Begin leidingen

Door Peter
Nu het glas klaar is, wordt het tijd om de vloer in het huis te maken. Dat betekent dat eerst de leidingen (water, elektriciteit en afvoer) gelegd moeten worden. Daar overheen komt een dikke laag schuimbeton, wat uiteindelijk afgewerkt gaat worden met (waarschijnlijk) een leem-vloer. Maar dus eerst de leidingen, en daarvoor zijn we nu hard bezig met de laatste puntjes op de i van de inrichting badkamer, wc, bijkeuken en keuken.

Ik heb van de noordelijke helft van het huis de vloer leeggemaakt. Of eigenlijk: van de zuidelijke helft van het huis is de vloer volgemaakt... Maar daardoor zijn de badkamer, bijkeuken en keuken opeens werkruimtes geworden in plaats van opslagruimte. Een heel interessante verandering in sfeer!

We hadden nog een inbouw-reservoir voor een wc staan, dus daar ben ik maar mee begonnen. Eerst de wc zoals we dat eerder bedacht hadden: in de richting van de deur.

Dat was voor de inrichting bijkeuken niet zo heel handig. Dus nu de wc dwars op de deur, en dat past prima. Het inbouw reservoir staat al klaar. 

Slaapkamer make-over

Door Marleen
Iedere winter wordt het weer erger: de schimmel in de woonunits in onze slaapkamer en badkamer.
Ik vond het te erg worden, en wilde alles eens goed schoonmaken met chloor (twee jaar terug gedaan met azijn, maar binnen de kortste keren was de schimmel tien keer erger weer terug). Maar bij onze slaapkamer hingen ook heel veel behangstroken los, en de schimmel zat daar ook achter. Dusss... toen maar besloten dat alle behang er eerst af moest. Daarna alles schoon gemaakt en geschilderd.

Het "viezige" op het behang is schimmel...

Schimmel op het plafond. Allemaal weer brandschoon geworden met chloor.

Gelukkig had ik hulp van Emke!

We hadden nog een pot oranje verf staan, en dat gaf eigenlijk wel een heel warm en vrolijk kleurtje aan zo'n saaie slaapkamer.

Ik weet het, het behang bij het hoofdeind slaat als een tang op een varken, maar dat was nog te goed om het eraf te halen of over te schilderen. Bovendien was de verf ook op na twee muren...

Ook de beige gordijnen zijn lelijk, maar nu wel fris gewassen. De muur rechts is wit geworden.

Al met al een hele klus die (natuurlijk) langer duurde dan verwacht, maar oww... wat slaapt dat lekker in een schone vrolijke kamer!

Glaslatten gemonteerd

Door Peter
De glaslatten zijn vandaag gemonteerd. Daarmee is het glas echt AF. Een mijlpaal!

Raam van de eethoek

Hier en daar is er een klein beetje kleurverschil tussen de nieuwe latten en de oudere kozijnen. Dat zal t.z.t. wel minder worden.

De sponning van de kozijnen waar alleen een ruit in zit, zijn lekker groot. Daar passen latten in die "normale" afmetingen hebben.

Maar bij de beweegbare delen (ramen) is de sponning veel kleiner. Hier steken de latten iets uit. Door ze met de bovenfrees af te ronden, is dat toch best aardig geworden. Het valt in elk geval niet zo op.

Glaslatten (4)

Door Peter
De afgelopen dagen heb ik de laatste kromme latten vervangen door uit een krom stuk kozijnhout nieuwe, rechte latten te zagen. Deze zijn mooi recht gebleven...

Vervolgens heb ik alle latten precies op maat gezaagd, in de goede hoek enzo. Ik mocht geen foutjes maken, want er zijn geen reserve-latten. Daarna kon ik in de keuken, lekker warm, de latten oliën. Drie lagen, en dat was in dit geval ook drie dagen werk.

Omdat bij het oliën alle latten door elkaar raken, was het zaak de setjes weer bij elkaar te zoeken. Met stro-touwtjes heb ik de bundeltjes bij elkaar gebonden.

Gelukkig waren er geen fouten gemaakt. Dus nu liggen alle latten bij het goede raamkozijn te wachten tot de glaszetter tijd heeft (en het droog weer is) om de klus af te maken.

Achteraf zijn deze glaslatten met stip de meest onderschatte klus van de hele bouw. "Nog even wat latten zagen", ja ja... 

Storm Ciara

Door Peter
Om 7:00 werd ik wakker, en hoorde het buiten al flink waaien. De voorspellingen waren dat het gevaarlijkste deel van de storm pas laat in de avond zou komen: om moedeloos van te worden...

Het eerste wat ik altijd doe als ik 's ochtends buiten kom, is controleren of de Pi het nog doet. Er knippert meestal een groen lampje, dat me vertelt dat alles in orde is. Maar vanmorgen stond de Pi een andere kant op te filmen. Takken uit de haag waren rond 9:00 tegen de Pi aangewaaid, en de Pi besloot mee te geven.

De laatste blokjes hout heb ik tegen het glas geschroefd. Waarschijnlijk helemaal niet nodig, maar het is zo weinig werk tegen zo veel ellende: toe maar!

Verder heb ik de folie op de rand van de veranda korter geknipt en vastgeniet, de regenpijp van het hoge dak recht gezet en windvast gemaakt, de dakgoot van de units schoongemaakt, heel veel stoeptegels op heel veel stapels spullen gelegd, het kippenhok met een touw vastgebonden op de platte kar, en de platte kar zit met een flinke haring aan de grond genageld, 3 bomen verankerd (de peer in de richting van de units, die gaat nu echt geen kant meer uit, de noot om te voorkomen dat hij tegen het nieuwe huis waait, en een dode spar die naast de gastank staat. Eigenlijk maak ik me meer zorgen om de boom er naast, maar ja, die heeft geen zichtbare gebreken...) en toen was er eigenlijk niets meer te doen. En dat is een gek moment; dan is het gewoon afwachten hoe het gaat verlopen.

Deze bomen vangen veel wind, en gingen soms echt flink tekeer. Maar het is allemaal blijven staan, en de gastank heeft niets gemerkt.

In de loop van de middag werd de wind sterker, maar alles leek er goed tegen bestand. Ik ben maar glaslatten gaan oliën. Begin van de avond werd het rustiger. Maar halverwege de avond kwam de voorspelde regen horizontaal aanwaaien. Met bakken! Arme leem...

Na een uurtje het gekletter aangehoord te hebben ben ik gaan kijken. En het viel me erg mee! De muur was kletsnat, maar het spoelde er niet erg van af. We zullen morgen met daglicht meer kunnen zien, maar dit gaf de burger weer moed. 

De muur glimt van het vocht, maar de bakstenen zijn niet bruin van de leem.

Nog iets dichterbij:

Misschien gaan we deze zomer de muur met een kalk-papje behandelen, zodat de toplaag nog iets steviger wordt maar wel damp-open blijft. Het huis blijft een experiment :-)

Stilte voor de storm

Door Peter
De voorspellingen voor de storm Ciara waren niet mals: voor Noord Brabant waren er windstoten tot 120km/u afgegeven. We moesten natuurlijk meteen denken aan de vorige keer dat we met harde wind te maken hadden. En die ellende wilden we ons besparen!

Vanmorgen hebben we een lijstje gemaakt met alles dat er niet stormvast uit zag. Marleen was meteen begonnen, ik heb eerst nog de laatste stukjes dakfolie gelijmd.

De perenboom staat heel dicht tegen de units, Marleen vindt dat met harde wind maar niets. Ik heb de lier in de boom gezet, en later nog een extra touw haaks erop, zodat hij niet te veel kan bewegen.

De randen van de trampolines kunnen makkelijk stuk waaien. Met stoeptegels hopen we wat tegenwicht te kunnen bieden.

Twee jaar geleden was deze dakplaat losgekomen en dubbelgevouwen.
Een extra zware beugel gaat voorkomen dat dat weer gebeurt.

De overkapping is een enorme windvanger. Ik heb twee pallets met stenen neergezet, waar een spanband omheen zit die naar de balk gaat waar de platen aan vast zitten. Die gaat in elk geval niet meer omhoog! Nu maar hopen dat de schroeven (met extra grote ringen) het houden. 

Nog zo'n windvanger zijn de platen die over de pallets beuken balken liggen. Met spanbanden van de aanhanger naar zware pallets rubber tegels en de groene aanhanger als windbreker hopen we deze platen ook op het terrein te kunnen houden.

Terwijl wij zo hard aan het werk waren, kreeg Steef het idee om ook voorbereidingen te treffen.
Zo vonden wij plotseling zijn dierbaarste spullen in het nieuwe huis: hij heeft begrepen dat het daar veiliger is dan in de units. Hebben we hem bang gemaakt...?

Het glas zit netjes gekit in de kozijnen, maar de glaslatten zitten er aan de buitenkant nog niet op. De tijdelijke klosjes zijn er al af, want de kit houdt de ruiten wel op hun plek. Maar of dat met 120 km/u ook nog blijft hangen? In overleg met de glaszetter hebben we besloten dat ik de grotere ruiten weer van klosjes zou voorzien. Beneden heb ik dat 's avonds nog gedaan, de rest doe ik morgen. Want het is tijd om met mijn been op de bank te liggen: het gaat heel goed met mijn hiel. Maar als ik de fysio moet geloven, dan moet ik echt nog twee weken rustig aan doen....

Dakfolie lijmen

Door Peter
Omdat nog steeds niet alle dakfolie tegen de dakrand was vastgelijmd, was de voorspelde storm een goede stok achter de deur om dat snel te doen. Daarom had ik aan het van de week wat voorbereidingen gedaan om het vrijdag te doen: beugels ophangen om de ladder vast te houden, touwen, gordels en gereedschap klaargezet. Lijm had ik al een paar maanden geleden laten bezorgen.

Die ladderbeugel is echt heel fijn: zeker het van de ladder af stappen is er een stuk stabieler mee. Het werk op het dak was zwaar: het lijmen valt op zich wel mee, maar alles is schuin waardoor je je de hele tijd schrap moet zetten. Het was mooi droog zonnig weer, wel heel koud. Toch was het niet helemaal afgekomen.

De volgende dag heb ik in de ochtend de laatste stukken gedaan.

Een deel van het dak is heel schuin. Dat kon ik vanaf een steiger doen. Het ziet er gammel uit, maar ik stond stevig op de ladder. 

Buitendeur schootvangers monteren

Door Peter
Schootvanger, dat is een mooi woord. Het is een stuk metaal dat je in het deurkozijn freest, zodanig dat de schoot van de deur er in valt om hem dicht te houden.

De tuindeuren zijn de enige buitendeuren die het al echt "doen". De andere deuren zijn met raamsluiters dichtgemaakt, of staan open. Omdat het met mijn hiel elke dag beter gaat, kan ik ook elke dag meer doen. Het monteren van schootvangers van de voordeur is iets dat ik al prima kan doen.

De voordeur heeft een dagschoot en 3 nachtschoten. De bovenste en onderste nachtschoot zijn zo gevormd dat ze de deur een klein beetje in de tochtstrip kan drukken, daarvoor moet je ze wel nauwkeurig op de goede plaats in het kozijn zetten.

Op de een of andere manier is de plek van zo'n schootvanger altijd op de plek waar ook de schroef zit om het kozijn vast te zetten. Op zich niet zo heel erg: ik kan de schroef er uit halen, een klein stukje opschuiven zodat hij onder de schootvanger komt en weer vastschroeven. Maar... de realiteit is altijd iets weerbarstiger dan je plan: de tochtstrip die in de hoek gespijkerd is, viel precies voor deze schroef. Heb ik weer....

Dus ik heb een klein houten wiggetje gezaagd, deze tussen de tochtstrip en de schroef gemept waardoor de schroef net genoeg naar rechts boog om langs de tochtstrip te draaien. En toen kon de schroef er wel gewoon uit.

De andere twee deuren kan ik nog niet afmaken. De gaten waar de sloten in moet vallen zitten bij beide deuren niet in het midden. Dat is natuurlijk niet zo erg, maar dan moet hij wel aan de goede kant van het midden zitten. Nou, raad eens?

Deze gaten moeten dus nog dichtgemaakt worden. En omdat de vlak-van-dikte-bank van Dorus op nieuwe lagers zit te wachten, kan ik pas volgende week een passtuk maken om het oude gat te dichten alvorens een er een nieuw gat naast te maken. Goed werk heeft tijd nodig, moeten we maar bedenken...

Glaslatten (3)

Door Peter
Omdat ik met een gescheurde achillespees even niet aan het huis kan werken, hebben de glaslatten mooi een tijd kunnen drogen.

Zodra ik weer enigszins kon rondlopen (met krukken) heb ik me in de woonkamer van het nieuwe huis verschanst om de gedroogde latten te schuren. 

Ik had een klein beetje reserve, maar helaas niet genoeg om deze twee hoepels te vervangen. Dat is balen, want dat betekent dat ik nieuwe moet maken. En dat is niet zomaar eventjes gedaan...

Hier liggen de reeds geoliede en de net gedroogde latten bij elkaar om te kijken of alles compleet was. Omdat ik toch nieuwe onderlatten moest maken, heb ik alle "hmm-kan-net-latten" ook maar weggedaan. Zo waren er in totaal 8 onderlatten om te vernieuwen. Er lag nog een balk eiken die te krom was voor de kozijnen, en daar moeten ze wel uit te halen zijn. Voor komende maandag.

Gips wordt brace

Door Peter
Ik heb een week met gips rondgelopen. Dat was heel fijn: lekker warm, mijn enkel ondersteund en beschermd. Maar na die week kwam ik bij de chirurg voor controle, en het gips werd vervangen door een brace. Een stevige sok met wat bescherming rond de achillespees.

Dat was even wennen! Geen steun, geen bescherming, en het knelde behoorlijk!

Er was me aangeraden om de brace 's nachts uit te doen. Maar dat lukte me niet, zo strak zat hij om mijn voet. Midden in de nacht kreeg ik veel pijn. Toen ik er eenmaal echt wakker van was geworden ontdekte ik dat de pijn niet van mijn hiel af kwam, maar van de bovenkant! Beknelling.... Dus die brace moest echt uit! Marleen was ook wakker geworden, dus we hebben samen, met echt kei- en keihard trekken, die brace af kunnen doen. Heel eng, want die hiel is natuurlijk nog super kwetsbaar. En slapen zonder bescherming, dat was wel een dingetje. Als ik droomde dat ik van een muurtje af sprong, dan zat ik rechtop in bed omdat mijn kuitspier onbewust meedeed met die beweging...

De dagen erna werd mijn voet steeds minder gezwollen, de brace minder knellend en de beweging makkelijker. Slapen gaat ook steeds beter. Het gaat dus echt de goede kant op! Maar het zal nog weken duren voor ik weer gewoon kan lopen...

Gips

Door Peter
Als je het woord gips gebruikt in een blog dat gaat over het bouwen van een huis, dan heb je het over dat spul dat je op de muur smeert om het mooi glad te maken. Maar in ons huis gebruiken we geen gips, dus... eh?

Geen muur maar een been in het gips...

Ik ging gisteren mee met Marleen naar haar wekelijkse Jump fitness. Ik ben al wel vaker mee geweest, en het is erg leuk en inspannend. Springen op trampolines om je conditie op te bouwen, gewoon zonder salto's en andere spannende sprongen. Bij het duizendste sprongetje, dat echt niet harder was dan de andere 999 zei mijn achillespees opeens knak en deed het niet meer.

Dus nu mag ik 6 weken genieten van een droog, winddicht huis, lekker zittend op de bank bij de warme kachel. En nee, ik zal me niet vervelen. Er moet nog van alles uitgezocht worden over de leidingen, de Rocket Stove, de dakramen, sloten voor op de deuren, brandbeveiliging, er moeten ontwerpjes komen voor de keuken en de badkamer, en kan nog een ontwerp gemaakt worden voor het terrein, de glaslatten moeten nog geschuurd en geolied worden, en er liggen nog bakken vol met schroefjes die uitgezocht kunnen worden. Ik kom die tijd wel door! En even een beetje rustig aan doen is misschien ook wel eens fijn...

Glas erin!

Door Peter
Gisteren, om 7:00 's ochtends en nog pikkedonker, kwamen met zaklampen bewapend twee glaszetters het terrein op, en het huis verkennen. Lampen installeren, nog wat ruimte maken, steiger op een andere hoogte zetten, andere voorbereidende klusjes. Om half tien kwam het glas aan.

Ik ging om 10:00 weg naar timmerman Dorus om de laatste glaslatten te maken. De glaszetters hadden een tekening met de nummers van de kozijnen en konden de ramen monteren. Omdat de glaslatten nog niet klaar zijn, hebben ze de ramen met klosjes tijdelijk vastgezet.

Wat een verschil! Er is nu opeens een "binnen", waar het windstil is, waar de warmte van de zon binnen blijft en er geen regen naar binnen waait, waar buitengeluid amper te horen is, waar geur (van verf en kit) blijft hangen.

Ik gebruikte altijd alle open ramen en deuren als doorgang: om erdoorheen te klimmen, spullen door naar binnen of buiten te zetten, even iets roepen naar iemand buiten. Maar nu is alles dicht, en zijn er nog maar twee deuren bruikbaar als doorgang (de andere hebben nog geen schoot en klink). Das even wennen! En niet alleen voor ons: het glas is zo schoon en helder, dan het bijna onzichtbaar is. Poes Moesje wilde naar binnen springen en stootte tamelijk hard haar kopje. En keek ons vervolgens zeer verontwaardigd aan: "Hoe kan ik nou naar binnen..?"

En 's avonds, als het licht binnen aan is, zie je niets meer van buiten, maar wel alles van binnen. En op sommige plekken zelfs in veelvoud! 

Vandaag werden de geplaatste ramen aan de binnenkant gekit. De bruine kit bleek heel goed bij het blanke hout te passen, je kan de kit amper zien.

Bruine kit, bijna onzichtbaar

Over een week of twee komen ze de glaslatten plaatsen, en is de klus af!!

Glaslatten (2)

Door Peter
De nieuwe planken die ik laatst gekocht had, waren kletsnat geregend bij de houthandel. Ze hebben het hele weekend vlak onder het plafond in de woonunit gehangen om te drogen: de lucht is daar warm en droog. Ik had een klein plankje gewogen voor het ophangen. Gedurende het weekend bleef ik wegen, en bleek er steeds weer vocht uit te verdampen. Dat betekende dat de planken nog niet droog waren, al voelden ze wel zo.

Vandaag moesten de onder- en bovenlatten gemaakt worden: een dun en een dik profiel. Daarom besloten we eerst een combinatie-plankje te zagen waar deze twee latten in zaten. Na het schaven zaagden we de kleine lat er af en kon Dorus het dikke profiel frezen en ik de andere lat op maat zagen en schaven.

De administratie deed het uitstekend en we kregen alles uit de planken. Helaas bleek het hout nog steeds erg nat, dat was niet goed. Daardoor werden de bewerkingen niet altijd even mooi glad, maar nogal vezelig en ruw. Helaas, het is niet anders...

Eenmaal thuis bleken de latten echt nog te nat om de oliën. Ze kunnen morgen dus niet gemonteerd worden. Ik heb de glaszetter gebeld, en de planning kunnen aanpassen: morgen komen ze de binnenkant kitten, en over een week of twee komen ze terug om de glaslatten te plaatsen en de buitenkant te kitten. Dan hebben de latten nog tijd genoeg om te drogen en geschuurd en geolied te worden. Wel jammer, maar het is even niet anders! Maar super fijn dat de glaszetters zo mooi meedenken en samenwerken.

De latjes hangen onder het plafond, want daar is het warm en droog. Nu maar hopen dat ze niet al te erg krom trekken...

Laatste voorbereidingen voor het plaatsen van het glas

Door Peter
De glaslatten zijn niet klaar als de glaszetters morgen komen. Om er voor te zorgen dat ze toch de hele dag vooruit kunnen, moesten de deuren helemaal worden voorbereid. Omdat de deuren geschilderd worden, hoeven ze niet van eikenhout gemaakt te worden en kon ik ze bij de bouwmarkt kopen. De glaslatten van de deuren komen aan de binnenkant (van alle ramen aan de buitenkant). Onderlatten die aan de binnenkant zitten, mogen geen ventilatie-gaten hebben. Maar ventilatie onder het raam is wel nodig, dus moesten er gaten (aan de buitenkant) in de deur geboord worden.

Met een lekker lompe 45graden frees in de boormachine de uitloop van het schuine gat wat afgerond.

De glaslatten voor de bewegende ramen hebben een extra afronding nodig, omdat zij uit de smallere sponning steken. De administratie (velletje maten, raamnummers en posities) gaf aan welke glaslatten uit de stapel getrokken konden worden om met de bovenfrees af te ronden.

Ondertussen begon Marleen met het oliën van de eerste partij (droge) glaslatten. Fijn, zo'n grote keukentafel! Eten doen we wel bij de kachel.... :-)

Het zagen van glaslatten is 3D puzzelen. Toch een keer misgezaagd, en de reservelatten die ik had meegenomen kwamen goed van pas. Na het gronden heb ik de deuren voorzien van een slot of hendels om de deuren dicht te kunnen maken: met glas er in wil je niet dat ze open en dicht slaan.

En toen eindelijk naar bed: morgen staan ze al om 7:00 op de stoep...