Deze curve is afgeleid van de hoofdmuur; om de hoogte van deze curve op elke staander te vinden, moet je meten waar je op de hoofdmuur een touwtje moet spannen, en deze evenwijdig aan die ene dakbalk naar de staander laten lopen. Waar het touwtje de staander dan raakt, daar zit de bovenkant van de dakbalk-drager.
Teun en Evi hebben deze curve heel netjes uitgemeten, en samen hebben we de eerste lat aan de staanders gezet. Met Cas en Erik hebben we er nog 5 onder gelijmd. Door al die hoeken wel een hele dag werk! Cas, die zich op de verdiepingsvloer vol gaten niet zo comfortabel verplaatste, heeft in een veilige hoek alle latten voorbereid: op lengte en in vorm zagen, en van gaten voorzien. Erik en ik lijmden en schroefden ze vervolgens vast. Dat schoot lekker op!
Links op de foto staat er een houten paal met een emmer er op. De dikke rand van deze emmer bevindt zich op de hoogte van de dakbalk-drager zoals de architect het dak getekend had. Volgens hem kon het dak echt niet lager. Gelukkig hebben we dat iets preciezer uitgetekend: het kon wel lager, en de nieuwe hoogte ziet er echt prima uit. We zijn blij dat we dat nog aangepakt hebben!
Op de hoofdmuur is de balkdrager nog niet op dikte (3 lagen er bij), daarna kunnen de dakbalken er op! (Al moeten die nog wel in elkaar gezet worden...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten