Schuren plafondbalken

De helft van de plafondbalken in de woonkamer zijn in de zomer geschuurd door Marcin. Helaas werden de andere balken niet vanzelf glad, dus ik ben er maar aan begonnen met de slijptol/lamellenschijf. Ingepakt met een haardoek, gelaatbeschermer, stofkap en oordoppen ("Ik ga naar de supermarkt om WC-papier te halen, voor jou nog iets meenemen?" ;-) ).

Het is best zwaar werk, zo lang boven je hoofd, maar goed om het wintervet (ontstaan door de achilles-pees-blessure) eindelijk eens weg te werken. Het wordt mooi en schiet ook best op. Het is nog wel een paar weken werk om ook alle andere balken in het huis te bewerken, maar dan is er weer een flinke klus van het lijstje af te strepen.

Grijs? Nee hoor, stof!

Bommen en granaten!

Vorig jaar waren er mensen met een metaaldetector op de maisvelden in de buurt aan het zoeken naar schatten. Ze hadden ons uitgelegd wat een geschikte metaaldetector was, en die hebben we vlak voor de corona-lockdown besteld. Het duurde even voordat 'ie binnen was, en toen we hem probeerden konden we een zelfgegraven test-kogeltje amper terugvinden. Geen succes.

 

Een paar dagen geleden waren er weer mensen aan het schatzoeken. Steef is er naartoe gefietst, met metaaldetector. Ze hebben zijn detector een andere instelling gegeven, en Steef vond het een na het ander stukje metaal. Natuurlijk ook aluminium blikjes, maar ook kogeltjes, hulzen, stukken granaat, scherven, van alles. Geregeld gaat hij in zijn eentje een uurtje naar buiten om weer een paar stukjes metaal aan zijn verzameling toe te voegen.

 

Opnieuw hoofdmuur afwerken

Een jaar geleden heb ik de hoofdmuur met schroten bekleed. (http://onsecohuis.blogspot.com/2019/08/afwerken-hoofdmuur.html) Boven de keuken staken er drie balken tussen de schroten van de hoofdmuur uit. Dat was niet zo mooi, maar ja, een deel van het dak steunt op die balken. Dus die zaag je niet zomaar weg. 

Maar na een jaar was het nog steeds lelijk. Dus tijd om het aan te pakken.

Hier zie je de afgezaagde balk waar een paaltje op staat dat een dakligger draagt. Op dat paaltje staat zo een paar honderd kilo.

Ik heb de balk schuin afgezaagd, bijna een centimeter aan de bovenkant. De schroten kunnen er nu voor langs, als ze met de bovenfrees een stuk dunner zijn gemaakt. Dat was sneller gedacht dan gedaan, want ik had geen schroten meer van dezelfde partij. De messing pastte niet in de groef en de structuur was anders. Ook moest de zaagtafel een andere plek in het huis hebben (die staat nu in het halletje, prachtige plek!). Nadat de eerste plank op zijn plek zat, vond ik op de kelder een schroot van de goede partij, die ik kennelijk al eens klaargelegd had voor deze klus. Dat was natuurlijk niet genoeg, maar door een paar groeven aan te passen ziet het er nu heel goed uit.

En het resultaat mag er wezen!

 

(Het zeil en het laken hangen daar om de zorgen dat bij het schuren van de plafond-balken niet het hele huis onder een dikke laag stof verdwijnt.)

Noten

Half september beginnen de noten voorzichtig te vallen. Om het rapen te vereenvoudigen zijn er elk jaar wat voorbereidingen nodig: maaien onder de noot bij de kippen (zodat je de gevallen noten kan zien liggen), en ik span elk jaar een net over de liguster (zodat de noten naar de verharding rollen). 

Door de droge zomer / nazomer zijn er veel noten niet goed uit de schil gekomen. Maar sommigen liggen er perfect bij...

Hier het net over de ligusterhaag heen. De noten rollen zo richting de verharding waardoor ze een stuk makkelijker te rapen zijn.

 

Dit jaar hebben de twee 'Buccaneer'-bomen (een varieteit van de gewone walnoot die grotere noten geeft) de eerste noten gedragen. Op de foto zie je het verschil in vorm en vooral inhoud. Lekker!

 

De opbrengst viel dit jaar een beetje tegen. Van de andere kant; het was een hele prestatie om met deze enorme droogte toch nog noten te geven! 

 

Een krat met spitse noten van de boom bij het oude huis, en twee kratten van de boom bij de kippen (rechts, mooi rond). Van deze laatste boom heb ik een twintig noten in de punt geplant, kijken of daar nog wat van gaat opkomen. 

 

 

 

 

 

Schroten schaven met studenten

Een groepje van 4 Franse en Belgische studenten (Eindhoven Design Academy) heeft gevraagd of ze voor hun studie een onderzoek mogen doen bij ons bouw-project. Hoewel we nog steeds niet helemaal begrijpen wat ze precies komen onderzoeken, heeft het iets te maken met de manier waarop wij met het materiaal hout omgaan.
In eerste instantie wilden ze alleen langskomen om te observeren, maar we hebben ze zover gekregen dat de beste observatie "meedoen" is. Dus vandaag hebben we met ze schroten geschaafd voor het plafond van de woonkamer.

De stapel schroten ligt al een jaar of drie in de veranda ruimte in te nemen. In die tijd zijn ze niet schoner geworden.

We vormden een productielijn met verschillende bewerkingen en voorraden er tussen: schoonmaken, slechte stukken wegzagen, schaven en in de keuken van het nieuwe huis opstapelen. In ongeveer 3 uur hebben we de helft van de stapel weggekregen.

Na de herfstvakantie komen ze weer geregeld terug, en doen we de rest ook. Tegen die tijd hoop ik met schuren en oliën ver genoeg te zijn om de schroten in het plafond te zetten, dat is ook mooi werk voor ze.