Door Marleen
Het plan is dat we over een jaar gaan beginnen met ons voedselbos aanleggen. Om mensen te leren kennen en kennis op te doen, zit ik bij een groep enthousiastelingen (allemaal hier uit de regio) die, ieder op hun eigen manier, iets doen met voedselbossen. De groep komt af en toe bij elkaar, mensen gaan samen naar cursussen, je kan werkdagen regelen, en er is veel kennisuitwisseling. Ook als je planten over hebt, is het natuurlijk erg leuk om die hier te ruilen. Zo kon ik vandaag bij iemand stekken ophalen van tayberry, een speciale vroege zwarte bes, en wat andere stekken van kleinfruit en vaste planten. Incl. rondleiding in haar voedselbos. Leuk!
 |
| Je ziet het niet goed, maar hier staan tientallen stekken in de grond. Over een jaartje zijn dit allemaal mooie struikjes! |
Eenmaal thuis wilde
ik de stekken planten in een stukje grond waar een jaar lang een zeil
overheen had gelegen, en het gras eronder dus wel dood was. Mooie
kale, zwarte grond zou je denken. Maar helaas, ik zette er de riek in
de grond, en ik haalde er bossen witte wortels uit. Wortels van
haagwinde. Jasses. Haagwinde gaat meters hoog, en overgroeit alles
wat het tegenkomt. Het bindt takken samen, trekt de takken naar de
grond en verstikt het met het vele blad. EN daarbij woekert het dus
ook vreselijk onder de grond. Iedere centimeter wortel die blijft
zitten, wordt weer een nieuwe, nietsontziende plant. Ook de maisakker
waar we ons voedselbos op gaan aanleggen barst van de haagwinde. Niet
zo opbeurend. Maar goed. Eerst maar hopen dat deze stekken het gaan
doen. Dus proberen de haagwinde op tijd weg te trekken...
Pas op: schokkende beelden :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten