Kas verzet

Intussen werken we rustig door aan het verhuizen van de units, nu met iets minder haast / focus dan voorheen. De kas moest leeg en verplaatst. 

 
Potten, bakken, tafels en een kast; alles moest er uit... 

 
Ook de planten er omheen, het waterkraantje (leiding uitgraven en afdoppen) en de kweekbakken moesten naar een andere plek toe. 

De Skidster had weinig moeite met een grote plant,  mede omdat de grond nog steeds kurkdroog is. Zij krijgt een mooi nieuw plekje! 

 
Met een paar mensen tilden we voorkant van de kas op om de rode kar er onder te rijden. Doordat de rode kar een 'kopbord' heeft (een plank aan de voorkant van de kar) kon de kar niet ver genoeg onder de kas komen. Daarom heb ik het kopbord er afgehaald (met de Skidster en een grote hamer...) zodat de kar mooi in het midden van de kas kon staan. 

De kas heb ik op twee balken gezet. Deze balken zitten met spanbanden vast aan de kar, en met plankjes voorkwam ik dat de kas kon verschuiven. Rijden maar! 

Een paar bakken met geel zand (daarvan hebben we genoeg liggen!) een talud gemaakt naar de nieuwe oprit. Met een lijmklem zitten de lepels van de Skidster vast aan het oog van de kar. Het rijden ging fantastisch. Zonder steken in 1 keer op z'n nieuwe plek. 

Daar moest de kar nog onder de kas uit. Eerst de balk aan de achterkant van de kas weggehaald en de kas op de grond gezet. De Skidster tilde de voorkant op (met de zojuist vrijgekomen balk) zodat de kar er precies onderuit kon. 

Omdat de kas toch iets groter was dan met stappen opgemeten, moesten er nog een paar stronken van Sleedoorns weg. De kettingtakel had er geen moeite mee en de Skidster deed de rest. 

 
Wat een partij wortels... Maar de kas staat nu prima, door met het weghalen van de fundering van de kas. 

Dat ziet er weer heel anders uit! 



 

Mijlpaal gestrand...

Na drie dagen hard werken om de units klaar voor transport te maken kwam vanmorgen de nieuwe eigenaar melden dat ze na lang overleg toch afzien van het gebruik van de units. De verbouwplannen waren iets vereenvoudigd waardoor de mantelzorg-woning op het terrein intact bleef. Deze is groot genoeg om in te wonen. Daarbij was het veel werk de units weer fris en mooi te maken. Alles bij elkaar... stoppen! Hij kwam de platen van het dak die hij al had meegenomen weer terugbrengen. 

Hoewel we hun keuz heel goed begrepen, vroegen we ons wel af wie nu de eigenaar van de units was: er was een afspraak gemaakt, de units zijn al aardig transporteerbaar gemaakt (en daardoor kwetsbaar voor regen en niet meer toonbaar), zo willen we ze niet meer. Wat nu? 

Gelukkig hadden ze dat zelf ook door en namen daarin volledig hun verantwoordelijkheid. We hebben in goed overleg besloten dat als we over twee weken nog geen 'kopers'  hebben, dan gaan zij zorgen voor afvoer (en dus sloop) van de containers. 

Het komt dus goed, maar de mijlpaal die we voor ogen hadden (en waar we zo lang aan hebben gewerkt) gaan we niet halen. Maar wel voor kerst, dit jaar ;-) 

Buitenkant van de units klaar voor verhuizing

Vandaag zijn de nieuwe eigenaren begonnen met het klaarmaken van de buitenkant van de units voor transport. Het dak is er af: de platen, de onderliggende balken, de bovenrand van de stalen huid en de naden van alle units zijn vrijgemaakt. 

 

In de ochtend heb ik meegeholpen de platen naar beneden te halen en op te stapelen. Dat was drie-persoonswerk. Daarna ben ik met Marleen verder gegaan aan het leeg maken van de omgeving van de units; de kas en de plantenbakken, nog twee vlieren omgezaagd, dat soort dingen.  

Ondertussen hebben Jasper en Anne flink de vaart er ingezet en samen de balken van het dak gehaald. Ook de stalen rand onder deze balken zijn van de units af op de plaatsen waar de lage units staan (woonkamer en deel keuken). 

 Aan het eind van de dag waren ook de platen van de zijkant van de units er af op de naden tussen twee containers. De buitenkant is klaar voor transport. Helaas zitten de units aan de binnenkant ook nog aan elkaar vast, met planken, leidingen en electriciteit... Dat staat voor de komende dagen. 

De houtkachel is uit de units en ook de schoorsteen is van het dak af. Nog even en de units zijn echt weg.... :-)  

Units klaar voor overdracht

Nog even de units in oude, niet-ingerichte, oude glorie: 

Onze slaapkamer

De keuken met de zon er in die altijd door de veranda werd tegengehouden

Technische ruimte zonder zooi: de muren waren dus wit! 

Slaapkamer waar Emke en Steef lang samen geslapen hebben

De badkamer en als laatst de kastenkamer met de lekkage. Er groeit een klein paddenstoeltje op het plafond.... 

 

 

Uitwijdingsfeestje

Na 10 jaar wonen in deze woonunits wilden we nog even terugkijken. Daarom hebben we de kachel heet gestookt (van 's ochtends vroeg af, de woonkamer was +3 graden in de ochtend!), schoongemaakt, tafel gedekt en een laatste keer in de units gegeten. 

Een deuk in het plafond; eindelijk een plek waar je zonder schroom de kruk kan laten knallen. 

 

 

Zoals Emke mooi omschreef: "We zijn al zo lang uit de units dat we er al wel aan gewend zijn er niet meer te wonen." En zo voelde het ook: met goed gevoel terugkijken op wat was. 

 

's Avonds hadden we onze ouders uitgenodigd om nog een keer in de units te kijken. En Daaf's nieuwe werkplaats te zien, met werkende bovenloop-kraan en spuitcabine in aanbouw. 

Agnes had een fotoserie samengesteld over de aankoop, verhuizing en inrichting van de units, Marleen had er eentje gemaakt van het leeghalen van de units (en dus neerzetten opslagunits (opruimen is per definitie problemen verschuiven)). Ook hebben we nog gekeken naar een AV-presentatie van Jos van de Oetelaar over het oude huis en de sloop ervan, en van Nederland Verbouwt uit 2017. 

Een heel bijzondere avond, fijn dat iedereen er bij kon zijn!