Het kozijnhout is op. Dat wil zeggen: er zijn geen complete stapeltjes meer. Enerzijds waren niet alle kozijn-profielen gemaakt, anderzijds heb ik best wat profielen afgekeurd. En om die kozijnen toch af te kunnen maken, "plunderde" ik andere kozijn-profielen-stapels. En ja, die stapels zijn dus niet meer compleet...
Pas volgende week kan ik nieuwe kozijn-profielen maken, dus ik heb nu tijd om alle ramen voor te bereiden. Dus ook op de bovenverdieping.
Om te voorkomen dat ik oneindig vaak de trap op- en af moest met gereedschap, schroeven, hout etc., heb ik erg mijn best gedaan om alles in 1x mee te nemen voor een klein kozijntje. Meten, alle balkjes en plankjes gezaagd, alle gereedschap mee: schroeven maar! Dacht ik. Want meteen het eerste balkje bleek op een "er-niet-zittend"-plankje geschroefd te moeten worden. Naar beneden dus om dat plankje te zagen. Paste net niet, dus weer naar de zaagtafel beneden. Rolmaat vergeten, weer naar boven. Waarop ik besloot dat het hoe dan ook niet helpt om ver vooruit te kijken...
Het eerste (en voorlopig ook even laatste) kozijntje op de bovenverdieping:
 |
| Het kleinste kozijntje van het hele huis! |
Steeds meer kozijnen, dus ook steeds meer "een huis".
Mijn verwachting is dat over een kleine 2 weken de muren zo ver af te hebben, dat de strobalen in de muren kunnen komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten