Deels als experiment, deels voor de lol en deels om het zwembad-seizoen voor de kinderen wat te verlengen hebben we besloten een kachel te maken om het zwembadwater te verwarmen.
Als eerste een fundament voor de kachel: drie lagen stoeptegels op een pallet gemetseld. Met de Skidster op te pakken.
De buurman had nog wat knipafval vuurvaste stenen liggen, daar heb ik met leem (die natuurlijk niet helemaal vuurvast is...) een klein rocketstoofje van gemetseld. De vuurkamer is wat klein, omdat de tegels die ik er als dakje op heb gelegd nu eenmaal niet groter waren.
De "brievenbus" (doorgang tussen de vuurkamer en de "riser", een interne schoorsteen) is wat breed uitgevallen, waardoor de menging van lucht en houtgas niet helemaal optimaal is. Maar op het oog is het een keurig vuurtje.
Er stond al een jaar of vier een stalen ton te wachten om tot kachel te worden omgetoverd. Nu dus. Bovenin de rode ton zit een rvs spiraal waar het zwembadwater doorheen stroomt. Het kleine vuurkamertje kan niet heel veel hout tegelijk branden, dus het vermogen is aan de lage kant. Het water wordt 2 graden opgewarmd met 1 liter per 4 seconde. In dat tempo duurt het bijna 4 uur om het zwembad 1 graad op te warmen. Daarentegen gaat er weinig hout doorheen. Ondanks de eenvoud en alle kieren overal brandt het geheel heel mooi. Wel stromen er liters condensvocht de ton uit, en de spiraal zit al snel vol met roet.
Maar hmm, dit gaat echt niet snel genoeg...
Nu staat de ton weer rechtop, met een houtvuur in de rvs spiraal. Er gaan bakken met hout doorheen, maar het water wordt 7 graden warmer en in een paar uur tijd is het zwembad van 18 naar een heerlijke 28 graden gegaan.
Toch heb ik er gemengde gevoelens bij. In de nacht koelt het water toch behoorlijk af, en als je uitrekent hoeveel hout je nodig hebt dat weer ongedaan te maken, dan vraag je je wel een beetje af waar je mee bezig bent...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten