zondag 1 september 2019

Dieren update

Door Marleen
We hebben dit jaar geloof ik wel 7 nestjes kuikentjes gehad, in totaal ca 30 kuikens. De uitkomst van de nestjes was altijd groot, tussen de 80 en 100%.

Zoekplaatje: mams met 5 kuikentjes
Net uit het ei gekropen. Zooo schattig...

Maar dit jaar overleefden niet alle kuikens het in hun eerste weken. De havik kwam regelmatig langs voor een koekje bij de thee (lees: lekker mals kuikenhapje). Heel de kippenclub weer in rep en roer, en ik ook in de stress, want als ik de paniek hoor, dan stuif ik naar buiten om de schurk weg te jagen. Soms kwam ik dan op tijd, maar meestal niet.

En dan vind je dit...

... of dit als je veel te laat bent

Ook Meneer Egel is weer een paar keer langs geweest. Nooit geweten dat die ook op kuikens jaagt, (en dat kan ik ook niet terug vinden op internet), maar bij ons doet hij dat dus echt. Een paar keer op heterdaad betrapt. Als de kuikens (zelfs MET moeder) 's nachts niet in een hokje zitten, zijn ze een makkelijke prooi voor de egel. Kippen zien nauwelijks iets in het donker en kunnen hun kroost niet beschermen. De egel vreet de kuikentjes met huid en haar op, en heeft één keer ook de moeder ernstig verwond. Gelukkig is moeder zo slim om de volgende nacht wel in een hokje te gaan zitten.

Dit was de pech-vogel. Zij besloot in de bosjes haar nest ui te broeden, en ik vond het bij wijze van experiment wel goed. (Normaal laat ik ze in hokjes broeden in de tuin, zodat ik een oogje in het zeil kan houden). Ik had er wel een dakje overheen gezet tegen de regen. Op deze foto zijn de eitjes net uitgekomen. Ze is vervolgens iedere nacht hier gaan slapen met haar kuikens. Maar veilig was het natuurlijk niet... Volgende keer dus toch maar weer in een hokje laten broeden...

De kippen-club 's ochtends bij het voeren.
Rechts de hokjes waar ze hun eitjes leggen, nu het grote kippenhok er niet meer is.

Die hokjes hebben we op bloedluis-proof pootjes gezet: de hokjes hebben onder de vier hoeken een lange schroef, en die staan in glazen potjes met daarin een laagje olie (of zeepsop zal ook werken). Zo kunnen bloedluizen niet van de grond het hok in. Natuurlijk nemen de kippen zelf ook wat mee naar binnen, maar dat is maar weinig.

We hebben nu dus véél te veel kippen. Ik heb de jonge hennen op Marktplaats staan, maar helaas nog niks verkocht. En de eerste haantjes heb ik al geslacht. Ik kreeg ook wat oude hanen en hennen van de buren, ook voor de slacht. Het doden vind ik nog steeds naar. Dat blijft het, ook na de zoveelste kip... Zo'n slacht-dag is altijd een zware dag: hard werken, veel viezigheid, en emotioneel laat het me niet koud. Maar aan het eind, als alle kippen in de vriezer liggen, alles is schoongemaakt en ik heb gedoucht, voel ik me wel tevreden en trots.



De eenden zitten nog steeds op de kippenwei, omdat ze iedere keer naar de vijver van de buren liepen en daar de boel kapot maakten. Omdat ze nu hun taak niet meer kunnen uitvoeren (namelijk slakken eten in de groentetuin), heb ik met pijn in mijn hart besloten om ze allemaal weg te doen. Later, óóit, gaan we zelf ook een mooie grote vijver maken, en dan wil ik ook weer nieuwe eenden. Maar nu is het er gewoon nog niet de tijd voor. Ze staan al een tijdje op Marktplaats, en ik heb er nu 7 van de 13 verkocht. Dat betekent dat ik er nog steeds 6 over heb. Wie-o-wie..?

Toen we er nog 11 hadden. Bangerds zijn het, ze lopen altijd voor je weg.

De 6 overgebleven woerden. Allemaal al groot!

Behalve veel dieren, hadden we de laatste weken helaas ook veel ongedierte. De katten hadden vlooien, en dat werd uiteindelijk een serieuze vlooienplaag in huis. Ik ben er dagen mee bezig geweest om alle kiertjes te stofzuigen, dekens uit te kloppen, beddengoed en bankkussens te wassen, vloerbedekking en banken in te sprayen met anti-vlo-spul en natuurlijk de katten te behandelen. Zodra ik de eerste vlo zag, heb ik de katten behandeld met dimethicone, een goedje gebaseerd op siliconen, en zonder gif. Hetzelfde soort spul gebruik ik al jaren (en met veel succes) als de kinderen luizen hebben. Helaas heeft dimethicone niet bij de katten gewerkt, en in de tussentijd hebben de vlooien zich kunnen uitbreiden tot een plaag in huis. Echt balen, wil je goed doen door geen gif te gebruiken, en dan maak je het daarmee allen maar erger. Zucht...

Mijn benen zagen er echt niet uit door de vlooienbeten. Ik kon er 's nachts vaak niet van slapen, het jeukt verschrikkelijk. Ook Steef had er last van. De rest van het gezin werd gelukkig niet gebeten. Gek dat daar verschil in is trouwens.

En over luizen gesproken, dat hebben de kinderen nu ook. Het heerst weer op school, en zoals altijd hebben onze kinderen het dan ook meteen. Ze hebben nu alle drie zulke lange haren dat kammen met en luizenkam geen doen meer is. Gelukkig heeft het Kruidvat goede shampoo zonder gif, op basis van dimethicone. Dat heeft tot nu toe altijd goed gewerkt. Wel drie keer behandelen, maar dat heb ik er wel voor over.

Zoekplaatje: waar is Emke..?



Geen opmerkingen:

Een reactie posten