vrijdag 30 september 2016

Dieren-update

In de loop van de tijd gaan er altijd weer wat dieren weg, en komen er dieren bij. Hier weer eens een update.

De 4 kuikens van nest 1 bleken alle vier hanen. De twee bruine "gewone" hanen hebben we geslacht. Moeten we toch echt nog een keer oefenen met begeleiding, want het ging niet zo makkelijk als we hadden gehoopt. En ook het klaarmaken van het vlees moeten we beter leren, want het was hartstikke taai! Waarschijnlijk moest het gewoon langer sudderen. De twee witte hanen waren witte barnevelders, best bijzonder. Die hebben we verkocht op Marktplaats.

Mooie kipfiletjes, maar wel erg taai.

De twee witte barnevelder hanen die we verkocht hebben op Marktplaats.


De 3 kuikens van nest 2 zijn alle drie groot geworden. 2 hanen, 1 hen: koppeltje koper-zwarte marans, en één gewone huis- tuin- en keuken haan van onszelf. Als hij gaat kukelen, gaat-ie de pan in. 

3 puberende kuikens. Bijna groot!

Van de 6 kuikens van nest 4 kwam er opeens eentje niet meer terug. Die zal gepakt zijn door een roofvogel. We hebben er nu nog 5 over, 3 hennen, 2 hanen. Brutale vlegels zijn het! Ze zitten al IN de voer-ton voor ik er ook maar iets uit heb kunnen scheppen. Ze pikken naar je handen en voeten als je niet snel genoeg eten geeft. Ze zijn er als de kippen bij, laten we maar zeggen.

Een mooi setje zwart-witte kippen, in alle variaties.


De 4 kuikens van nest 3 zijn ook allemaal groot aan het worden. Hoewel het kleine kippenrassen zijn (1 zijdehoentje en 3 prachtige wyandotjes), dus ze worden nooit echt groot. Het is een erg leuke familie om te zien, een bonte kleuren-verzameling. De kuikens zijn van half juni, maar nog steeds verzorgt mama Kareltje ze (de andere kloeken hebben steevast na 4 weken hun kuikens in de steek gelaten.) Als het koud is, kruipen de kuikens met z'n vieren onder haar vleugels. Past natuurlijk never-nooit-niet, maar schattig is het wel!



De Kareltje-familie zat altijd gezellig bij de twee cavia's in de ren (gemaakt van een oud trampoline frame), maar met de groter wordende kuikens werd dat toch wat krap. Dus sinds een paar weken mogen ze de wijde wereld in! Dat gaat erg goed, de andere kippen laten ze mooi met rust. Hoewel papa Kereltje (het rode zijdehoentje) regelmatig een grote kip durft te bespringen, en dat geeft wel wat onrust. De grote haan jaagt Kereltje dan de hele tuin door. "Blijf van mijn vrouwtjes af!" hoor je hem zeggen. En een gekakel! Nou ja, eigen schuld, denk ik dan.
's Nachts slapen ze allemaal in een hok, maar ook overdag, buiten, zijn ze toch ook kwetsbaar. Kareltje is laatst gepakt door een roofvogel. Gelukkig zag ik het gebeuren, en heb ik de roofvogel weg kunnen jagen. Kareltje was een beetje gewond, heel erg zielig en heeft een dag in een doos in de kamer gezeten. Daarna krabbelde ze langzaam weer op. Ze zag van te voren al niet zo best meer (botste steeds tegen dingen op, kon de ingang van de ren niet meer vinden e.d.), maar nu is dat nog veel slechter geworden, en ze houdt haar koppie scheef. Het voer houd ik altijd in een bakje voor haar snufferd, anders eet ze niet veel. Ze is een jaar of vijf, dus ze zou nog best wat jaartjes meekunnen.

Emke met knuffel-kipje Kareltje
Kippen zijn toch zulke rare beesten...: als er eentje broeds is en stoïcijns op haar nest zit, en de ander wil PER SE in dat ene hokje haar ei leggen, dan gaat ze er toch gewoon gezellig naast zitten? Terwijl er 2 hokjes leeg zijn...

En de grootste aanwinst tot nu toe: 2 poezen! We hebben ze in dienst genomen als muizenvangers, en die taak nemen ze heel serieus. Minstens 2 per dag.
De poezen hebben we gekregen als echte boerderijkatten, en ze hoeven ook niet naar binnen. Scheelt weer een stinkende kattenbak binnen, en ook kan ik gewoon eten op het aanrecht laten liggen. Ze zijn echt enorm knuffelig en spinnerig. De zwarte poes heet dan ook toepasselijk Spinnie :-) Klein nadeel hieraan is dat Peter niet kan doorwerken. Spinnie wurmt zich gewoon tussen de schoevendraaier en het schroefje. Of tussen de zaag en de plank. Of tussen de hamer en de spijker. En maar spinnen! De vlekjespoes is iets minder knuffelig, maar ook erg lief. Deze heet Mika.

Spinnie
Mika
 

Ons lichtgrijze konijn was opeens heel tam, volgens Emke. De volgende dag wassie dood. Waarschijnlijk een van die heersende konijnen virussen. Jammer, want het was toch altijd gezellig, zo'n huppend beestje over ons terrein.

Afscheid van het zieke konijntje...
Dezelfde dag dat het konijn doodging, zagen we twee jonge (wilde) konijntjes op ons terrein. Eén ervan is laatst gepakt door we weten niet wat, en de restjes zijn opgegeten door onze katten. Brrr... De andere zien we nog regelmatig rondhuppelen met z'n moeder.

Zoekplaatje: zoek de twee konijntjes!

donderdag 29 september 2016

Ladder

Dit blog is er om te delen hoe het gaat met de bouw van het huis, en alles daar omheen. In voorspoed, en ook in tegenspoed, toch? Dus als er iets gebeurt waar je niet zo trots op bent, tja, dan hoort dat dus wel in het blog...?

Goed, daar komt 'ie: ik ben van de ladder afgevallen.

De steiger stond al klaar, want ik was dat gerommel met die ladder al meer dan zat. Maar dat ene schroefje, daar kon ik vanaf de steiger niet bij. Dus toch maar even de ladder. Dom, dom...

Het ene moment ben je lekker aan het werk, een moment erna beoordeel je hoe je de landing zo goed mogelijk kan laten plaatsvinden. Prachtig eigenlijk, dat je daarin zo snel kan schakelen. Maar als ik mocht kiezen, dan was ik liever op een ander plekje naar beneden gesprongen...

Afijn, voet verstuikt, en wat blauwe plekken. Gelukkig niet erger. En het geneest wel weer.

Maar niet meer werken van een ladder. Dat wist ik al als boomverzorger, maar kennelijk moest ik er als huizenbouwer opnieuw achter komen...

zondag 25 september 2016

Tussendoor...

 Het is echt een prachtige zomer, en daar hebben we dan ook volop van genoten!

Met gezellig veel kampvuurtjes...
... nog een keertje naar de Biesbosch met Dori en Fred...

... en de kinderen in badpakjes maiskolven rapen op het veld van de buren...

We hadden een excursiedag met Vereniging Strobouw Nederland, naar 4 strobalen huizen.

En dit is dagelijks werk voor de kinderen: kunstjes doen op de rekstok in de gang!
Even goed tellen: hier hangen 3 kinderen aan de rekstok!

donderdag 22 september 2016

Hulp bij het bouwen

Het plaatsen van de panelen schiet lekker op. De zwarte poes komt geregeld "helpen": kopjes geven, spinnen en aandacht vragen... Heel gezellig, maar soms niet om op te schieten!


Ik kon niet alle panelen neerzetten; de muur van de beneden-slaapkamer komt tegen de overkapping aan. Dat komt omdat de dakplaten van de overkapping te breed zijn. Binnenkort moet ik dus 5 dakplaten vervangen door een maatje kleinere.

Deze week kwam Ruben twee dagen langs; enerzijds om mij een ander soort boom-klimtechniek te leren (SRT), anderzijds om te helpen met de bouw van het huis. 


 Zagen kan hij als de beste, ook in zijn vakantie!


De curve aan de noordkant krijgt al vorm en stevigheid. Je krijgt al een duidelijk beeld van hoe de kamers er uit gaan zien. En dat ziet er goed uit!

zaterdag 17 september 2016

Houten rekjes vastzetten

Vandaag kwam Teun weer een dag helpen. Teun (en Evy) gaan ergens de komende jaren hun eigen huis bouwen, en ze doen hier ervaring op. Daar zijn we super blij mee; behalve fijne mensen zijn ze ook snelle leerders. Zo schiet het lekker op!


Ook Daaf heeft vandaag flink meegeholpen; schroeven, meedenken, aangeven, vasthouden...  


Van het oostelijk deel van het huis zijn vandaag alle onderkanten van de stromuren afgemaakt. Houten rekjes waar de stro-panelen op komen te staan. De gemetselde buitenkant van de muur is afgedekt met (zwarte) folie tegen optrekkend vocht. 


Als een rekje klaar is, kunnen er een paar panelen op; daarmee krijgt het huis steeds meer vorm. 


De komende week hoop ik de panelen te hebben staan. Dan kan de dak-curve er op gemaakt worden, en daarna de dakbalken. Dat schiet al lekker op!

vrijdag 16 september 2016

Werken in de warmte

Afgelopen week was het warm... Temperaturen boven de 30 C, zon zonder wolken. Ik probeerde de warmste uren in de schaduw te werken (= onder het afdak), en dat ging best goed. Maar 30 graden blijft warm natuurlijk. Gelukkig was de verkoeling dichtbij....


Dinsdag heb ik weer lange planken gehaald voor de onderkant van de stromuren. En 's middags in Helmond 120 platen (9mm multiplex) voor de paneeltjes. Restjes...


De eerste muurdelen van de noordkant zijn al aardig opgebouwd. De hoogte van deze panelen reken ik uit n.a.v. de hoogte van de hoofdmuur en de afstand naar de hoofdmuur toe. Dat werkt prima. De panelen zijn soms bijna 5 meter lang! De drie lichtere panelen zijn gemaakt van de nieuwe multiplex-restjes.


Hier een foto van de onderkant van de stromuur. Er ligt zwarte EPDM-folie op de buitenmuur + piepschuim. De panelen staan vast op een houten verhoging, en steunen op de buitenmuur. Ook zitten ze vast aan de balken van de verdiepingsvloer.

Ik maak alle panelen alsof er geen ramen in het huis komen. Tegen de tijd dat de kozijnen er zijn, schroeven we op de goede hoogte balken tussen de panelen en zagen we er gaten uit.

dinsdag 13 september 2016

Peren, peren en nog eens peren

En toen hadden we zo'n 250 kg peren. We aten peren op de pannenkoeken, perenmoes, peer op de pizza, peer in de andijvie stamppot, peer in de yoghurt, peer in de salade en peer mee naar school. Dan bleef er nog zo'n 240 kilo over. Peren blijven niet zo lang goed, dus er moest iets mee gebeuren.
Ik heb ca. 35 potten peren geweckt, 25 potten jam (en Agnes heeft nog een paar kilo jam ingevroren), 15 grote potten appel- en perenmoes, 25 flessen sap en 10 liter perencider gemaakt. Twee weken lang stond alles in het teken van de peren. Overal stonden kratten peren, gesteriliseerde potten, bakken met schillen en klokhuizen (en fruitvliegjes!), en uiteindelijk stonden er kratten vol gevulde potten en flessen. Poehee. Maar wat ben je dan blij met het resultaat! En ja, dan denk ik echt wel eens aan vroeger. De tijd dat de boerinnen al het voedsel dat van hun land kwam, moesten inmaken. Omdat ze anders in de winter niks te eten hadden. Wat moet dat een enorm karwei geweest zijn. En ik wil daar vrijwillig weer naar terug..? Ik denk nu van wel! Want het is leuk om te doen, en straks (in het nieuwe huis) heb ik er een speciale bijkeuken voor, en een grote kelder om het allemaal in te bewaren. En echt, het is zo fijn als je planken vol staan met eigen gemaakt, gezond voedsel. Nu nog een groentetuin waar ook daadwerkelijk groente uit komt. Want dat is jammerlijk mislukt dit jaar. Met de perenoogst ben ik des te blijer!

35 potten peren en 25 flessen sap (appel-peer en rabarber-peer)


25 potten jam (kruidige peer-gember, peer-sinaasappel-vanille en peer-banaan)
en nog 2 kilo in de vriezer
10 liter perencider, gemaakt van biergist. Spannend of het lukt!
(edit: het was verrukkelijk! Smaakt naar meer!)
14 potten moes (perenmoes en kleine-appeltjesmoes)

Verder hebben we vele kilo's peren verkocht aan de straat, voor een vrijwillige bijdrage.
Als de kinderen erbij zaten, ging de verkoop nog beter!

Helaas had ik geen afnemers voor de jam.
Oja, toch wel: maar die persoon had 2 potten mee genomen zonder te betalen...
Criminaliteit in Wijbosch. Eigenlijk bijna schattig!

De oogst van de Japanse peer (nashipeer) was echt geweldig! Dit is het 2e jaar dat de bomen staan, en kijk eens hoeveel vruchten al! En ze zijn echt verrukkelijk. De kleine peertjes smaken naar ananas, en de grote zijn gewoon lekker fris en knapperig. Deze Pyrus pyrifolia is dus echt een aanrader!
En dit zijn geen appels of peren, maar uien.
Ik had veel meer plantuitjes geplant, maar ik ben toch blij met de oogst. En het staat zo mooi!

zondag 11 september 2016

Het dak komt in zicht!

De hoofdmuur die dwars door het huis loopt, is zo goed als af. Tegen deze muur aan komt een gebogen ligger waar de dakbalken op komen. Met LibreCad (open source AutoCad) hebben we gepuzzeld om deze curve zo laag mogelijk te krijgen. Ik heb met klimtouwen de curve van zowel het hoge als het lage dak op de nieuwe muur uitgezet, en lijkt goed te zijn gelukt.


Toen kon de ligger worden gemaakt! Deze ligger bestaat uit 3 op elkaar gelijmde latten. Daar komt er nog wel eentje bij (of 2) want het blijft een zwaar belaste plek die later niet moet inzakken. De ligger is wel sterk genoeg, maar het zwakst is de bevestiging aan de staandertjes.


Zaterdag kwamen Teun en Evi een dagje meehelpen. Gezellig en constructief. Zij hebben een 6m balk aan de lepels van de Skidster gezet om de dakbalken mee naar boven te kunnen hijsen. Aan het eind van de dag kon de eerste (halve) dakbalk omhoog. Op dat moment spitsuur: Patrick en zijn vrouw kwamen plots langs, evenals de moeder van Emkes vriendinnetje dat bij ons speelde. Dus... geen foto's (behalve die van de Pi).


Deze dakbalk geeft aan hoe hoog de buitenmuur aan de linkerkant gaat uitkomen. De rest van deze muur is steeds uit te rekenen n.a.v. de hoogte van de hoofdmuur en horizontale afstand tot de hoofdmuur. Werk voor komende week (met temperaturen boven de 30 C...).


Vanaf de Veghelse Dijk komt de bouw nu duidelijk boven de mais uit. Enerzijds omdat we lekker de hoogte in zijn gegaan, anderzijds omdat de mais dat juist niet heeft gedaan door het natte voorjaar en de hoge grondwaterstand...


zondag 4 september 2016

Peren plukken

Tussen het bouwen door moet er altijd van alles gebeuren. Bijvoorbeeld het leegplukken van onze peer. Want als de peren rijp zijn, dan zijn ze rijp...


Vorig jaar haalden we met moeite 70Kg uit de boom. Late vorst had veel schade aan de bloemen aangericht. Dit jaar zaten er aanmerkelijk meer peren aan; ruim boven de 200Kg en dan zijn nog lang niet alle peren uit de boom...


Vanuit de boom heb je een prachtig uitzicht op de bouw. Hoe zal het er volgend jaar uit zien...?

Om te voorkomen dat ik vaak naar beneden moest om tassen met peren op de grond te zetten, heb ik een lijn in de boom gehangen. Daar kon ik alle tassen aan hangen (met allerlei lijnklemmen en haken) om na elke 7e tas (totaal ca. 50Kg) het hele zaakje te kunnen laten zakken. Tassen in de kratten legen, en klimmen maar weer! Zo ging het snel en efficient.


Marleen gaat de komende dagen de appels (veel en heel lekker!) en deze peren conserveren: sap en weckpotten. Daarover binnenkort meer!

vrijdag 2 september 2016

De hoofdmuur krijgt vorm

De muur die tussen het hoge- en lage dak komt, krijgt al aardig vorm. Toch ging het niet snel; bij het 6e paneeltje een strobaal gepast, en die ging er niet in...

Er zijn heel veel manieren om een muur van strobalen op te bouwen. Wij hebben gekozen voor vertikale balen, die tussen een S-vormig schotje geklemd zit. Maar... bij deze opbouw bouw je het skelet gelijk op met het plaatsen van de strobalen. Voor veel muren kan dat, maar bij deze muur kan dat niet. Om dit op te lossen, gaan we de paneeltjes geen 48cm tussenruimte geven, maar 52cm zodat de baal door de opening tussen de paneeltjes past. De 4cm ruimte die tussen baal en paneel ontstaat vullen we met losse stro. Meer werk, maar het levert een steviger muur op die goed met leem of kalk te stuccen is.



De hoogste panelen zijn 320cm hoog: een hoop geklauter om ze onder en boven vast te zetten; op de goede afstand, goede hoogte, haaks, en vertikaal. 

De avonden worden snel korter, en soms regent het, en soms regent het in het donker. Zeker dan is er onder de overkapping goed te werken: panelen voorbereiden, planken zagen en boren. De nieuwe oude lamp maakt er een fijne werkplek van! (Nu nog wat gaatjes in de dakplaten repareren...). Er liggen nu 5 panelen klaar om morgen te monteren.