Kas verzet

Intussen werken we rustig door aan het verhuizen van de units, nu met iets minder haast / focus dan voorheen. De kas moest leeg en verplaatst. 

 
Potten, bakken, tafels en een kast; alles moest er uit... 

 
Ook de planten er omheen, het waterkraantje (leiding uitgraven en afdoppen) en de kweekbakken moesten naar een andere plek toe. 

De Skidster had weinig moeite met een grote plant,  mede omdat de grond nog steeds kurkdroog is. Zij krijgt een mooi nieuw plekje! 

 
Met een paar mensen tilden we voorkant van de kas op om de rode kar er onder te rijden. Doordat de rode kar een 'kopbord' heeft (een plank aan de voorkant van de kar) kon de kar niet ver genoeg onder de kas komen. Daarom heb ik het kopbord er afgehaald (met de Skidster en een grote hamer...) zodat de kar mooi in het midden van de kas kon staan. 

De kas heb ik op twee balken gezet. Deze balken zitten met spanbanden vast aan de kar, en met plankjes voorkwam ik dat de kas kon verschuiven. Rijden maar! 

Een paar bakken met geel zand (daarvan hebben we genoeg liggen!) een talud gemaakt naar de nieuwe oprit. Met een lijmklem zitten de lepels van de Skidster vast aan het oog van de kar. Het rijden ging fantastisch. Zonder steken in 1 keer op z'n nieuwe plek. 

Daar moest de kar nog onder de kas uit. Eerst de balk aan de achterkant van de kas weggehaald en de kas op de grond gezet. De Skidster tilde de voorkant op (met de zojuist vrijgekomen balk) zodat de kar er precies onderuit kon. 

Omdat de kas toch iets groter was dan met stappen opgemeten, moesten er nog een paar stronken van Sleedoorns weg. De kettingtakel had er geen moeite mee en de Skidster deed de rest. 

 
Wat een partij wortels... Maar de kas staat nu prima, door met het weghalen van de fundering van de kas. 

Dat ziet er weer heel anders uit! 



 

Mijlpaal gestrand...

Na drie dagen hard werken om de units klaar voor transport te maken kwam vanmorgen de nieuwe eigenaar melden dat ze na lang overleg toch afzien van het gebruik van de units. De verbouwplannen waren iets vereenvoudigd waardoor de mantelzorg-woning op het terrein intact bleef. Deze is groot genoeg om in te wonen. Daarbij was het veel werk de units weer fris en mooi te maken. Alles bij elkaar... stoppen! Hij kwam de platen van het dak die hij al had meegenomen weer terugbrengen. 

Hoewel we hun keuz heel goed begrepen, vroegen we ons wel af wie nu de eigenaar van de units was: er was een afspraak gemaakt, de units zijn al aardig transporteerbaar gemaakt (en daardoor kwetsbaar voor regen en niet meer toonbaar), zo willen we ze niet meer. Wat nu? 

Gelukkig hadden ze dat zelf ook door en namen daarin volledig hun verantwoordelijkheid. We hebben in goed overleg besloten dat als we over twee weken nog geen 'kopers'  hebben, dan gaan zij zorgen voor afvoer (en dus sloop) van de containers. 

Het komt dus goed, maar de mijlpaal die we voor ogen hadden (en waar we zo lang aan hebben gewerkt) gaan we niet halen. Maar wel voor kerst, dit jaar ;-) 

Buitenkant van de units klaar voor verhuizing

Vandaag zijn de nieuwe eigenaren begonnen met het klaarmaken van de buitenkant van de units voor transport. Het dak is er af: de platen, de onderliggende balken, de bovenrand van de stalen huid en de naden van alle units zijn vrijgemaakt. 

 

In de ochtend heb ik meegeholpen de platen naar beneden te halen en op te stapelen. Dat was drie-persoonswerk. Daarna ben ik met Marleen verder gegaan aan het leeg maken van de omgeving van de units; de kas en de plantenbakken, nog twee vlieren omgezaagd, dat soort dingen.  

Ondertussen hebben Jasper en Anne flink de vaart er ingezet en samen de balken van het dak gehaald. Ook de stalen rand onder deze balken zijn van de units af op de plaatsen waar de lage units staan (woonkamer en deel keuken). 

 Aan het eind van de dag waren ook de platen van de zijkant van de units er af op de naden tussen twee containers. De buitenkant is klaar voor transport. Helaas zitten de units aan de binnenkant ook nog aan elkaar vast, met planken, leidingen en electriciteit... Dat staat voor de komende dagen. 

De houtkachel is uit de units en ook de schoorsteen is van het dak af. Nog even en de units zijn echt weg.... :-)  

Units klaar voor overdracht

Nog even de units in oude, niet-ingerichte, oude glorie: 

Onze slaapkamer

De keuken met de zon er in die altijd door de veranda werd tegengehouden

Technische ruimte zonder zooi: de muren waren dus wit! 

Slaapkamer waar Emke en Steef lang samen geslapen hebben

De badkamer en als laatst de kastenkamer met de lekkage. Er groeit een klein paddenstoeltje op het plafond.... 

 

 

Uitwijdingsfeestje

Na 10 jaar wonen in deze woonunits wilden we nog even terugkijken. Daarom hebben we de kachel heet gestookt (van 's ochtends vroeg af, de woonkamer was +3 graden in de ochtend!), schoongemaakt, tafel gedekt en een laatste keer in de units gegeten. 

Een deuk in het plafond; eindelijk een plek waar je zonder schroom de kruk kan laten knallen. 

 

 

Zoals Emke mooi omschreef: "We zijn al zo lang uit de units dat we er al wel aan gewend zijn er niet meer te wonen." En zo voelde het ook: met goed gevoel terugkijken op wat was. 

 

's Avonds hadden we onze ouders uitgenodigd om nog een keer in de units te kijken. En Daaf's nieuwe werkplaats te zien, met werkende bovenloop-kraan en spuitcabine in aanbouw. 

Agnes had een fotoserie samengesteld over de aankoop, verhuizing en inrichting van de units, Marleen had er eentje gemaakt van het leeghalen van de units (en dus neerzetten opslagunits (opruimen is per definitie problemen verschuiven)). Ook hebben we nog gekeken naar een AV-presentatie van Jos van de Oetelaar over het oude huis en de sloop ervan, en van Nederland Verbouwt uit 2017. 

Een heel bijzondere avond, fijn dat iedereen er bij kon zijn! 

 

Units leeg!

Na weer twee dagen ruimen, ruimen en ruimen was daar het moment dat alles uit de woonunits weg was. Elke kamer leeg. Tijd om wat schoon te maken, want zo gaan we ze niet afleveren! 

 
Zeker muren waar kasten voor hebben gestaan waren door spinnewebben en schimmelplekken vies geworden. Marleen draagt een gasmasker, omdat de FFP2-maskers bij de Cranenbroek op waren. Met schimmelsporen is het wel beter om wat meer bescherming te hebben.

Tja, als je al bijna een jaar niet in een huis woont, dan gaan anderen er in wonen....  

 
In de keuken, de buitenmuur naar de veranda. 

Ondertussen de kachel aan voor de warmte en droogte. 

Ook hier stond een kast op de vloer... De vloerbedekking gaat zowiezo weg, maar toch wilden we de units zo niet overdragen. 

 

Verhuizing wasmachine

We zijn de units in hoog tempo aan het leegruimen. Door na doos zetten we in de woonkamer om uit te zoeken en naar de nieuwe bestemming te brengen: opslag, Marktplaats, 2e hands winkel, stort etc. 

Soms kom je bij iets dat wat meer werk is om te verhuizen. De wasmachine bijvoorbeeld. Die moet naar de bijkeuken van het nieuwe huis, in een lekbak. Die lekbak op een houten plank met vloertegels er onder, tegen het trillen. 

 
Met spanbanden en de hulp van Daaf hebben we de wasmachine in de bak gezet en ongeveer op z'n plek geschoven. De laatste cm ging natuurlijk niet, maar een potkrik op z'n kant hielp voor het genereren van wat kracht in de goede richting. 

 

Eenmaal op z'n plek trok ik de banden er onderuit, met veel kracht. Dat klopt niet; de onderkant van de wasmachine moet niet op de grond staan. Daar zijn pootjes voor! En om die pootjes langer te maken is een steeksleutel nodig. En ruimte om te draaien. Maar dat gaat niet in zo'n bak... 

Dus de wasmachine weer van de muur getrokken, in de bak scheef gehouden en de pootjes uitgedraaid. De andere kant op scheef net zo lang tot de wasmachine vlak en strak stond. De terugweg was bekend: met het potkrikje.  

Ik zal je besparen hoe lang het duurde eer de sifon vast en vooral waterdicht was opgehangen. Hij doet het nu, en goed. Dat telt! 


 

Nu dan het dak over de nieuwe units!

Beide nieuwe units hebben een lekkend dak. Dat schijnen units altijd te doen, lekken. Maar goed, een extra dak er overheen is ook voor de hitte een goed plan. De platen en balken die van de veranda af kwamen zou genoeg moeten zijn! 

Eerst wat puzzelen met de vorm en afschot van het dak. Het gaat goed passen zo: een liggende balk op 1/3 van het dak waar de lange balken overgaan in kortere. 

Voor het hoekje linksachter had ik wat EPDM gekocht en dat wilde ik daar waterdicht aanbrengen. Daarvoor moest wel de ondergrond droog, en dat wilde maar niet lukken. Steeds kwam er nieuw vocht uit de constructie. Met de bladblazer, zon en uiteindelijk fohn heb ik het meeste weggekregen. Als het niet gaat zoals het moet, dan maar zo. 

Daarna konden de balken er op. Ik had iets te weinig korte balken, dus wat ander hout op lengte en breedte gezaagd. Daarna panlatten er overheen; nog een heel gedoe want er zaten al gaten in de platen en de panlatten moesten daar precies onder vallen.  

 
Steeds de lat onder de plaat leggen, plaat verschuiven en latten vast zetten. Het ging prima! 

Samen met Daaf even de kleine plaatjes op het dak gelegd... 

 ... en schroeven maar! Helaas was het al aan het regenen, maar dat was dan maar even zo. 

Aan het eind van de middag, juist voor het donker, lag het dak er op. het is nog niet helemaal waterdicht; er zijn nog een aantal gaten waar dikkere schroeven in moeten dan ik nu heb. 

Marleen heeft het natte plafond onder 1 van de lekken met een oud laken mooi (dampopen) weggewerkt; nu kunnen we ook deze kamer vullen met spullen uit de oude units. 

Het gaat heel goed daar; de baby-kamer, slaapkamer, badkamer en technische ruimte zijn al (nagenoeg) leeg. Veel kasten konden zonder nadenken naar het grof vuil vanwege de waterschade... 

Het dak over de nieuwe units afmaken?

Ik was al een eind gevorderd met het maken van een dak over de nieuwe units, dat kon ik vandaag mooi afmaken voor het vanavond ging regenen. 

Maar... 

Een vrijwilliger van het NMC die mooie foto's en video's maakt van het Wijbosch Broek belde dat zijn drone in een boom was blijven hangen. Op 12 meter, of ik die er uit kon halen. Geen probleem, 12 meter is niet zo hoog. Maar hij hing op 18 meter, en een eind buiten de stam. Ik moest een lijn in de boom schieten op 25 meter hoogte.

De lijn waar ik mee wilde klimmen was waarvoor een flink stuk te kort, dus heb ik een topanker aan de onderkant van deze lijn geknoopt en daarmee een andere lijn hoog in de boom opgehangen. Dat werkte ook :-) 

De blauwe lijn was te kort, dus die neemt nu een katrol met de gele lijn mee omhoog

Deze drone had zichzelf goed vastgehaakt, en ook goed verstopt. Vanaf de grond was ze amper te zien. 

Er zou iemand langskomen om naar onze te verkopen auto te kijken. Dus die moest nog wat opgepoetst. Terwijl we daar mee bezig waren kwam er iemand aanlopen om te vragen of ik zijn bus een zetje wilde geven; hij was vast komen zitten op de parkeerplaats aan de Aakendonk. Met de auto wezen trekken, maar er zat he-le-maal geen beweging in de bus. Beter naar de achterkant gaan kijken, en wat bleek: de bumper was achter een boomstronk gehaakt. Hoe krijg je het voor elkaar...! Hij heeft een bergingsbedrijf gebeld, pas 2u later reed hij weer weg. 

Twee latjes op het dak geschroefd en ik hoorde een man praten. De auto-koper? Het dak weer af. Nee, een Armeense man had een tasje nodig omdat hij wat zwerfvuil wilde opruimen. We raakten in gesprek en uiteindelijk ging hij met een tasje, een pompoen en een potje vlierbloesengelei het bos in. Hij zou in maart stekken van zijn vijg komen brengen. 

Weer een latje geschroefd en de autokoper kwam langs, met vrouw en kind van 1. Ook dat was een bijzondere ontmoeting, maar het dak schoot niet op zo. Wel de auto verkocht. 

Na het eten dan het dak op. Na werkelijk het eerste streepje op een balk te hebben gezet riep iemand. Eenmaal beneden aangekomen bleek het de Armeen te zijn. Met boom, chinees bakje vijgenjam en twee Armeense taartjes. "Ik dacht ik breng de boom nu vast, misschien ben ik in maart wel dood!" met een knipoog. 

Om half 3 kon ik eindelijk ongestoord aan het dak werken. Hoewel; de regen die voor de nacht verwacht werd, was al begonnen... 

Gereedschap onder een zeiltje en rustig doorwerken. Elke onderbreking vandaag was de moeite waard!  

Afbreken veranda

Na het leeghalen van de veranda door Daaf en Peter kon het gevaarte afgebroken! Eerst de dakgoot er af, en toen de eerste dakplaat. 

Steef, lekker licht, kwam helpen om de schroeven (PZ2-kruiskop, dop 8mm en dop 10mm in verschillende stadia van 'verroest') los te schroeven. Een paar moest ik met de slijptol duidelijk maken dat ze de plaat niet meer hoefden vast te houden. 

Daarna konden de panlatten er af en de balken naar beneden. Dat deed ik aan de unit-kant met een touw omdat ze te zwaar waren zo naar beneden te laten vallen of dragen. 

De dakbalken en platen hebben we weer nodig om een waterdicht dak op de nieuwe units te maken; dat zou genoeg materiaal moeten zijn. Daarna kon de rest van de veranda afgebroken, deels breken (houtworm en rot) deels toch een beetje netjes uit elkaar schroeven voor hergebruik. 

Het oogt al meteen heel anders! 

Verhuizing werkplaats Daaf

De werkplaats van Daaf stond in de woonkamer van de oude units. Die moest dus ook verhuizen. We hadden een mooie bouwkeet voor hem gevonden die hij inderdaad heeft gekocht inclusief verplaatsen. Pas eind oktober kwam 'ie op z'n definitieve plek en toen kon Daaf beginnen met het voorbereiden, inrichten en verhuizen van zijn werkplaats.

Als eerste heeft hij een bovenloopkraan gebouwd (van hout) om zijn motorblokken te kunnen verplaatsen en in de bok hangen. Die doet het nu helemaal perfect. 

Daarna moest er een overkapping gemaakt om al zijn voertuigen (in verschillende staat van ontbinding) op te slaan; die stonden nog in de veranda. Dus eerst een stoepje maken.  

Hierop konden de palen gezet en een houten constructie op gebouwd met panlatten voor de dakpannen.

Ik dacht dat ik genoeg pannen voor hem had, maar nee. Ik kwam er 120 tekort. Gelukkig kon ik via Marktplaats 140 rode bijpassende pannen (Mulden) vinden en snel, gratis ophalen. Diezelfde dag heeft Daaf ze met de 'jongens van de dagbesteding' op het dak gelegd, wie goed kijkt ziet nog een motiefje terugkomen... 

Daarna konden de spullen uit de veranda onder zijn nieuwe afdakje, en de werkplaats naar de nieuwe keet. 

Na een lange dag sjouwen was de veranda ontdaan van Daaf's spullen en de woonkamer bijna leeg. 

 
En zo heeft hij zijn werkplaats op het mooiste plekje van Schijndel.