Het laatste en meteen grootste obstakel voor het plaatsen van het glas zijn de glaslatten. Ik had een tijdje terug mooie eiken planken gekocht om ze te kunnen maken, en een hele plank meer dan ik had uitgerekend. Beter mee verlegen dan om verlegen dacht ik nog!
Door de feestdagen ging het schaven pas afgelopen donderdag gebeuren: een hele dag de tijd. Daarna nog wat dagen voor het oliën, dat zou prima lukken voordat maandag de glaszetters aan de slag zouden gaan.
Niet dus. De planken hadden toch best wat knoesten, en recht was anders, maar met wat gepuzzel zou het misschien wel lukken om alles eruit te krijgen. Maar... de laatste plank zat helemaal vol met knoesten, en was daarmee bijna helemaal onbruikbaar. Daar gingen we het niet mee halen! En ik had even geen auto om een nieuwe plank te halen. Klaar voor die dag dus...
De eerstvolgende dag dat we verder konden, was zaterdag middag. Ik had 's ochtends hele mooie knoestvrije planken gehaald, maar... die waren bij de houthandel zo kletsnat geregend dat ze niet 1, 2, 3 weer droog waren. De timmerman was er niet blij mee: nat hout gaat zowiezo de machine niet op (ivm roest) en hij twijfelde of ze uberhaupt droog genoeg zouden zijn om maandag te schaven en in de olie te zetten. En dat betekent dat de latten niet op tijd klaar zouden zijn. We besloten de latten die geschaafd waren af te maken: schuine kant eraan en een afronding er in.
Voor de ramen zitten de glaslatten aan de buitenkant. Zo'n setje buitenkant-glaslatten bestaat uit een dikke onderlat met groeven (om condens in de deur weg te ventileren), en drie smallere latten voor de zijkanten en de bovenkant. De helft van de latten zijn nu klaar, maar helaas alleen die voor de zijkanten. Niet de onder- en bovenlat, die de zetters eigenlijk juist het liefst als eerste willen hebben.
Een andere optie was om de onderlatten van hardhout te maken. Die kan je zo kant-en-klaar in de winkel kopen, dus makkelijk en snel klaar voor a.s. maandag. Bijkomend voordeel is dat de onderlatten een ingewikkeld profiel hebben en dus lastig zelf te frezen zijn, en bovendien krijgt de onderlat alle zon en regen te verduren, dus een hoogwaardiger houtsoort is daar beter tegen bestand.
Dus 's middags heb ik nog snel hardhouten onder-latten gehaald. Vanwege de lengte van die latten moest dat met de aanhanger. Maar.. de achterlichten van de aanhanger doen het niet door een probleem in de auto, waarvoor ik een keer naar de garage moet. Dus ik moest wel voor het donker werd terug zijn; dat zou waarschijnlijk net lukken. Zul je net zien dat de cassiere te veel latten had aangeslagen (19 ipv 9) en ik mocht aansluiten in de rij van de Retouren om het teveel betaalde geld weer terug te ontvangen. En dan zie je het buiten donkerder worden....Maar ik was keurig voor schemer thuis. Eenmaal thuis hebben we een hardhouten lat uitgeprobeerd, maar het kleurverschil met de eikenhouten glaslatten en kozijnen vonden we helaas toch te lelijk. Ze mogen dus weer een keertje terug gebracht worden naar de winkel...
Het plaatsen van het glas heb ik uitbesteed aan een glaszetter. En dat levert best wat stress op, want opeens moeten er dingen op een bepaalde tijd klaar zijn. En dat ben ik duidelijk niet gewend, haha! Maar tegelijkertijd realiseer ik me dat de reguliere bouw aan elkaar hangt van deadlines en afspraken met anderen. En wat een stress dat ook daar oplevert. Maar ja, zij bouwen binnen een jaar een heel huis, en dat is mij duidelijk niet gelukt! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten