We willen binnenkort de plafonds dichtmaken. Dat kan pas als alle, maar dan ook echt alle, leidingen er liggen. En om de loodgieter niet steeds om de onderdelen en apparatuur te moeten vragen, heb ik alles voorbereid om in 1 weekend de laatste leidingen te leggen, de koppelingen dicht te knijpen en alles te testen.
De wastafelleidingen voor de slaapkamers van de kinderen hebben nu een 'muurplaat', een schroefdraad-uiteinde waar een stopkraantje in past voor de wastafelkraan.
In de keuken zijn de aansluitingen voor de kranen en de vaatwasser (for the time being) gemaakt en afgeknepen. Het is duur spul, die leidingen, koppelingen en knijptang, maar het werkt wel heel makkelijk en snel...
De leidingen voor de warmtewisselaar moesten ook het plafond in. Dikke buizen (25mm) waarvan zowel het begin als het eind nog niet bepaald waren, maar toch moesten de leidingen gelegd. Ik heb een schets gemaakt van hoe ik de warmtewisselaar zou willen bouwen en wist ik waar de leidingen moesten beginnen.
Ik was bij de loodgieter vergeten ook buigtangen mee te nemen, daar kwam ik achter toen ik met alle leidingen thuis kwam. Maar gelukkig had ik nog een iets te grote 28mm buigtang liggen (ooit gekregen van Oom Peter), en die deed het ook erg goed.
Als laatste wilde ik nog een gasleiding langs de meterkast naar boven voor als we de propaantank nog willen houden. In de technische ruimte kan er een gasketel hangen om warm water te maken tot het buffervat in werking is (en de propaantank leeg is...). Een onmogelijke plek om een leiding te leggen, maar omdat deze buizen half flexibel zijn, lukte het toch snel en mooi.
De leiding komt onder de voordeur uit, daar kan later de gastank op aangesloten worden.

Ook de leidingen tussen het buffervat (technische ruimte) en warmtewisselaar (keuken) moesten aangelegd, want we willen binnenkort de plafonds dichtmaken. Deze leidingen zijn dik (25mm) omdat het water 'vanzelf' moet gaan stromen. De warmtewisselaar maakt het water warm, warm water is lichter en wil naar boven, waardoor het koude water wordt aangezogen. Thermosifon heet dit, en dat werkt altijd (in de zin dat het niet afhankelijk is van stroom of een werkende pomp).
Deze leidingen moesten tussen de plafondbalken naar de technische ruimte. Omdat de leidingen half flexibel zijn gaat het leggen reuze makkelijk.
Met een spijker (of een latje met twee gaatjes) en een tiewrap hangen ze mooi met een klein afschot, wat het starten van de thermosifon makkelijker maakt.
Daarna kon ik het water (groep voor groep) testen door er met de tuinslang waterdruk op te zetten. De koppelingen zijn heel betrouwbaar, ze deden het allemaal.
Ook de warmwatergroep (die is natuurlijk nog niet aangesloten omdat het
buffervat er nog niet is) heb ik onder druk gezet. Alles werkt zoals het moet!
Al met al toch een mijlpaal, want nu kunnen er allemaal muren dichtgemaakt waar de leidingen in zitten.