Folie rond groentetuin ingraven

Het eerste ontwerp voor de groentetuin was een cirkel met bedden als spaken in een wiel. Maar dat was wel erg saai. Nu wordt de vorm die van een blad. Met bamboestokjes de vorm gemaakt. Om er voor te zorgen dat deze vorm terug te vinden is tijdens het graven heb ik kleine stukjes panlat in de grond gemept, diep genoeg om er overheen te kunnen rijden, niet te diep om ze nog terug te kunnen vinden.

Daarna met de Skidster en een sneeuwschuif de laag champost van de aarde geveegd zodat er gegraven kon worden. Om de paaltjes heen, je kan ze zien staan (beetje rechts). 

 
Daarna graven. Eerst met de Skidster en de graafbak, daarna met de hand tot ruim 50cm onder maaiveld. Met dat kruisvormige stokje kon ik zien of ik al diep genoeg was.  

Na zo'n 7m3 weggraven kon de folie er in. Daarna moest die 7m3 weer terug, deels links en deels rechts van de folie. En zodanig dat de folie vertikaal in de grond terecht kwam. Niet met allerlei bobbels. Mooi klusje om podcasts bij te luisteren! 

De folie bestaat uit verschillende delen die ik met strips en popnagels aan elkaar heb gezet. De hoek helemaal in de punt van het blad zelfs nog met kit er bij om te voorkomen dat er wortels doorheen gaan groeien. 

Hier een rechte verbinding, lekker stevig, lekker dik. 

En zo, meter voor meter, komt de folie vast te zitten en krijgt de groentetuin vorm. 

Om met de Skidster in het middengebied te komen moest er een bruggetje gemaakt. Anders rijdt dat ding de rand folie plat en daar kan 'ie niet goed tegen... 

Marleen heeft de champost weer tot de rand teruggeveegd en de stoffige grond weer vlak gemaakt. Zodra het weer natter wordt kunnen we nieuw gras inzaaien. 

Pomp-perikelen

We hebben een grondwaterput van 6 meter diep. Dat is niet heel veel, maar zoveel water hebben we niet nodig. Nu is door de aanhoudende droogte het grondwaterpeil gezakt tot ongeveer 2m onder peil (in de winter ca 0.8m onder peil). Het gevolg is dat onze (eigenlijk veel te zware) pomp nu geen water meer uit de put krijgt. De eerste minuut gaat het nog wel, maar daarna komt er geen water meer uit de draaiende pomp, hoe lang die ook aan staat. 

Helaas! 

Maar toch hebben we nu nog water nodig; het is echt gort droog, zelfs wat oudere bomen laten zien het moeilijk te hebben. Als ik heel langzaam water uit de put pomp, dan moet het toch kunnen? 

Ik kocht een klein drinkwaterpompje, een slang en een trafo, maar het bleek veel lastiger te zijn dan ik dacht: het pompje moet niet te diep in het water, niet te hoog, mee kunnen bewegen, maar het slangetje dan? En de stroom?

Omdat ik voor de notenboom voor het huis DIRECT veel water nodig had, besloot ik toch de pomp te gebruiken. Steeds 10 seconden aan (dan spuit het water er uit!) en dan een halve minuut uit. En dat werkte! Dat kwam vooral omdat na 10 seconden draaien er zoveel lucht in de rotor kwam dat de zuigkracht weg viel en dat herstelt zich pas als de motor even uit staat. Dan kunnen de luchtbelletjes naar boven en zit er weer puur water in de rotor en zuigt 'ie weer goed. Op deze manier kreeg ik in een kwartiertje 500 liter water uit de put, lekker voor de noot! 

 

Bart kwam aan met een domotica-schakelaar die je (met wifi) kan programmeren. Deze staat nu op "10 seconden aan, 30 seconden uit" en op deze manier werkt de pomp/put beter dan ooit! 

 

De slang die naar het watervat loopt gaat eerst een meter omhoog om genoeg ruimte te geven voor de luchtbelletjes. Volgend jaar geen zorgen meer!  

 

Droog, droog, droog... Maar de 50.000 wilgjes doen het allemaal, evenals de aangewaaide pioniers, zonder ze water te geven. De aangeplante bomen doen het vanwege de vele gieters die er in de afgelopen maanden zijn gegeven. Het watergeven werkt prima met de IBC-vaten. 

Zeven laatste grond groentetuin

We gaan binnenkort de groentetuin uitzetten en voorzien van een wortelscherm. Hiermee willen we voorkomen dat de groentetuin opnieuw door brandnetel en akkerwinde wordt overspoeld. Daarvoor moest de laatste grond gezeefd, de hoekjes waar we met de grote zeef-actie niet bij konden. 

Bij de Praxis hadden ze een heel schattig maar toch goed bruikbaar trommelzeefje te koop. Ik heb een bak gemaakt die op een aanhanger gezet kan worden waar de Skidster zand in kan dumpen. Vanuit deze bak kan het zand in de zeef geschoven, en dat werkt prima! 

Het was droog (dat zeeft wel lekker makkelijk!), warm en zonnig. Een parasol bij de zeef en een parasol op de Skidster. Zo kwamen we ook de hete uren van de dag goed door. 

En daarna natuurlijk de gezeefde grond weer terug uitspreiden. Nu kunnen we de folie die om de groentetuin komt ingraven. 

 

Gordijnen

Hoewel de avond pas laat begint hebben we gordijnen opgehangen. 

 

Ze zijn niet helemaal licht-dicht, in 4 kleuren. De onderkant moet nog afgewerkt op de goede hoogte, maar ze doen het al. 

De houten stangen komen uit de container waar ook de linoleum in lag. We hebben ze met een leren bandje (dank oom Marcus!) opgehangen. Om ze los van de houten balken te krijgen moest er een blokje hout tussen. 

De stangen begonnen wat door te hangen, dus een extra ondersteuning in het midden bleek toch nodig. Marcus had nog meer van dat leer liggen, nu konden we ze zelf snijden en ponsen. 

Houthok vol

Voor het eerst in mijn leven heb ik teveel hout, en dat terwijl ik niet veel bomenwerk heb gedaan. Het hele hok is vol, bij mijn ouders is het hok vol en er is nog hout dat er niet meer bij past. 

Normaal ben ik voor mei klaar met het kloven en vullen van het hok, maar dit jaar liep alles anders. Pas nu is het kloven klaar, een deel te laat om komende winter te stoken. 

De nieuwe kachel in het nieuwe huis is zoveel zuiniger dat we waarschijnlijk maar de helft van het hok nodig hebben. We gaan het zien!