donderdag 30 april 2020

Groentetuin uitbreiding

Door Marleen
Dit jaar heb ik de aardappels en uien in een nieuw veldje naast de woonunits gezet. De groentetuin is te klein voor het aantal vierkante meters dat ik nodig heb voor de aardappels, zeker als je bedenkt dat ivm wisselteelt deze maar één keer in de vier jaar op hetzelfde veldje mogen staan. Maar ook het huidige veldje kan ik daar dus de komende drie jaar niet meer voor gebruiken, dus moest ik alvast op zoek naar nieuwe grond voor volgend jaar.

Ruimte genoeg naast de groentetuin
Naast de groentetuin is nog genoeg plek, maar moest eerst leeg geruimd worden. Behalve de dikke pollen gras, staat er ook veel brandnetel en akkerwinde. Onmogelijk onkruid om dat eruit te scheppen, want ieder stukje wortel dat je laat zitten, wordt weer een nieuwe plant. En het zijn ook gewoon teveel vierkante meters (ca 20x5 meter)

Er is een mooie milieuvriendelijke manier om onkruid te verstikken, en dat is door karton op de grond te leggen. Twee lagen dik, en dat afdekken met stro, houtsnippers of ander organisch materiaal. Dan één of twee jaar wachten, en al het onkruid zou eronder dood moeten zijn. Ik heb dat ooit geprobeerd (zie dit blogje en dan even naar beneden scrollen tot halverwege) en dat is me toen slecht bevallen. Het was erg veel werk om al het plakband en nietjes te verwijderen van het karton, en (nog veel vervelender) het gras ging inderdaad dood, maar de akkerwinde kreeg vrij spel. Het volgende jaar stond het hele stuk helemaal vol met winde, zowel boven als onder het karton.

Voor deze ontginning moest ik dus iets anders verzinnen. Ik besloot de grond te bedekken met zeilen (gekregen van onze buurtjes; restanten van festivals), en als het goed is, is volgend jaar al het onkruid wat er onder zit morsdood, hopelijk ook de akkerwinde. Ik hoop maar dat ik hiermee niet ook het bodemleven om zeep help. Maar ja, het is een experiment, en waarschijnlijk toch wel de makkelijkste manier om de grond kaal te krijgen.

Spullen opgeruimd en grond een beetje uitgevlakt
Festival zeilen op de grond gelegd, die ik in de loop van de tijd allemaal bedekt wil hebben met houtsnippers, afgemaaid gras en ander organisch spul. Die witte en gekleurde zeilen zien er niet uit...!

dinsdag 28 april 2020

Geef- en neemkast

Door Marleen
Al jaren heb ik de wens om een 'geef- en/of neemkast' neer te zetten. Zo'n kast aan de straat, waar iedereen zijn overtollige spullen in kan zetten, en/of spullen die je kan gebruiken uit kan halen, gratis en voor niks. Maar ik had geen geschikte kast voor dat doel, en ook geen zin om daar geld aan uit te geven.

Nu kregen we laatst een grote eiken kast van Ferry, die mooi een gammele kast uit het oude huis kon vervangen. Die oude kast was prima geschikt als geef- en neemkast. Emke en Steef hadden zin om mee te helpen met dit leuke klusje, en al gauw waren we letters aan het schilderen...


Peter maakte een simpel dakje van een oude plank, waardoor de kast hopelijk iets langer meegaat (in weer en wind). Emke is de kast aan het inrichten, met de spullen die we al zo lang aan het bewaren waren voor dit doel.

Dit is de tweede dag dat de kast er staat, en er is al heel veel meegenomen!
Hopelijk weten mensen de kast snel te vinden, en komt er ook een beetje aanvoer van nieuwe (oude) spullen.
Er komt ook nog een prikbord in voor advertenties "gratis af te halen". Wie o wie heeft er nog een prikbordje liggen dat geschikt is voor dat doel..?

maandag 20 april 2020

Schuimbeton

Door Peter
Gisteravond was ik nog niet helemaal klaar met de voorbereidingen. Er moest nog worden geveegd, een paar gekke hoekjes van folie voorzien, nog flink wat naden geplakt, en een loze leiding afgemaakt. Ik had nog best wat tijd, maar geen plakband meer. Gelukkig belde Ferry vanmorgen vroeg, met de vraag of hij nog kon helpen. Nou, als je nog plakband hebt...?

Ferry aan het plakken

Om half 11 was echt alles gedaan, niets meer te doen, dus... wachten! Van Antwerpen kwam mooi op tijd. Ze hebben een nieuwe vrachtwagen die zelf droge cement bij zich heeft. Hierdoor kunnen ze op elk moment stoppen met pompen zonder dat er iets over blijft. Met een lange slang hoefden ze niet eens ver het terrein op.


Het pompen gaat met een krachtige straal. Daarvoor kiezen ze een plek uit waar de naden zo liggen dat dat de druk goed kan weerstaan. En vervolgens kruipt de blubber gestaag de hele ruimte in. Ongeveer 500 liter per minuut, dus in totaal heeft de slang een uur aangestaan.


Het schuimbeton breidt zich uit

... en nog verder...

 Met de laser wordt het moment van stoppen bepaald, vlak trekken en klaar.


De woonkamer was ook snel gevuld.


De verandering in het huis is enorm groot. Alles is uit verhouding, heel bijzonder. Maar toch voelt het voor mijn nog als de oude vloer met een laag schuim er op. Over twee dagen is het hard, dan kun je er op lopen en zal ik het wel als de nieuwe vloer zien.

zondag 19 april 2020

Voorbereidingen schuimbeton

Door Peter
Voor ik de leidingen kon leggen, in het noordelijke deel van het huis, moest er eerst folie over de vloer voor het gieten van het schuimbeton. Nu is de woonkamer aan de beurt om van folie te voorzien. Daar hoeven dan wel geen leidingen in, maar wel spullen uit.



Er kan natuurlijk veel spul op de opkamer worden gelegd, maar daar zit een klein addertje onder het gras. Het schuimbeton moet een paar dagen drogen, en al die tijd is alles dat op de opkamer ligt, onbereikbaar. Maar misschien is dat ook wel eens lekker rustig... 


Die kast met schroeven en gereedschap, daar zat veeeel spul in. De kunststof planten-kratten doen goed dienst. De kast staat nu op de opkamer, maar de inhoud ervan ligt in minstens 12 kratten.
 

Aan het eind van de middag was alles er uit. Alleen nog vegen, folie erin en loze leidingen leggen (voor o.a. netwerk en thermostaat).


Het schuimbeton dat onder het huis ligt wordt toch heel nat. Daar kwam ik achter doordat ik een gat gemaakt had voor de leidingen naar de meterkast. Daarom vond ik het geen goed idee als de twee lagen schuimbeton elkaar zouden raken in dat gat onder de meterkast. Dus daarom heeft Daaf dat gat gevuld met zand en piepschuim, en er ligt nu een laagje beton overheen.


De loze leidingen zijn netjes gemarkeerd. Voor ooit. 


En toen was de woonkamer klaar om volgeblubberd te worden.


Het noordelijke deel is nog niet helemaal klaar: daar moeten nog een paar plekjes netjes afgewerkt worden, en vooral heel veel geveegd. Want er is toch veel zand, zaagsel en slijpsel op de folie terechtgekomen bij het monteren van de leidingen.

Het schuimbeton komt morgen om 11:00, dus ik heb nog wel even tijd morgen. Spannend!

dinsdag 14 april 2020

Groentetuin update

Door Marleen
Ik geloof niet dat ik ooit mijn groentetuin zo netjes op schema had als nu. Door al dat thuiszitten, heb ik opeens zoveel meer tijd om alle klusjes te doen! De kinderen vermaken zichzelf prima, het is prachtig weer, ik hoef niet na te denken over boodschappen, want ik heb voor twee weken genoeg in huis. Binnen wordt het langzamerhand wel een troepje, maar daar heeft niemand last van want we zijn toch buiten. Kortom, de optimale omstandigheden om dagen achter elkaar aan de tuin te werken, waardoor ik nu eens een keertje niet achter de feiten aanloop. Ik denk dat ik voor mezelf zelf ieder jaar een tijdje quarantaine ga houden ;-)

Slakken
De beginnende slakken-invasie heb ik mooi op tijd de kop in kunnen drukken. Met terugwerkende kracht zal ik er nog een blogje over schrijven. Op dit moment geen enkel spoor meer te bekennen!

Braam snoeien
Ik heb in totaal ca 30 strekkende meter braam, framboos en Japanse wijnbes gesnoeid en opgebonden. Wat een rotklus toch altijd weer. De doorns prikken gewoon dwars door je handschoenen heen, en je blijft steeds overal aan hangen. Hetzij aan je kleren, hetzij aan je vel. Het is de rottigste klus van het jaar, maar ja, die kan je ook maar vast gehad hebben toch?
Zwarte framboos vóór...
... en na het snoeien. Heerlijke vruchten, maar WAT een doorns...
Braam vóór....
..en braam na het snoeien.
Het groeit en bloeit!
De laatste wortels, pastinaken, boerenkool, palmkool en prei eten we nu op.
Veldsla, Roomse kervel en diverse kruiden kunnen we al vers plukken voor in de salade. Rabarber en asperges zullen een dezer dagen op ons bord belanden. Hmmm...!!
We hebben nog de laatste preien staan, daar hebben we goed van gegeten deze winter.
De laatste doorgeschoten palmkool. Deze laat ik staan voor de bijen, maar de andere hebben we opgegeten.
De bloemen zijn overheerlijk om (samen met het nieuwe, malse blad) te stoven.
De snijbiet van vorig jaar loopt alweer mooi uit
De peultjes komen al op. De witte vliesdoeken (eigenlijk bedoeld om ingezaaide bedden te beschermen tegen nachtvorst) gebruik ik nu om de kale ingezaaide grond te beschermen tegen uitdrogen. Met deze absurd hoge temperaturen (24 graden afgelopen week) en droogte is daar anders niet tegenop te sproeien! Tot nu toe werkt het goed, en het lijkt erop dat de zaadjes gewoon uitkomen onder het doek.
Vijf soorten knoflook (geplant afgelopen herfst) staan er goed bij en heb ik afgelopen week gemulcht met stro.
Een overzichtje van de hele tuin. Achter mij nog een heleboel bessenstruiken, in alle soorten en maten.

Bewateringssysteem
Eindelijk heb ik het bewateringssysteem afgemaakt, wat Bart afgelopen jaar voor mij geknutseld heeft. Twee zwenksproeiers zijn gekoppeld aan een ingenieus stukje elektronica. Het werkt met een app op m'n telefoon, en met één druk op de knop kan ik de sproeiers aan en uit zetten. Ideaal!! Want dat was wel één van mijn zwakke punten: ik was niet consequent genoeg met water geven in de lente, waardoor heel veel zaaisels mislukten.
Ik heb twee permanente zwenksproeiers in de tuin gezet.
De slangen heb ik (ondiep) ingegraven zodat ze niet in de weg liggen.
Naast de twee zwenksproeiers is er nog een gewoon kraantje waar een tuinslang aan zit. En er zijn nog twee schakelbare uitgangen vrij, waar ik graag druppelslangen aan wil maken voor langs de randen (voor de braam, framboos e.d.). En een houten kast om het geheel heen zou goed zijn om het te beschermen tegen zon en regen. Nu hang ik er steeds een metselkuip overheen. Geen gezicht!
Aardappelveldje
Het aardappelveldje is ook af, incl. hekjes (tegen omvallende aardappelplanten), stro-mulch en heel veel gezaaide bloemen langs de randen.
De eerste aardappels en uien komen al door het stro heen!

Pizza-oven

Door Peter

Toen het EcoExpo-huis afgebroken werd, hebben we een paar keer pizza's gebakken in de pizzaoven die naast dat huis stond. Dat was een groot succes, en in die tijd heb ik materialen verzameld om er zelf ook eentje te maken. Ooit. En die materialen lagen maar te wachten... Maar toen de buurtjes vertelden dat ze aan een eigen oven begonnen waren, kon ik me niet meer inhouden. Dus in drie gebroken dagen heb ik een schattige scheve oven in elkaar gezet. Met dakje tegen de (nog niet voorspelde) regen. Het is een proefmodel, op een tijdelijke plek. Mocht de oven goed bevallen, dan maken we later een definitieve versie op een definitieve plek.

Als eerste was een plekje nodig om hem neer te zetten. We kozen bij de vuurplaats. Omdat hij best groot wordt, heb ik hem gedeeltelijk in de border gezet.


Met stoeptegels een paar poten gemaakt, van pallethout en een oude multiplex plank een bodem gemaakt waar een laag stoeptegels op liggen.


Om te voorkomen dat de onderkant warm wordt (en dus de oven afkoelt) heb ik een isolerende laag gemaakt. Oude betonnen waaltjes zitten met leem gemetseld vast op de onderste laag stoeptegels.


Daaroverheen weer een laag stoeptegels, een laag leem (mooi glad gemaakt) en daarop de enorm harde oude vloertegels die bij de EcoExpo-oven prima bleken te werken.


Nu komt de eigenlijke oven aan de beurt! Het vuur komt links, de pizza's rechts. De rechterkant is recht gemaakt, zodat het in- en uitschuiven van pizza's wat makkelijker is dan met een standaard symmetrische oven. Met leem metselde ik deze stenen op de vloer.


Daarna heb ik een berg zand (lang leve de Skidster!) op de oven gelegd, en er de vorm van de binnenkant mee gemaakt. Hierover een laag natte kranten (een heel gedoe, die waaien namelijk makkelijk weg...). Als eerste met stukjes baksteen (1/4) een mooi boogje gemetseld. 


Dan moet er een dikke laag zandleem (5cm) over de kranten heen. Om dat netjes te doen, heb ik een grote pannenkoek van leem gerold en daar steeds stukjes van afgesneden.


Deze stukjes legde ik over de kranten heen, zodat de hele oven bedekt werd. Toen de hele oven gevuld was, heb ik de blokjes netjes aan elkaar aangesloten en glad gemaakt. En daarna nog zo'n laag er overheen om aan de 5cm te komen.


Daarna een laag isolatie om te voorkomen dat de oven te snel afkoelt. Hiervoor heb ik stro-zand-leem gemaakt met zo veel stro dat het nog net goed plakt. En weer een dikke laag er op, zo'n 4cm.


Hoewel er de komende 2 weken nog geen regen is voorspeld, heb ik wel meteen het dakje gemaakt. De nokbalk, met twee steuntjes, zitten in de nog natte leem gedrukt. Met stripjes die naar de zijkant uitsteken, zodat de nog ook echt vast zit. 


Ook het dakvlak waar de pannen op komen te liggen, steunt deels op de oven zelf, en op in totaal 4 pootjes.


En aan het eind van dag 3 lagen de pannen er op. Schattig, toch?


De oven moet een week drogen, dan mag het zand er uit. En dan nog een week drogen, en dan pas kunnen we pizza's in deze oven bakken. En brood.

maandag 13 april 2020

Lente..!

Door Marleen
Het is alweer wekenlang prachtig weer. We genieten volop van de vele fluitende vogels, bomen die in bloei staan, en het heerlijke lentezonnetje.

De bollenrand rondom de vuurplaats staat weer te pronken
Af en toe is het al zo warm, dat Emke en Steef zichzelf afkoelen met een plens water

De perenboom was één grote witte wolk van bloemen
Net vakantie, toch..?
11 april: de eerste kuikentjes! Vier eieren uitgekomen van de negen. Niet zo'n hoog percentage, maar prima, want we hebben eigenlijk kippen genoeg...
Het ziet er zo grappig uit, want de kuikentjes hebben allemaal verschillende kleuren. Toch zijn de eieren van één en dezelfde (zwarte) kip. Die had haar nest in onze tuin gemaakt. Iedere dag ontsnapte ze uit de kippenwei, om haar ei in het nest te leggen. Dan scharrelde ze een tijdje rond in de tuin, en ging daarna weer terug naar de wei. Toen het nest wel vol was en het tijd werd om ze uit te gaan broeden, kwam er een andere broedse kip, joeg de zwarte kip weg, en ging op het nest zitten. Dus zij is nu de moeder van andermans kuikentjes. Best gemeen eigenlijk...

Maar gelukkig is ze wel heel lief en zorgzaam voor de kuikentjes.
De kersenboom zit ook van onder tot boven helemaal vol met bloesem. Nu maar hopen dat de duiven nog een paar kersen voor ons laten zitten. Vorig jaar hadden ze de boom al leeg gegeten vóór de kersen rood kleurden...