Kleuren leemverf

Ondanks dat het gele pigmentpoeder de weg naar Wijbosch nog aan het vinden is, zijn we begonnen met het uitproberen van de leemverf. De lijm bestaat uit wit poeder met zetmeel als bindmiddel. Daar kan je pigmentpoeder bij doen om er een mooie leemverf van te maken. 

In de woonkamer heb ik een stukje muur glad gestuukt om deze proefjes te doen. Marleen heeft de verf aangemaakt en van pigment voorzien. Nog nat zagen de kleuren er prachtig uit! 

Eenmaal opgedroogd kleurden ze meer naar roze toe. Niet slecht voor een eerste poging, maar we zijn er nog niet helemaal uit.

De pigmentpoeders zijn allemaal ijzeroxiden (roest). Afhankelijk van de omstandigheden waarin het ijzer verroest, kun je verschillende kleuren maken: van geel (oker) via rood naar het bekende bruin. Deze pigmenten zijn relatief goedkoop en zijn milieuvriendelijk. Ook hebben we een beige (tweede van links) die er mooi uitziet maar iets minder wit mag worden. 

Een paar dagen later nog meer kleuren gemaakt, waaronder de geel die intussen is gearriveerd. 

Als je de pigmenten mengt met behangselplak, dan kun je ze in hun pure kleur op de muur smeren. Het is me niet duidelijk of de muur dan nog dampopen is, maar het geeft in elk geval niet af.

In het echt zijn de kleuren natuurlijk een stuk mooier ;-)

Plafond technische ruimte

Het laatste stukje plafond van de bovenverdieping moest nog gedaan: de strobalen met leem insmeren en aftimmeren met schroten. Vanwege het winderige en natte weer heb ik de bak met leem in de woonkamer gezet, waar het gezellig druk werd. Vol, zeg maar.

Om het plafond te smeren gebruik ik leem met een hoger kleigehalte. Dat plakt beter, en als je ondersteboven gaat lemen is dat best fijn. Maar het geeft sneller krimpscheuren. En dat gebeurde dus ook!

Dus nog een laagje er overheen met meer zand. Voor de tweede laag is het niet noodzakelijk dat die goed plakt, want die blijft makkelijk aan de eerste laag hangen.

Een weekje later was het plafond helemaal droog en kon ik het plafond afmaken. Dit zijn de laatste schroten van EcoExpo. We hebben er nog 4 over, die zijn te gebruiken voor het zagen van afdekstripjes om de naad tussen plafond en muur weg te werken.

Inmiddels is het beter weer aan het worden. De zon schijnt af en toe, en als dan ook de kachel aan is geweest, weet Moesje de fijnste plekjes te vinden...

Veranda en overkapping repareren

Vandaag kwam Sjef een dagje helpen om de verdwenen verandabalk terug op te hangen en de overkapping bij de zaagtafel weer in elkaar te zetten. 

Als eerste hebben de de achterste balk met een potkrik opgetild. Er bleek zoveel hout te zijn weggebroken bij de ophang-beugel, dat we hem niet goed konden vastschroeven.

De makkelijkste oplossing was om de beugels wat extra ijzer te geven op plekken waar er nog wel hout zat...

De panlatten waren op verschillende plekken ook op andere balken losgeraakt. De schroeven staken uit, dus die moesten er eerst afgeslepen voor de latten op hun plek konden. Daarna schuin van onderen vastschroeven.

Ook de voorkant van de veranda is nu weer helemaal in elkaar gezet en waarschijnlijk steviger dan ooit.

Daarna hebben we de overkapping weer in elkaar gezet. Ik kreeg de platen aan de kant van het huis nooit vastgeschroefd, want daar zit de dakgoot in de weg. Maar nu hebben we balkjes vastgeschroefd onderaan de platen. Als ze eenmaal op hun plek lagen konden we deze balkjes tegen het huis aan vastschroeven en daarmee zaten de platen ook vast.

Er was een bui voorspeld met heel veel wind (6Bf), dus met spanbanden het zaakje vastgezet. Vlak voor de bui waren we klaar. Inderdaad even heel veel wind, maar geen centje pijn...

Weer een gezellige en constructieve dag!

Online cursus Voedselbosbouw

Aan het eind van dit jaar loopt de pacht af van de 'maisplak', het perceel tussen ons terrein en de Veghelsedijk. Daar gaan we, als we klaar zijn met de bouw van het huis, een voedselbos aanleggen. We vroegen ons wel eens af of we de pacht niet een jaartje langer moesten laten lopen, want om er zo snel al een heel voedselbos bij te gaan doen is wel veel van het goede...

We zijn ons natuurlijk wel aan het voorbereiden. Marleen doet een 8-daagse cursus Voedselbos Ontwerpen en ik heb afgelopen weken de Online cursus Voedselbosbouw van PUUR Permacultuur gedaan.

De drijvende kracht achter PUUR Permacultuur is Martijn Ballemans. Wij kennen hem nu al bijna 15 jaar van de bouw van het proefhuis van de vereniging Ecodorp Brabant. Hij is in 2011 begonnen met het geven van cursussen over Permacultuur en heeft het aanbod sindsdien gestaag uitgebreid. Martijn komt elk jaar met zijn cursisten van één van zijn cursussen langs voor een les over wonen vanuit het perspectief van permacultuur. 

Ons voedselbos beschouwde ik een beetje als een Marleen-project. Zij is zich al langer aan het verdiepen in de materie en maakt plannen. Ik volg het van een afstandje. Maar toen ik de online cursus van Martijn ging doen, begon het voedselbos-plan voor mij ook enorm te leven. 

Martijn heeft een serie mooie en heldere filmpjes (de meeste ca. 15 minuten, sommige een stuk langer) gemaakt over de verschillende aspecten van een voedselbos en een serie filmpjes over bezoeken aan verschillende bestaande voedselbossen in Nederland, met de aanleggers of beheerders. Als boomverzorger weet ik natuurlijk al wel het een en ander over bomen en hun standplaats, maar toch liet Martijn me op een heel andere manier kijken naar een bos: de gelaagdheid, hoe de kruidlaag meebeweegt met de successie van het bos, blijvers / wijkers, assortiment, wat nu eigenlijk de oogst is... 

Minstens zo interessant waren de bezoekjes aan de verschillende voedselbossen en de gesprekken met de eigenaren / beheerders. Hun ervaringen (zowel positief als negatief) gaven me het vertrouwen dat we van die enorme lap grond iets prachtigs gaan maken. Niet van het één op andere jaar, maar geleidelijk. Mooi gaat het in elk geval wel worden!

Ik was aangenaam verrast door de opzet en de uitvoering van deze cursus. Martijn kan boeiend, betrokken en duidelijk uitleggen. Hij weet veel over de materie en met zijn grote netwerk weet hij de juweeltjes te vinden. 

Ik ben helemaal enthousiast! We maken een goed plan en gaan er gewoon rustig aan beginnen. Geen haast, geen stress, geen drukte. Laat die pacht maar aflopen!

De kachel doet het weer!

Het was niet gelukt om de dag na de storm meteen nieuwe schoorsteen-onderdelen te kopen. Daarom heb ik ze maar weer via internet besteld. Ze werden keurig dinsdag geleverd. Diezelfde avond kon de kachel weer aan! Wat zijn we verslaafd aan de warmte van dat ding...

Ondertussen zijn de onderdelen van de kast die naast de kachel stond, opgedroogd van de omgevallen emmer water. Dus ook die kast kon weer in elkaar gezet waardoor de woonkamer er weer uitzag als voor de storm.

 

Reparatie dak units

 

De windvoorspellingen van ons gebiedje was windkracht 7. Achteraf bleek dat het in Volkel, niet ver hier vandaan, geruime tijd windkracht 8 was met een piekje in 9Bf. De windvlagen waren nog een stuk forser, die gingen geregeld naar 11Bf met een piek van 117.6km/u wat het begin van windkracht 12 is.

Een aantal dakplaten waren door de landing als tissues in elkaar gefrommeld. Hmm, als we die niet meer kunnen gebruiken, moet ik tijdelijk met zeilen aan de slag en snel nieuwe platen halen. En ook een aantal balken was flink beschadigd, evenals de achterwand ter hoogte van de 3 lage units. 

De hulptroepen (Flip en Sjef) zijn begonnen met het herstellen van de achterwand. Daarop kon de eerste van de drie balken om de dakplaten vast te zetten op gemonteerd. Deze balk was bijna helemaal versplinterd, ik heb er nieuw hout voor gezaagd. 

Nadat ik de schoorsteen heb weggehaald kon ik de platen die nog op het dak lagen losschroeven. Flip en Sjef kwamen even later helpen om al deze platen op het verandadak te leggen zodat we ze makkelijk terug konden leggen als de balken weer vast zaten.

Het dak was leeg en we konden beginnen de drie balk-rijen te repareren en vast te zetten.

De tweede balk was zo gelegd. De eerste kostte veel tijd, omdat de rand waar de balk op zat, helemaal uit elkaar moest om weer opnieuw vast te zetten. Dat hebben Flip en Sjef gedaan. De derde balkrij (rechts), was in het midden helemaal gekraakt. Maar omdat het een vreemde afmeting hout was, hebben we besloten deze balk toch weer op te lappen...

Terwijl Flip zich over de derde balk ontfermde, hebben Sjef en Agnes de platen losgemaakt en op nummervolgorde gelegd. Het zag er net uit als een Wie-is-de-mol-opdracht. De mol heeft het slecht gedaan trouwens, we waren op tijd klaar ;-). Wat wel een mollenstreek leek, was dat de balk die uit het veranda-dak was gerukt nog steeds niet was gevonden.

Deze platen hebben Ferry en Peter op hun plek gelegd en vastgeschroefd. Het eerste stuk steeds twee platen (de volledige breedte), vanaf de plek waar de balk die Flip aan het opkalefateren was konden we alleen de eerste plaat neerleggen. Maar daarmee schoot het wel op!

De laatste plaat van de onderste rij was een flinke gekreukeld exemplaar. Maar er was ruimte om er twee banen vanaf te slijpen, waardoor er best een aardige plaat overbleef.

Toen kwam Flips knutselwerk naar boven! Ferry en Peter hebben hem vastgezet en de bovenste rij platen konden gemonteerd. De plaat met het gat van de schoorsteen waren we even vergeten (die lag nog op het dak van de veranda te wachten), dus die moesten we tussendoor nog even vervangen.

De laatste platen waren ook de slechtste. Sjef heeft met geduld, een moker en grof geweld ook de meest kromme platen nog best mooi opgeknapt, waardoor we uiteindelijk het hele dak vol hebben kunnen leggen.

Terwijl Ferry en ik de laatste platen op het dak vastzetten, is Sjef de Aakendonk afgelopen om voorbij het zandpad, dat langs de kippenren loopt, de verandabalk uit de sloot te vissen. Hoe is het mogelijk dat zo'n balk van 4,5 meter, 20kg zwaar, 40 meter verderop is terecht gekomen. We zullen het nooit weten...

We hebben een klein beetje in de regen gewerkt. Daarna werd het weer droog terwijl we de laatste platen vastzetten. Nog net voor het donker de laatste plaat geslepen en tijd voor een biertje! 

Dreamteam bedankt voor een heel gezellige maar zeker bijzonder productieve dag! 

Helaas bleek 's avonds dat er toch nog water onder het dak terecht komt. Komende dagen een keer alle platen nauwkeurig nalopen.

Storm!

Twee stormen achter elkaar. In de nacht van woendag op donderdag de eerste, en vrijdagmiddag de tweede, Eunice. Vooral deze laatste zou met stevige windstoten een gemeen exemplaar kunnen zijn. De voorspellingen gaven 7Bf aan, en dat is flink maar niet extreem. 

De kinderen logeerden toevallig bij opa en oma, en zij stelden voor om ze pas na de storm, op zaterdag ochtend, terug te brengen. Fantastisch! Dan hoeven we niet vlak voor of tijdens de storm te rijden. 

Een groot deel van de dag zijn we bezig geweest met het windklaar maken van het terrein. De perenboom met twee sterke lijnen vastgezet (we vertrouwen deze boom al langer niet meer zo erg). De veranda heeft geen vloer meer die veel stevigheid gaf, dus we hebben 3 van de 6 dakbalken met spanbanden aan een in de grond gemept paaltje vastgezet. Kom maar op! 

Klokslag 2u begon het enorm te waaien, en in de uren die volgden werd de wind alleen maar sterker. Ik zag een spar naast de container als een luciferhoutje afbreken en toen ik ging kijken bleek het de tweede boom te zijn. 

Marleen riep me rond half 5 naar binnen. Het leek er op dat de kluit van de peer, ondanks de tuidraden, toch bewoog. Terwijl we daar naar keken zwol de wind nog verder aan, er kwam een fluittoon bij en toen begon de hele unit te trillen. De dakplaten woeien er met een donderend geraas vanaf. De schoorsteen werd naar boven getrokken en de kachelpijp viel op de grond, boven op de drinkemmer van de poezen die meteen omviel. Rookwolken in de woonkamer, want de kachel was aan... 

 
Raampjes open (het woei wel lekker door...) en het brandende hout op een ovenplaat gelegd om het naar buiten te brengen. Daarna de gloeiende kooltjes op dezelfde manier naar buiten. Nadat de ergste rommel was opgeruimd zijn we een rondje op het terrein gaan lopen, het was nog licht genoeg. Een derde boom in de coniferenhaag was op de pizzaoven terechtgekomen. De overkapping was voor de zoveelste keer gevloerd. Meteen zoveel mogelijk gestabiliseerd en toen dat klaar was zijn we naar het nieuwe huis gegaan om daar de storm verder uit te zitten. Borrel mee en pizza in de oven. 

De veranda zat nog goed vast door die spanbanden, maar doordat het hoofddak met balken en al weggewaaid was, was het verandadak wel beschadigd.

Het zag er wat vreemd uit, maar we hadden er nog niet over nagedacht wat er voor iets spectaculairs er gebeurd was...

Een deel van de platen en balken waren naast de units gevallen. Daar gaan de kippen op stok, en inderdaad, een lief bruin tam hennetje was onder een balk terechtgekomen...

Een deel van de platen lagen helemaal in de hoek van de kippenren, zeker 30 meter van de units af.

Het werd donker en de wind nam iets in kracht af. We besloten de boel de boel te laten en in het nieuwe huis de storm uit te zitten.

Borreltje (die hadden we wel verdiend) en een makkelijke pizza in de oven van de units.Vroeg naar bed, morgen veel te doen! Want er komen nog twee stormen en veel, heel veel regen. De dakplaten moeten er echt op, want het bitumen dak onder deze platen is zo lek als een mandje...

Weer voorzicht wat met leem aan de slag

Hoewel het begin februari is en het weer nog lang niet warm en droog genoeg is om lekker met leem aan de slag te gaan, ben ik toch voorzichtig wat aan het stuken. Een stuk muur in de woonkamer om op te experimenteren met verschillende soorten verf, en boven op de overloop om de hoofdmuur vlak te krijgen. Daar komen zo veel lagen op, dat wil ik niet allemaal in de zomer gaan doen.

 De leem is bijna op, nog een halve kuub of zo. Jan die ons de vorige keer aan leem hielp, is niet meer werkzaam bij vd Wetering, maar heeft de naam doorgegeven van de contactpersoon. Volgende week eens bellen! 

Zuidmuur na de regen

Er was een lekkere hoeveelheid regen gevallen afgelopen zondag. De wind heeft er voor gezorgd dat de zuidmuur flink wat water te verduren kreeg. Dinsdagnacht heeft het opnieuw horizontaal geregend, en dat terwijl de zuidmuur nog niet droog was van de vorige bui.

Woensdagmiddag begon de muur al lekker te drogen, maar de natste plekken waren nog goed zichtbaar. En dan kan je zien wat er gebeurt als er zoveel regen tegen de muur aankomt: het vocht zakt naar beneden. 

Daar waar het raam zit, is veel vocht via de vensterbank / waterslag voor de muur langs op de grond gevallen. De muur onder de vensterbank is slechts nat van de regen die er tegenaan is gewaaid.

Links en rechts van het raam is alle regen in de muur opgezogen en alleen aan de bovenkant droog. Dat betekent dat het vocht in de muur flink kan zakken. Maar niet verder dan de stenen muur, want daarop ligt, op aanraden van de experts, waterdichte folie. "Tegen optrekkend vocht". 

Leuk bedacht, dat optrekkend vocht, maar de hoeveelheid zakkend vocht is vele malen groter, en dat vocht kan nu niet in de stenen muur zakken. Hierdoor blijft de onderkant van de strobalen wand dus veel langer nat dan eigenlijk nodig was. 

Komende zomer, als er nieuwe klei komt, zal ik op een aantal plekken deze folie weghalen (de stuuklaag er dus eerst afhalen) en daarna de hele muur een fris laagje geven. Dan helpt de bakstenen muur mee om de strobalen droog te houden.
 

Blad verspreiden

Door corona is het bijna een maand later als we het tweede deel van het blad verspreiden. Deze keer met twee aanhangers; de Skidster vulde ze en zette ze op de plek waar het blad nodig was en Sjef en Marleen verspreidden het blad waar het moest liggen.

Omdat het afgelopen zondag zo veel geregend had, waren niet alleen de bladeren zwaar van het vocht, maar was de ondergrond snel zompig. Diepe sporen en soms lukte het niet om de aanhanger ver genoeg in de punt te krijgen.
 

 
Maar ja, als het niet gaat zoals het moet, dan moet het zoals het gaat... Weer vele tonnen organisch materiaal toegevoegd aan het terrein. Een gezellige dag, hard gewerkt en mooi op tijd klaar! 

De volgende dag vond ik (Peter) dat ik niet vooruit te branden was. Nog een staartje corona; mijn conditie is nog niet helemaal de oude.

Vloer kamer Daaf

De vloer van de kamer van Daaf krijgt vorm. Groene onderplaten met hardboard afgedekt zou een goede, geluidsdempende ondergrond voor de tapijttegels die Daaf op zijn kamer wil. 

Eerst de ondervloer leggen. Een rechthoekige kamer heeft wel voordelen...!

Hier de nieuwe tacker voor smalle, dikke nietjes om de hardboord door de onderplaten heen vast te zetten. Mooi spul!

Daaroverheen de hardboard met de gladde kant onder. Zo geeft dat de tapijttegels meer grip. Zeker met die grote platen was het flink passen en meten om al die gekke vormen over te nemen.

Veel regen!

De kippenwei begint steeds drassiger te worden. De dakgoot doet het al een paar jaar niet meer, en dat begint er voor te zorgen dat de rand langs de units een vieze, blubberige brei aan het worden is. Met 40mm regen in het vooruitzicht zou dat betekenen dat er nog een 4000 liter water over die blubber zou stromen. Hmm, tijd om die dakgoot eens te repareren.

 
Met een paar nieuwe beugels en een paar steunlatten heb ik de dakgoot weer recht gehangen met voldoende afschot naar de sloot toe.

De regenton stond er nog, de pijpen lagen op de grond. Het paste allemaal nog prima. Tijdens de bui stroomde er een dikke straal water urenlang de sloot in.

Aan het eind van de dag, dus bijna 40mm verder, zag de wei er plaatselijk vies en nat uit, evenals de kippen trouwens. Stel je voor dat daar nog 4 kuub water bij was gevallen...

Vogelhuisjes onderhoud

Langzaam aan krabbelen we weer op na onze corona-aanval. Kleine klusjes, middagdutje, elke dag gaat er meer en meer. Wat houthakken, schoonmaken, bandje van het steekwagentje plakken, dat soort dingen.

Het schoonmaken van de nestkastjes was ook een prima werkje om weer wat conditie op te bouwen. 

Een paar hadden wat onderhoud nodig.

Lekker weer om buiten te werken!

De bosuilenkast heeft wat meer onderhoud nodig, dus die blijft dit jaar uit de boom. Er zaten een paar lagen nesten in, en de resten van een hoornaar nest. Goed gebruikt, dat dan weer wel!