik een deel van de oude as afgeslepen, en deze met een ijzeren profiel en wat draadeinden om de nieuwe as gezet.
En de nieuwe doorvoerkabel bleek aan 1 kant linkse schroefdraad te hebben. Op zich heel handig, maar de aanhanger is zo niet gebouwd...
En zo waren er veel kleine uitdagingen op te lossen. Dus toen de rem klaar was en het bleek te doen... Blij!


Ook de stroomdraad voor de verlichting loopt nu anders, en beter. Met de Skidster kon de aanhanger weer op zijn pootjes gezet, en de aanhanger is klaar om te rijden!

Van een afstandje kun je aan de aanhanger niet zien dat er drie dagen aan gewerkt is... Maar wij weten wel beter!

dinsdag 10 september 2019

Eieren conserveren (2)

Door Marleen
Afgelopen lente schreef ik over ons eerste experiment met eieren conserveren.
Dit jaar hebben we weer eieren over, dus een tweede kans om uit te proberen hoe we die het beste kunnen bewaren.

Ik probeer het dit jaar op twee manieren:

1) Een weckpot vullen met schone eieren. De eieren niet wassen, want dan verliest het zijn natuurlijke beschermlaagje! Dus gebruik alleen de eieren die brandschoon uit het hok komen.
Dan de pot aanvullen met water, aangelengd met een eetlepel kalk. Dit is gebluste kalk, en wel de zo zuiver mogelijke vorm. Je schijnt het te kunnen kopen in een aquarium winkel, maar wij hebben via-via een zak Cameuse CL90 kunnen regelen.
Vul de pot met kalk-water tot de eieren helemaal onder water staan. Deksel er (los) op leggen, datum erop zetten en de pot koel wegzetten.



2) Ieder ei inwrijven met olie. Olie sluit de poriƫn van de eierschaal, waardoor het verouderingsproces stopt. Doe een klein beetje olie in je hand, en wrijf dat over het hele ei. Geoliede eieren bewaren in een kartonnen eierdoos, liefst op een koele plaats. Ik heb zonnebloemolie gebruikt. In onderstaand filmpje raden ze minerale olie aan, maar omdat dat niet eetbaar is, wilde ik liever plantaardige olie gebruiken. Hopelijk werkt dat ook goed. We zullen het over een paar maanden proberen!


Inmiddels hebben we zo al bijna 300 eieren in de opslag staan. Spannend of het deze keer beter gaat!

vrijdag 6 september 2019

Nog net een beetje stuccen

Door Peter
Het stro dat ik door de leemstuc meng, is losse stro die door de maaimachine klein gehakt is. Daarvoor heb ik een baantje gemaakt van steigerplanken. Eens in de zoveel tijd maai ik dan twee strobalen, zodat de bigbag weer voor fijne stro zit.
Ik was de leemhoek aan het opruimen: het stuc-seizoen zit er namelijk wel op. Maar het was nog een mooie dag, en ik kon het baantje nog gebruiken om de big bag nog te vullen. Voor volgend jaar, dat dan weer wel...

Lekker in de schaduw, en in het stof.
De zijkanten van de ramen aan de zuidkant waren gestuct op het hout van de omlijsting van het kozijn. En als het dan een keer echt hard regent, wordt de stuc zacht en heeft geen houvast meer. Ik had alle zijkanten losgestoken, er heidemat tegenaan geniet, en vandaag was een prima dag om deze zijkanten weer te stuccen.


Ondanks dat het niet heel warm was, was het op het zwarte dak in de zon wel heel warm.


Volgend jaar krijgt deze hele zuidmuur nog een laagje.In kleur, want het bruin vindt Marleen niet zo mooi.


donderdag 5 september 2019

Start reparatie aanhanger

Door Peter
Het stuc-seizoen loopt een beetje op z'n eind. Tijd om het huis meer winterklaar te maken. Daarvoor is er weer hout nodig, en daarvoor is de grote aanhanger nodig. En... die doet het niet meer.

De assen van de aanhanger zijn al een paar jaar aan het roesten maar nu is de achteras zo zacht geworden dat er echt niet meer mee gereden kan worden. Leeg naar de aanhanger-garage ging nog net....

De aanhanger-garage had weinig zin om het oude beestje op te knappen: de reparatie zou meer kosten dan de aanhanger waard is na reparatie. Maar wegdoen voelde voor mij ook niet goed. Na maanden wikken en wegen is het besluit gevallen: zelf repareren. Het chassis is prima, de oplooprem gaat wat stroef maar is nog in orde, dus het zou te doen moeten zijn.

Het werk aan de aanhanger is enkel aan de onderkant. Daarom heb ik twee bokken gemaakt om de aanhanger stabiel op zijn kant te zetten. Met de Skidster kon hij beheerst in de bokken gelegd worden, en met een spanband vastgezet.



En op deze manier kan ik prima bij de onderkant. 


De assen zullen redelijk makkelijk los kunnen, maar de remleidingen zijn zo verroest dat ik daar nog wel wat mag prutsen om de nieuwe leidingen aan het oude systeem vast te zetten. Morgen verder...

zondag 1 september 2019

Dieren update

Door Marleen
We hebben dit jaar geloof ik wel 7 nestjes kuikentjes gehad, in totaal ca 30 kuikens. De uitkomst van de nestjes was altijd groot, tussen de 80 en 100%.

Zoekplaatje: mams met 5 kuikentjes
Net uit het ei gekropen. Zooo schattig...

Maar dit jaar overleefden niet alle kuikens het in hun eerste weken. De havik kwam regelmatig langs voor een koekje bij de thee (lees: lekker mals kuikenhapje). Heel de kippenclub weer in rep en roer, en ik ook in de stress, want als ik de paniek hoor, dan stuif ik naar buiten om de schurk weg te jagen. Soms kwam ik dan op tijd, maar meestal niet.

En dan vind je dit...

... of dit als je veel te laat bent

Ook Meneer Egel is weer een paar keer langs geweest. Nooit geweten dat die ook op kuikens jaagt, (en dat kan ik ook niet terug vinden op internet), maar bij ons doet hij dat dus echt. Een paar keer op heterdaad betrapt. Als de kuikens (zelfs MET moeder) 's nachts niet in een hokje zitten, zijn ze een makkelijke prooi voor de egel. Kippen zien nauwelijks iets in het donker en kunnen hun kroost niet beschermen. De egel vreet de kuikentjes met huid en haar op, en heeft Ć©Ć©n keer ook de moeder ernstig verwond. Gelukkig is moeder zo slim om de volgende nacht wel in een hokje te gaan zitten.

Dit was de pech-vogel. Zij besloot in de bosjes haar nest ui te broeden, en ik vond het bij wijze van experiment wel goed. (Normaal laat ik ze in hokjes broeden in de tuin, zodat ik een oogje in het zeil kan houden). Ik had er wel een dakje overheen gezet tegen de regen. Op deze foto zijn de eitjes net uitgekomen. Ze is vervolgens iedere nacht hier gaan slapen met haar kuikens. Maar veilig was het natuurlijk niet... Volgende keer dus toch maar weer in een hokje laten broeden...

De kippen-club 's ochtends bij het voeren.
Rechts de hokjes waar ze hun eitjes leggen, nu het grote kippenhok er niet meer is.

Die hokjes hebben we op bloedluis-proof pootjes gezet: de hokjes hebben onder de vier hoeken een lange schroef, en die staan in glazen potjes met daarin een laagje olie (of zeepsop zal ook werken). Zo kunnen bloedluizen niet van de grond het hok in. Natuurlijk nemen de kippen zelf ook wat mee naar binnen, maar dat is maar weinig.

We hebben nu dus vƩƩl te veel kippen. Ik heb de jonge hennen op Marktplaats staan, maar helaas nog niks verkocht. En de eerste haantjes heb ik al geslacht. Ik kreeg ook wat oude hanen en hennen van de buren, ook voor de slacht. Het doden vind ik nog steeds naar. Dat blijft het, ook na de zoveelste kip... Zo'n slacht-dag is altijd een zware dag: hard werken, veel viezigheid, en emotioneel laat het me niet koud. Maar aan het eind, als alle kippen in de vriezer liggen, alles is schoongemaakt en ik heb gedoucht, voel ik me wel tevreden en trots.



De eenden zitten nog steeds op de kippenwei, omdat ze iedere keer naar de vijver van de buren liepen en daar de boel kapot maakten. Omdat ze nu hun taak niet meer kunnen uitvoeren (namelijk slakken eten in de groentetuin), heb ik met pijn in mijn hart besloten om ze allemaal weg te doen. Later, Ć³Ć³it, gaan we zelf ook een mooie grote vijver maken, en dan wil ik ook weer nieuwe eenden. Maar nu is het er gewoon nog niet de tijd voor. Ze staan al een tijdje op Marktplaats, en ik heb er nu 7 van de 13 verkocht. Dat betekent dat ik er nog steeds 6 over heb. Wie-o-wie..?

Toen we er nog 11 hadden. Bangerds zijn het, ze lopen altijd voor je weg.

De 6 overgebleven woerden. Allemaal al groot!

Behalve veel dieren, hadden we de laatste weken helaas ook veel ongedierte. De katten hadden vlooien, en dat werd uiteindelijk een serieuze vlooienplaag in huis. Ik ben er dagen mee bezig geweest om alle kiertjes te stofzuigen, dekens uit te kloppen, beddengoed en bankkussens te wassen, vloerbedekking en banken in te sprayen met anti-vlo-spul en natuurlijk de katten te behandelen. Zodra ik de eerste vlo zag, heb ik de katten behandeld met dimethicone, een goedje gebaseerd op siliconen, en zonder gif. Hetzelfde soort spul gebruik ik al jaren (en met veel succes) als de kinderen luizen hebben. Helaas heeft dimethicone niet bij de katten gewerkt, en in de tussentijd hebben de vlooien zich kunnen uitbreiden tot een plaag in huis. Echt balen, wil je goed doen door geen gif te gebruiken, en dan maak je het daarmee allen maar erger. Zucht...

Mijn benen zagen er echt niet uit door de vlooienbeten. Ik kon er 's nachts vaak niet van slapen, het jeukt verschrikkelijk. Ook Steef had er last van. De rest van het gezin werd gelukkig niet gebeten. Gek dat daar verschil in is trouwens.

En over luizen gesproken, dat hebben de kinderen nu ook. Het heerst weer op school, en zoals altijd hebben onze kinderen het dan ook meteen. Ze hebben nu alle drie zulke lange haren dat kammen met en luizenkam geen doen meer is. Gelukkig heeft het Kruidvat goede shampoo zonder gif, op basis van dimethicone. Dat heeft tot nu toe altijd goed gewerkt. Wel drie keer behandelen, maar dat heb ik er wel voor over.

Zoekplaatje: waar is Emke..?