Proefjes vloer keuken en bijkeuken

We zijn naar een vloerenwinkel geweest om te kijken wat voor soort vloer er mogelijk is voor de keuken en bijkeuken (en hal en gang en woonkamer). 

Vanwege de onmogelijke vormen (schuine wanden en ronde palen) valt marmoleum helaas af. De klik-variant zou misschien kunnen, maar die is er slechts in een paar kleuren te krijgen. Gietvloeren zijn niet krasvast (anhydriet is een soort gips) en hebben ook niet de heldere kleuren. Kalk zou kunnen, of zelf witte cement mengen moet voegzand of vloerenzand. 

Nou, witte cement heb ik nog liggen, en voegzand ook, dus we gaan gewoon wat proberen. 

Na het vlak afreien (in twee richtingen) even laten harden en na een uurtje wat nat maken en schuren. 

Links heb ik geel poeder op de vloer gestrooid en ben gaan schuren, terwijl rechts geen kleur is toegevoegd. Door het schuren wordt de kleur heel egaal verdeeld.

Nu heb ik rechts wat geel en rood uitgestrooid en ben de vloer vlak gaan spanen. De kleuren verspreiden wel iets, maar er ontstaan grote kleurverschillen.

De volgende dag was de vloer hard en droog. Maar er zaten wel putjes tussen de korrels. Dat is fijn, want deze zijn te vullen met pure cement of een cement-kleur-papje. Ik heb 3 banen over de twee vlakken gemaakt: eentje met alleen witte cementpap, eentje met cementpap waar geel bijgemengd was, en de derde baan heb ik zo gelaten.

Direct na het smeren afvegen, zodat alleen de cement in de putjes blijft 'hangen'.

Dat had al veel effect. En de vloer werd er heel mooi glad van! Bovendien kan je op deze manier heel goed sturen welke kleur er nodig is. Het is een soort schilderen! 

Na een kleine week heeft Marleen er olie overheen gesmeerd. En toen kwam er tot onze verrassing een prachtig craquele-effect boven. Echt super mooi!

Hier zie je een detail. Vooral de gele baan rechts (dus met de kleur in de geschuurde laag spanen) gaf het mooiste effect.

De volgende proef gaat zijn of we dit kunnen herhalen. En als dat lukt, dan gaan we zelf de vloer smeren.

Voortgang in de badkamer

Nu we over de vloer kunnen lopen, kunnen we lekker verder met de badkamer. De linker wand is nu glad gestuukt. Er was iets met de samenstelling van de stuuk aan de hand, want er bleven putjes achter. Ik heb de wand uiteindelijk een dun laagje heel vette stuuk gegeven, en nu is het een prachtige strakke muur. Al doende leert men!

De wand van de douche toch maar van een waterafstotende gipslaag voorzien. Dan blijven de leitjes zeker hangen zonder te barsten!

De rand rond het bad ook maar met kim-band waterdicht gemaakt: een kleine moeite kan veel problemen later voorkomen. Ook de metalen beugeltjes waarmee het bad vastzit heb ik er mee weggewerkt, zodat de kalk niet met de beugel in contact komt.

Wat een verschil! Nu kan ik met krijttouw de banen van de leitjes aftekenen. Maar eerst de wanden en het bad met kalk stuken!

De voor- en achteruitgang in de badkamer

Twee naar voren, eentje terug. Soms gebeurt dat hier ook. Een paar weken geleden hebben we de vloer van de badkamer gelegd en lekker de tijd gegeven om goed uit te harden. Ik wilde met het impregneren beginnen en ter voorbereiding daarvan begon ik met het schoonmaken van de randen van de waterafvoer in de douche. En daar zag ik dat het afschot niet in orde was....

Overal waar de schaduw onder de waterpas zichtbaar is, komt water te staan...

Ik besloot de bovenkant van de goot iets lager te slijpen om er voor de zorgen dat het water toch naar beneden de goot in kon lopen. Met een paar mm er af zou het opgelost moeten zijn.

o

Maar na een paar mm slijpen bleek dat de goot een omgevouwen bovenkant heeft. En daar ben ik in het midden doorheen gegaan...

Er zit nu een klein spleetje tussen de twee platen, en daar kan natuurlijk vocht doorheen! Dit is geen oplossing. De zakking in de vloer moet worden opgevuld, en dat kan alleen als de hele vloer opnieuw gedaan wordt...

Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel: we kunnen de vloer nu wel als laatste doen (omdat de aansluitingen met de wanden nu waterdicht zijn). Tot die tijd kunnen we  alle andere werkzaamheden doen zonder voorzichtig met de vloer te zijn. Bovendien krijgen we dan een idee hoe hard deze vloer is: dat weet je namelijk op het moment dat het eerste stuk er uit vliegt! 

Eieren conserveren (3)

Een aantal jaren geleden zijn we begonnen met het conserveren van eieren. Dat doen we nu met veel succes op twee manieren: glazen potten gevuld met water en een stuk of 15 eieren waar we wat hydraatkalk bij hebben gedaan, en invriezen. 

De eerste keer dat we eieren in water met kalk bewaarden is het water (door het vele openen-en-eieren-eruit-halen) toch bedorven, waardoor er zo'n 100 eieren in de composthoop belandden... Sindsdien doen we de eieren per 10 in een glazen pot. Dat gaat (bijna) altijd goed: heel soms komt er toch bederf in het water en smaken de eieren niet meer fris. Dan zijn het geen 100 maar 15 eieren die afvallen. 

De kalk die we gebruiken is hydraatkalk (dus nog niet uitgeharde kalk, CaOH, van Carmeuse: SuperCalco 97. Dit is de meest zuivere kalk die er te krijgen is, maar is wel lastig aan te komen... Ze wordt veel gebruikt bij het bouwen met 'kalkhennep', je kan vast een kilo meekrijgen als er ergens gebouwd wordt. Wat wel goed verkrijgbaar is, is Mekal (ook van Carmeuse), maar die is 70% zuiver en wat die andere 30% is weet niemand. Dat hoeft niet verkeerd te zijn, maar ja, eten en metselkalk leek ons geen fijne combinatie. 

Je kan eieren ook heel makkelijk invriezen.

We eten vaak eiersoep (recept volgt), of omelet, of bakken iets, en daar hoeven geen hele eieren in. Een makkelijke manier om voor die toepassingen eieren te conserveren is invriezen. Daarvoor maken we blokjes van 4 geklutste eieren. 

De 4 geklutste eieren gaan in een chinees bakje, zie foto, en dan de vriezer in. Als ze een dag later bevroren zijn gaan ze per 4 blokjes (= 16 eieren) in een zakje en terug de vriezer in.

Ontdooien in de koelkast. Goed werk heeft tijd nodig... ;-)

Uienvlieg-net

Afgelopen jaar hadden we geweldige oogst van de uien, behalve misschien dat we ze iets te lang buiten hadden laten drogen. Geen last van de uienvlieg, waar andere tuinders uit de buurt over klaagden. We hadden een rij met- en zonder anti-uienvlieggaas, en ze deden het allemaal prima. Maar voor de zekerheid nu toch maar wel gaas er over.

Tijd voor een kleine upgrade; een tunnel van dit gaas waar drie rijen uienplanten onder kunnen staan. Er lag nog elektriciteitsbuis van een dikte die Peter nooit gebruikt heeft, dus die kon er voor gebruikt worden. 

Om 10 bogen te buigen heeft Peter een mal gemaakt op de werktafel. Het buigen ging het best als hij met de verfbrander de buis warm / heet maakte. De buigveer was eigenlijk te klein, waardoor er een beetje rommelige bocht in kwam.

 

Kleine staafjes bamboe die in de grond zijn geprikt houden de bogen overeind.

 

Het gaas zit vast aan de lange rechte buizen die op de grond liggen. Door een wat dikkere tuinslang in stukjes te knippen en open te knippen ontstaan er een soort klemmetjes die je om de buis kan 'klikken' met het gaas er tussen. 

Door de buis op de bogen te leggen kun je bij de planten om te wieden (maar de vliegjes kunnen dat dan ook ;-) )