Gisteren, om 7:00 's ochtends en nog pikkedonker, kwamen met zaklampen bewapend twee glaszetters het terrein op, en het huis verkennen. Lampen installeren, nog wat ruimte maken, steiger op een andere hoogte zetten, andere voorbereidende klusjes. Om half tien kwam het glas aan.
Ik ging om 10:00 weg naar timmerman Dorus om de laatste glaslatten te maken. De glaszetters hadden een tekening met de nummers van de kozijnen en konden de ramen monteren. Omdat de glaslatten nog niet klaar zijn, hebben ze de ramen met klosjes tijdelijk vastgezet.
Wat een verschil! Er is nu opeens een "binnen", waar het windstil is, waar de warmte van de zon binnen blijft en er geen regen naar binnen waait, waar buitengeluid amper te horen is, waar geur (van verf en kit) blijft hangen.
Ik gebruikte altijd alle open ramen en deuren als doorgang: om erdoorheen te klimmen, spullen door naar binnen of buiten te zetten, even iets roepen naar iemand buiten. Maar nu is alles dicht, en zijn er nog maar twee deuren bruikbaar als doorgang (de andere hebben nog geen schoot en klink). Das even wennen! En niet alleen voor ons: het glas is zo schoon en helder, dan het bijna onzichtbaar is. Poes Moesje wilde naar binnen springen en stootte tamelijk hard haar kopje. En keek ons vervolgens zeer verontwaardigd aan: "Hoe kan ik nou naar binnen..?"
En 's avonds, als het licht binnen aan is, zie je niets meer van buiten, maar wel alles van binnen. En op sommige plekken zelfs in veelvoud!
Vandaag werden de geplaatste ramen aan de binnenkant gekit. De bruine kit bleek heel goed bij het blanke hout te passen, je kan de kit amper zien.
 |
| Bruine kit, bijna onzichtbaar |
Wat ziet dat er goed uit. Het kostte wat moeite maar het resultaat mag er zijn! De houten kozijnen pas goed in het geheel :).
BeantwoordenVerwijderen