Dit jaar heb ik de aardappels en uien in een nieuw veldje naast de woonunits gezet. De groentetuin is te klein voor het aantal vierkante meters dat ik nodig heb voor de aardappels, zeker als je bedenkt dat ivm wisselteelt deze maar één keer in de vier jaar op hetzelfde veldje mogen staan. Maar ook het huidige veldje kan ik daar dus de komende drie jaar niet meer voor gebruiken, dus moest ik alvast op zoek naar nieuwe grond voor volgend jaar.
Ruimte genoeg naast de groentetuin |
Er is een mooie milieuvriendelijke manier om onkruid te verstikken, en dat is door karton op de grond te leggen. Twee lagen dik, en dat afdekken met stro, houtsnippers of ander organisch materiaal. Dan één of twee jaar wachten, en al het onkruid zou eronder dood moeten zijn. Ik heb dat ooit geprobeerd (zie dit blogje en dan even naar beneden scrollen tot halverwege) en dat is me toen slecht bevallen. Het was erg veel werk om al het plakband en nietjes te verwijderen van het karton, en (nog veel vervelender) het gras ging inderdaad dood, maar de akkerwinde kreeg vrij spel. Het volgende jaar stond het hele stuk helemaal vol met winde, zowel boven als onder het karton.
Voor deze ontginning moest ik dus iets anders verzinnen. Ik besloot de grond te bedekken met zeilen (gekregen van onze buurtjes; restanten van festivals), en als het goed is, is volgend jaar al het onkruid wat er onder zit morsdood, hopelijk ook de akkerwinde. Ik hoop maar dat ik hiermee niet ook het bodemleven om zeep help. Maar ja, het is een experiment, en waarschijnlijk toch wel de makkelijkste manier om de grond kaal te krijgen.
Spullen opgeruimd en grond een beetje uitgevlakt |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten