Gisteravond was ik nog niet helemaal klaar met de voorbereidingen. Er moest nog worden geveegd, een paar gekke hoekjes van folie voorzien, nog flink wat naden geplakt, en een loze leiding afgemaakt. Ik had nog best wat tijd, maar geen plakband meer. Gelukkig belde Ferry vanmorgen vroeg, met de vraag of hij nog kon helpen. Nou, als je nog plakband hebt...?
Ferry aan het plakken |
Om half 11 was echt alles gedaan, niets meer te doen, dus... wachten! Van Antwerpen kwam mooi op tijd. Ze hebben een nieuwe vrachtwagen die zelf droge cement bij zich heeft. Hierdoor kunnen ze op elk moment stoppen met pompen zonder dat er iets over blijft. Met een lange slang hoefden ze niet eens ver het terrein op.
Het pompen gaat met een krachtige straal. Daarvoor kiezen ze een plek uit waar de naden zo liggen dat dat de druk goed kan weerstaan. En vervolgens kruipt de blubber gestaag de hele ruimte in. Ongeveer 500 liter per minuut, dus in totaal heeft de slang een uur aangestaan.
Het schuimbeton breidt zich uit |
... en nog verder... |
Met de laser wordt het moment van stoppen bepaald, vlak trekken en klaar.
De woonkamer was ook snel gevuld.
De verandering in het huis is enorm groot. Alles is uit verhouding, heel bijzonder. Maar toch voelt het voor mijn nog als de oude vloer met een laag schuim er op. Over twee dagen is het hard, dan kun je er op lopen en zal ik het wel als de nieuwe vloer zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten