Nog meer (of minder) Eco Expo

Door Peter

Er is een midweek gewerkt om het Eco-Expo-huis af te breken. De vloer is er uit, het hoogste dak is er bijna af, veel sedum van het dak af (incl. grindmatten en substraat), en de zuidmuur is bijna weg. Het gebouw wordt langzaam kleiner... De bezetting is heel wisselend; sommige dagen ben ik de enige die aan het demonteren is, andere dagen zijn er meer dan 10 mensen aan het werk.

Hier een voorbeeld van de "oogst": een aanhanger met Douglas panlatten, balken, onderzeil, dakfolie, dakrand, vlaswol-isloatie, sedumsubstraat.

Aanhangers vol...

Van twee daken kwam mooie sedum: acre, album en spurium. Hoewel de sedum hier maar een klein oppervlak in beslag neemt, komen we een heel eind voor de daken: scheuren en stekken gaat heel snel.

Onze "voortuin" is nu sedum-kwekerij

Het kost veel tijd dit gebouw te ontmantelen. Als ik al mijn uren zou rekenen, en kijk wat ik heb meegenomen, dan had ik voor dat bedrag bijna nieuw kunnen kopen. Voor mij is het volstrekt logisch om een gebouw te recyclen (al kost dat arbeid): het is leuk om te doen, voorkomt afval en voorkomt verbruik van nieuwe grondstoffen. In alle gevallen niet goed voor de economie, en dat geeft natuurlijk te denken...

Omdat het huis niet bewoond werd, had ongedierte alle kans. Opvallend waar je allemaal sporen van ratten kon vinden: tussen de stro en andere isolatie waren gangetjes gemaakt en vond je uitwerpselen. Ook de gevolgen van vocht zijn soms zichtbaar (of niet, op de plekken die ongeschonden zijn), en het is leerzaam te zien waarom iets (niet) heeft gewerkt.

Hier een foto van het hoogste dak: de leitjes er af, evenals de regels, dakfolie, platen, en isolatie. Nu nog de balken en de schroten: werk voor zondag a.s. 

Op vrijdagavond was er een bescheiden feestje. Ik had pizza-spullen meegenomen. Een collega had me een telefonische les pizza-bakken gegeven, en die heeft vruchten (in de vorm van pizza's) afgeworpen! Hoewel nog niet perfect (we zullen toch nog een keer bij die collega "in de leer" moeten, wat natuurlijk geen straf is!) zijn we er van overtuigd toch snel een oven te bouwen.

En een kampvuur natuurlijk, met restjes hout van het gebouw.