Ons perceel ten zuiden van het huis heeft voorpootrecht. Dat wil zeggen dat je bomen mag planten langs de weg, op gemeentegrond, voor eigen gebruik. Je moet ze natuurlijk wel zelf onderhouden, maar het blijven jouw bomen. Deze regelingen zijn ooit bedacht om ontbossing en zandverstuiving tegen te gaan. De maisakker heeft ook nog een stukje overpootrecht, dus dat je bomen mag planten aan de overkant van de weg. Op deze manier hebben we 50 populieren in ons bezit gekregen, genoeg om zelfvoorzienend in hout te zijn.
De berm langs de Aakendonk stond zo vol met braam, dat er niet te lopen
was, laat staan takken verzamelen. Daarom ben ik eerst gaan maaien. De
balkmaaier kwam er wel doorheen, maar verloor een wiel omdat de borgpen
er door een bramenstruik was uit getrokken. Dus daar ben ik mee gestopt.
De bosmaaier deed het wel. Tijdens het maaien kwam ik weer
heel veel lege (veelal Poolse) sterke drank-flessen tegen. Deze mikte
ik langs de kant van de weg om ze te kunnen opruimen, maar het werd te
laat op de avond om het af te maken.
De volgende ochtend stond er een berichtje op de Facebook groep Wijbosch In Beeld:
Goed om te merken dat mensen zo betrokken zijn bij een schone omgeving! Want inderdaad waren alle flessen weg toen ik de volgende ochtend weer verder ging. Er kwam vervolgens nog een kruiwagen vol uit de rest van de berm...
Na het maaien was de berm in elk geval begaanbaar, hoewel de losgemaaide bramenstruiken nog met veel plezier aan je benen bleven haken.
Met een ladder tegen de boom en doorklimmen heb ik op 1 dag alle 50 bomen gesnoeid en de takken op een nette stapel gedaan. Spierpijn 's avonds, en verbrande armen van de zon.
De bomen kunnen er weer een paar jaar tegen!
De takken snipperen tegen de stam van de bomen aan, zodat ze straks, als de snippers aan het verteren gaan, er lekker van kunnen eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten