Stookweek

Door Peter
Onze gemeente Meierijstad kampt met een vieze erfenis uit het verleden: de stookweek. Of beter: stookmaand. Want in de maanden maart en november mag er overal in het buitengebied groenafval worden verbrand.

November 2019, onze buren. Deze rookpluim was tot op de Steeg te ruiken

Op de website van de gemeente staan de "strenge voorwaarden" waaraan de stook moet voldoen, en de toezegging dat er streng op gehandhaafd wordt. De praktijk is helaas anders: op grote schaal wordt er gestookt op een manier die absoluut niet voldoet aan de eisen. Elk jaar opnieuw. En handhaving heb ik nog nooit zien optreden, terwijl sommigen het voor elkaar krijgen heel Wijbosch in de rook te leggen.

Het verbranden van snoeiafval is echt het slechtste dat er met snoeiafval gedaan kan worden. Het geeft luchtverontreiniging, heel veel overlast, sterk basische as, en de gebonden CO2 gaat zonder zinvolle besteding weer terug de atmosfeer in (terwijl we daar al te veel CO2 hebben zitten...).

Met het verbieden van de stookmaanden zou de gemeente ervoor kunnen zorgen dat de buitengebied-bewoners een duurzame toepassing gaan vinden voor hun snoeiafval. Dat vinden mensen vast niet leuk, en er zal zeker protest op komen. Maar voor de lange termijn snijdt het mes aan vele kanten.

Een veel duurzamere toepassing van snoeiafval is om het weer terug aan de natuur te geven. Maak houtwallen, waar het een schuilplaats is voor kleine zoogdieren en vogels, en waar het kan verteren. Of composteer het zelf, zodat het bodemleven ter plaatse een boost krijgt, en de biodiversiteit toeneemt. Maak snippers voor paden zodat er minder bestrating nodig is, zodat regenwater makkelijker naar het grondwater sijpelt en de zon de bodem-temperatuur niet meer zo hoog laat oplopen. Legio mogelijkheden. En als iemand er echt geen toepassing voor kan verzinnen, kan het gratis naar de milieustraat. Maar verbranden, dat is zoooo 2018, ehh, middeleeuws...

Weer de deuren aanpassen...

Door Peter
Bij het inmeten van het glas bleek dat de onderkant van de uitsparing voor het glas van de 4 deuren niet geschikt was voor veiligheids-glas. Daarom moesten de deuren nog een verandering ondergaan... De schuine sponning moet vlak worden, en er moet een rand aan de buitenkant komen waar het glas tegenaan valt.

Dit is de ruimte waar de ruit in had moeten vallen, maar het glas is er te dik voor.

Eerst een schuin latje gezaagd, dat het schuine stuk recht maakt, en daarna een latje aan de voorkant er tegenaan, dat een sponning vormt waar de ruit tegenaan gaat vallen.

"Gelijk is ongelijk" geldt ook voor deze deuren. Het latje is 2mm smaller gezaagd dan de rand in de deur, waardoor de afrondingen mooi zichtbaar blijven en het bijna lijkt alsof de deur zo hoort te zijn... 

Het was een hoop gepas en gemeet, maar het is heel mooi geworden, en heel stevig. Het laatste glas kan worden ingemeten, besteld en over een paar weken geplaatst! Hoewel; nog wel even glaslatten zagen...

Ramen oliën

Door Marleen
Nu de raampjes allemaal uitsparingen hebben voor de scharnieren, kunnen ze geschuurd en geolied worden met Tung-olie. Schuren deed ik in het nieuwe huis, maar oliën kon lekker warm binnen in de woonunits. Ieder raampje kreeg drie lagen, te beginnen met verdunde olie. Voor een volledige werkbeschrijving, klik hier.

Klaar..!!

De mooie tekeningen in het eikenhout komen prachtig uit met de olie

Tochtstrips

Door Peter
Voordat de ramen en deuren in de scharnieren gehangen kunnen worden, moeten eerst de tochtstrips er tegenaan. Dat is nog best wat werk: 11 ramen en 4 deurkozijnen betekent 60 strips in verstek zagen, en liefst een beetje nauwkeurig.

Voor het netjes zagen onder een hoek van 45 graden heb ik een houten zaagbok gemaakt waar de strip precies in past. Een rolmaat die met doorzichtige plaatjes perspex op een plank is geschroefd helpt met het bepalen van de lengte. Twee destaco-klemmen houden de tochtstrip op z'n plek voor tijdens het zagen. Zo ging het snel en nauwkeurig!

Een mooi werkje voor 's avonds in de woonkamer.

Na een uurtje zagen zijn de setjes klaar.

Er zitten kleine gaatjes in het profiel zodat je ze met een spijkertje vast kan zetten. Vol goede moed begon ik met een hamer, een tangetjes, een drevel. Wat een geklooi! De spijker kreeg ik nog niet eens het hout in of hij was al krom, en de gedachte aan de 300 spijkers die ik nog te gaan had...

Met een oud stuk afgekeurd kozijnhout, een zaagrestje tochtstrip probeerde ik de spijkertacker eens uit. Een poging om door het gaatje te tacken mislukte natuurlijk, maar het was ook helemaal niet nodig. De spijker maakt zijn eigen gaatje, en drukte de strip ook nog eens mooi de hoek in. Dat leek er meer op!

Als het weer licht is, kunnen de strips de kozijnen in.

Deuren opkalefateren en ophangen

Door Peter
Lang geleden kochten we voor een prikkie 6 hardhouten deuren. Ze waren wel een beetje vreemd, met slotgaten aan beide kanten, allerlei sponningen erin die we niet begrepen. Maar een deur is een deur, toch?

Inmiddels is me duidelijk waar de sponningen voor zijn, en dat er bij twee deuren deze sponningen er beter niet in gezeten hadden. Oftewel: ik moet ze opvullen...

Van een vensterbank-plank die over was, kon ik precies 4 latten zagen (en schaven) om de sponning (die ik met de cirkelzaag netjes rechthoekig heb gemaakt, zie foto) te vullen.

Met vullende lijm vastzetten.

En als laatste met de cirkelzaag de kopse kant van de deur vlak zagen.

Daarna scharnieren er in en ophangen! Het is heel bijzonder om die rare gaten in het huis eindelijk gevuld te zien met een deur, waardoor het huis nog meer huis wordt.

Ook de voordeur, een tweedehands Merbau deur met dubbel glas erin, heb ik opgehangen. Deze deur was loodzwaar, en moest in een kozijn waarvan een zijkant inmiddels niet meer helemaal kaarsrecht was.

Omdat hij zo zwaar was, wilde ik er niet te veel mee sjouwen. Dus platleggen, en daar ter plekke aan de slag. Er moest een paar mm van de bovenkant af, van de regenstrip aan de buitenkant, en een paar stukjes van een zijkant. 

Voor het op hoogte stellen van de deur bij het vastschroeven (en aanpassen van de scharnier-vlakjes) bleken bosbouw-wiggen heel praktisch. 

De zon was al onder toen de deur eindelijk vast zat. Maar hij zit perfect, de ruit zit er al in waarmee het eerste glas in het huis zit!

Nu nog een keer schoonmaken, want na 3 jaar stof verzamelen in de schuur kan hij wel een sopje gebruiken...