Kuikentjes

Door Marleen
We hebben deze lente aardig wat problemen gehad met de kuikens. Veel eieren komen niet uit omdat ze niet bevrucht zijn. We hebben er misschien een tweede haan bij nodig, want deze trekt het blijkbaar niet in z'n eentje!

Van het eerste nestje (4 kuikens) is er eentje doodgegaan aan (waarschijnlijk) de ziekte van Marek. De andere andere drie scharrelen nu vrolijk rond in de kippenwei.

Van het tweede nestje (ook 4 kuikens) stierven er twee aan coccidiose of wormen (de uiterlijke symptomen zijn hetzelfde, waardoor het verschil voor een leek moeilijk is te zien). De andere twee bleven gelukkig fit en gezond. Toen ik vond dat ze meer ruimte verdienden dan de ren (gemaakt van een oude trampoline frame), zette ik ze in de kippenwei. Normaal gaat dat altijd zonder enig probleem, maar deze keer was direct het witte kuiken doelwit van de grote witte kip, die anders altijd zo lief is. Heel vreemd... De witte kip viel het kuiken twee keer aan, waardoor het flink gewond raakte. Kuiken kunnen vangen en binnen in een doos gezet. Moeder en andere kuiken met heel veel moeite ook kunnen vangen en die weer terug in de ren gezet. Het witte kuikentje bleek een taai beestje, want de volgende dag had het alweer energie genoeg om in paniek in de doos rond te rennen. Terug naar mams dan maar. Dat ging allemaal zonder problemen, dus dat trio zit nu nog steeds in de ren tot de kuikens wat groter zijn.

Nu hadden we de laatste weken maar liefst drie broedse kippen tegelijk, de kuikens zouden allemaal afgelopen dinsdag uitkomen. De hennen zaten, ieder in een eigen hokje, te broeden onder het afdak in de zandbak. Dagelijks een zandbadje en wat scharrelen in de tuin, alles leek prima te verlopen. Maandag, dus precies één dag voor de kuikens uit moesten komen, verlieten twee hennen hun nest. Eieren koud, kippen tussen mijn aardappel- en tomatenplanten de boel aan het omspitten, en ik kon ze met geen mogelijkheid overhalen weer terug op hun nest te gaan zitten. Ik vond uit dat de eieren van één nest allemaal niet bevrucht waren. De hen had het blijkbaar al eerder door, want af en toe mikte ze een ei uit haar nest, of at het zelf op. Kippen schijnen te kunnen merken of er leven in zit of niet. De andere hen heeft haar nest waarschijnlijk verlaten omdat er bloedluis in het hokje zat. En dat terwijl ik het hok nog zo goed schoon had gemaakt en met kalk had behandeld. Zou genoeg moeten zijn, maar met deze temperaturen blijkbaar niet... Met de lamp van mijn telefoon kon ik mooi door de eitjes heen kijken, en kon ik zien dat er volgroeide kuikentjes in zaten. Ik kon ze zelfs zien bewegen, dus, hoe koud ze ook waren, er zat nog leven in!

Ik legde de eieren onder de warmtelamp, en wat was de vreugde groot toen we de volgende dag gepiep uit de eitjes hoorden komen, en de dag erna de eitjes één voor één uitkwamen. Emke en Steef zaten er met hun neus bovenop, want wanneer gebeurt het nou dat je dit zo mooi kan zien? Normaal zit er een kip bovenop, die je echt niet in de buurt laat komen!

Alle zes de kuikentjes zijn gezond en eten en drinken goed. Daar hebben ze helemaal geen moeder voor nodig. Een warmteplaatje houdt ze lekker warm, en de kinderen zorgen voor liefde en aandacht. Het is één groot kuikenfeest hier in huis :-)

Tot 's avonds laat bij de kuikentjes kijken om ze één voor één uit te zien komen

Dat vinden kuikentjes de fijnste plek om te zitten: in je nek!

Als ze het fijn vinden, vallen ze meestal snel in slaap...

Moesje is ook geinteresseerd, maar waarschijnlijk om andere redenen!