Groentetuin voorbereidingen

Door Marleen
Willem en Jessy kwamen een dagje helpen om de groentetuin weer klaar te maken voor het nieuwe seizoen. Een flinke metamorfose!

Zo'n vóór-foto is altijd leuk......
dan zie je hoe mooi het geworden is!

Willem aan het werk. Rechts een asperge-bedje!

Jessy kon nog een hele krat vullen met gevonden groenten. Wortels, pastinaken, rammenas, bosui, koolrabi, boerenkool en rode kool. En een hele krat aardperen. De palmkool is aan het uitlopen, en daar kunnen we binnenkort weer van eten. Ook de veldsla en de winterpostelein is al bijna eet-klaar. Verse vitamientjes!

 

Hier ben ik frames aan het maken voor de frambozen

Moesje werkt ook heel hard mee in het kruidentuintje.
Ziet er weer keurig uit, Moesje!

Kozijnen bovenverdieping

Door Peter
Het is buiten weer warm genoeg om te kunnen lijmen. Deze week heb ik de laatste kozijnen van de bovenverdieping in elkaar gezet. En inmiddels zitten ze in het huis. Een heel ander beeld!

Ramen in de hoofdmuur. Het smalle raampje vinden we toch niet mooi, en ga ik nog aanpassen.

De ramen van de slaapkamer die boven de keuken ligt, zitten lager dan de andere ramen. Als je in die kamer staat, kan je de horizon niet zien; de bovenkant van het kozijn is lager dan ooghoogte. Maar ze steken nu al in het stro die in het dak zit, dus ze konden echt niet hoger!

Ook het raam in de hal beneden staat op z'n plek. Het schiet al lekker op.

Milo

Door Marleen
In november zijn Spinnie en Mika spoorloos verdwenen, en nu is er weer een poes weg: Milo deze keer. Vrijdag hebben we hem voor het laatst gezien, hij is 's avonds niet teruggekomen en sindsdien spoorloos.

Milo

Milo en Moesje zijn 6 weken geleden gecastreerd en gesteriliseerd, en sindsdien hebben ze chronische honger. Dat betekende dat er niets van eten ergens kon blijven liggen of ze hadden het al opgegeten. Best vervelend. Vrijdagmiddag had Milo de boterpot gevonden en daar al aardig wat uit gegeten. Daarna ging hij naar buiten, en kwam niet terug. We hoopten dat hij er een nachtje van moest "uitbuiken", maar helaas.

Links Moesje, rechts Milo.

Milo en Moesje waren dikke maatjes. Ze speelden vaak samen en lagen meestal ook samen te slapen. Moesje heeft Milo overal gezocht, miauwend liep ze over het hele terrein en keek in alle schuurtjes en in het oude huis. Dagenlang was ze erg onrustig. Nu wordt dat langzaam beter, maar ze heeft nu wel extra aandacht nodig.

Samen voor de kachel

Dinsdag (4 dagen later) lag er een dode vos op de akker naast ons huis, tegen de Veghelse Dijk aan. Ik heb geprobeerd een instantie te vinden die de vos kan laten onderzoeken op vergiftiging. Na 7x naar een andere persoon/instantie te zijn doorverwezen, gaat nu de BOA (buitengewoon opsporingsambtenaar) proberen door Staatsbosbeheer (die had ik nog niet gehad!) naar de doodsoorzaak te laten kijken. We horen er nog van.
(edit: ze vonden het toch te duur om de vos op vergiftiging te laten onderzoeken, er is dus nooit iets mee gebeurd en we zullen het helaas nooit weten...)

Lateien boven de kozijnen

Door Peter
Een raam is meestal breder dan een strobaal. Daarom moet er meestal een paneel ingekort worden om plaats te maken voor het kozijn. Bij bijna alle ramen kon dat paneeltje probleemloos weggezaagd worden, omdat het dak er niet veel op steunde. Bij twee kozijnen echter ligt er precies op dat weg gezaagde paneeltje een dakbalk. De curve zelf is niet sterk genoeg om de krachten van deze dakbalk op te vangen, dus moet er een latei onder komen. En die latei moet IN de naastliggende paneeltjes gestoken worden om goed de krachten te kunnen afgeven.

Slaapkamerraam boven het lage dak

Met een stempel heb ik de dakbalk ondersteund zodat ik de naastliggende panelen kon doorzagen. Er zijn op dat moment dus 3 panelen "weg". Met wat passen en meten heb ik de latei tussen de panelen vastgezet, zodat ze weer kunnen dragen. Daarna de dakbalk op de latei laten steunen met een kort paaltje, beetje wigvormig, zodat ik die klem kon slaan tussen de latei en de dakbalk. Bij het weghalen van de stempel bewoog er niets. Operatie geslaagd!

Zoekplaatje: grijs onderin is de latei, daar staat een paaltje op, tegen de curve aan om de dakbalk te ondersteunen. Rechts nog een restant van het middelste (weggezaagde) paneel.

Daarna het volgende kozijn met hetzelfde probleem aangepakt. Deze latei zit aan één kant in de ronde paal gestoken, en aan de andere kant in het paneeltje. En ook hier staat er een paaltje op de latei om de dakbalk te ondersteunen. En ook deze constructie is mooi stevig geworden.

Door de vorst in het niet-opgewarmde oude huis konden we een paar dagen niet wassen; de rubber slang van de wasmachine was bevroren. Helaas heeft de kraan de vorst niet goed doorstaan en is inmiddels vervangen.

Hout opruimen

Door Peter
De entree van ons terrein wordt al jaren opgevrolijkt door een steeds groter wordende berg hout. Stammen, takken, kapotte pallets, afvalhout van de bouw, kapotte latten, balken, allemaal in verschillende stadia van ontbinding. Sommig hout ligt er al meer dan 2 jaar, ander hout komt van de storm afgelopen maand en is nog vers.


Nu de bouw stil ligt vanwege de vorst, is het een mooi moment die zooi eens aan te pakken. Een hele logistieke operatie: aanmaakhout, kachelhout, kampvuurhout (allen in de stadia ongezaagd, gezaagd, ongekloofd, gekloofd) en Hout Voor Guus (voor mij niet-te-kloven dikke knoestige blokken).

De Ingmars-klover maakt overuren, de zaagkrat doet weer dienst, veel sorteren, en wegkruien.

de zaagkrat om lange takken in stukken te zagen

Ingmars-klover

... en een vol houthok!

Na een paar dagen kloven, zagen, sorteren en opruimen, is het hout langs de oprit opgeruimd. Het houthok zit al aardig vol, waarschijnlijk genoeg voor volgende winter. Het kampvuur-hok is ook vol, zeker weten genoeg voor de komende drie jaar... Een hoop kratten met aanmaakhout, DOE heeft er een berg hout bij, en ook voor Guus ligt er weer wat klaar.

Hout zagen en kloven is heerlijk werk om te doen! En nu het weer warmer weer wordt, kan ik verder met de bouw van het huis: nuttig bestede vrieskou-tijd dus.

Stro in de kou

Door Peter
Ter voorbereiding van het vullen van de buitenmuren met strobalen ben ik deze week bezig geweest met het vinden van een handige, snelle en goede werkmethode. In de kou: paar graden vorst met veel wind is een vreemde omstandigheid om met strobalen bezig te zijn...

Stro en ijspegels

De strobalen moeten straks heel strak op elkaar geperst worden. Vaak wordt dat met potkrikjes gedaan. Daaf had laatst bedacht dat het heel makkelijk zou zijn om een spanband over de strobalen te spannen. Dat leek inderdaad een goed plan. Daarvoor schroefde ik een balk aan de buitenkant van de panelen vast om de ene kant van de spanband vast te zetten. De andere kant van de spanband kan onder het houten frame haken. Met een potkrik onder de spanband is de baal naar beneden te drukken.

Dat werkte best aardig, maar het bleek toch lastig om de baal rechtstandig in te drukken: de strobaal gaat altijd scheef staan. Het volgende experiment gaat dus zijn: geen krikje, maar aan beide kanten een spanband die onafhankelijk van elkaar gespannen kunnen worden, dus aan de binnenkant en aan de buitenkant. Hierdoor kan ik het indrukken beter sturen. Wordt vervolgd!

Een ander probleem waar een oplossing voor nodig was, is het verkleinen van een baal. Omdat wij onze balen verticaal in de muur zetten, is het niet nodig deze korte baal met touwtjes tot een nieuwe baal te knopen. We kunnen gewoon een pakketje stro van de baal afhalen en op z'n plek leggen. Maar daarvoor moet je de rest van de (losse) baal wel ergens kunnen laten.

Ik heb een soort bak in elkaar gefabriekt (van allerlei enigszins bruikbare restjes hout) en deze schuin naar achter gezet. Zo blijft de baal makkelijk op z'n plek liggen. Door bovenop de baal een houten doos (waar twee stoeptegels in zitten) te zetten, blijft de stapel stro mooi bij elkaar. Elke keer dat ik wat extra stro nodig hebt kan ik dat hier vanaf pakken.

Nu nog iets verzinnen om de aansluiting tussen de muur en het dak goed te krijgen. Maar dat kan ik pas doen als de temperatuur boven 0 graden blijft; de leem is op dit moment niet echt goed verwerkbaar...

En dan moeten er nog waterslagen komen. Deze gaan we van hout maken. Dat wordt weinig gedaan in Nederland, dus we moeten goed uitzoeken welk hout we moeten gebruiken, waar we dat halen en hoe we het moeten behandelen. Misschien moeten we beginnen met simpele Douglas waterslagen, als experiment. Als ze niet bevallen kunnen we ze later alsnog vervangen door betere exemplaren.Gelukkig gaat vervangen makkelijk met lemen muren! (edit: we hebben ze uiteindelijk gemaakt van hardhouten tuinplanken: bankirai)

Bomen opruimen

Door Peter
's Ochtends kwamen Teun en Evi langs met hun Sam en nieuwe aanwinst Kelt. Zij waren sinds hun laatste werkdag in 2016 niet meer bij ons nieuwe huis geweest. Het was weer heel leuk en gezellig om bij te kletsen na hun Franse en Portugese avonturen.

Ferry en Erik kwamen 's middags helpen met het weghalen van de drie omgewaaide bomen.
Erik bracht zijn nieuwe snipperaar mee (dezelfde als die van mij). De takken waren zo weg, de kar 2x helemaal vol. Binnenkort een keer harken, en de bulten en kuilen wegwerken. Het gras is behoorlijk beschadigd. Ook door de graafmachine die laatst kwam om de bomen de wei op te trekken.

Met 2 snipperaars gaat het snel!

Marleen had ruimte gemaakt waar deze snippers konden liggen.Ook dat gaat mooi worden.

Met dit prachtige weer gingen Emke en Steef een hut bouwen van de takken van de omgewaaide els.
Ze hadden ze zelf al afgezaagd.

En aan het eind van de middag hebben we de els geveld, klein gezaagd en gesnipperd. Met de Skidster de stammen uit de sloot getrokken, en naar de klover gebracht. Lekker opgeschoten dus!
's Avonds rozig op de bank (koud maar prachtig zonnig weer), en moe maar voldaan.

Opbouwen na de stormschade

Door Peter
Eindelijk weer buiten aan het werk; na een week griep en daarna twee weken cursus komt de lente snel dichterbij! En dan willen we echt weer gaan bouwen, dus moet alles daarvoor klaar zijn. Afdak bouwen dus!

Van de 8 dakplaten heb ik er 5 kunnen repareren met glasvezel-polyester. Van deze platen heb ik een nieuw dakje gemaakt: niet meer zo groot, maar groot genoeg om de werkbank droog te houden. Ook het gereedschap en de bakken met schroefjes hangen er weer. Nu kan ik weer lekker werken!

In de witte schuur heb ik de muurkast 3 meter langer gemaakt, zodat er 9 meter plank bij is gekomen. Als het een dagje regent kunnen we daar ook lekker gaan (op)ruimen. 

Komende woensdag komen Ferry en Erik helpen om de bomen op te ruimen, maar Daaf, Emke en Steef wilde er niet op wachten. Zij hebben alle takken van de stam gezaagd en Steef begon zelfs al met (handmatig) kachelblokken zagen. Goeie hulp!

Brand stro-huis Kampen

Door Peter
Eergisteren is in Kampen een grote strobalen-woning volledig afgebrand. Het was het levenswerk van Henk en Janna Schuring. Ze hebben er 5 jaar aan gewerkt, en ze woonden er nu 6 jaar met hun 3 kinderen.

Het is (voor ons) nog niet duidelijk hoe de brand ontstond, maar via-via heb ik al wel wat informatie gekregen. De brand is binnenshuis ontstaan, en het heeft vele uren gesmeuld voordat er echt vlammen kwamen. De brandweer is het niet gelukt het smeulen te stoppen.

De buitenkant van de strobalen zijn in dit huis met leem ingesmeerd, de binnenkant echter niet. Daar is een brandwerende gipsplaat tegen de balen aangeschroefd. Op foto's van het bouwproces zie ik dat er op verschillende plaatsen spotjes en elektriciteitsdozen door deze brandwerende laag heen zitten. Leidingen lopen ook achter deze laag. Hoe brandwerend is zo'n gipsplaat dan nog?

Er wordt nog onderzocht wat er in Kampen precies misgegaan is. Maar onze inschatting is dat als er vuur achter deze brandwerende laag komt (bijvoorbeeld via leidingen, spotjes, dozen) deze wel zuurstof krijgt om te smeulen, maar niet te blussen is.

Van andere strohuizen-branden had ik ook al opgemaakt dat doorvoeren van leidingen vaak plekken zijn waardoor stro in contact met vuur kan komen.

Wij zouden zowiezo al onze strobalen aan twee kanten inlemen, en de leidingen in de leem leggen. Er komen bij ons geen platen tegenaan. Maar nu lijkt het er op dat ook de aansluiting tussen stro en bijvoorbeeld kozijnen (en andere brandbare bouwstoffen die direct in contact staan met de lucht), ingesmeerd moeten worden. Voor de brandwerendheid, maar vooral ook voor de blusbaarheid.

Voor ons was de brand behoorlijk schrikken. Ook al houd je je aan de normen (want dat hadden Henk en Janna zeker gedaan), dan kunnen er blijkbaar toch fouten gemaakt worden die niemand had voorzien. Met alle gevolgen van dien. We hopen hier van te leren, en we hopen ook dat strobouw niet een negatief imago krijgt. Maar vooral: we wensen Henk, Janna en hun kinderen heel veel sterkte!

Stormhout

Door Peter
Tijdens de afgelopen storm zijn er langs de beek die door het bos loopt, 6 Amerikaanse eiken omgewaaid. Deze bomen waren al aangetast door een tonderzwam, wat weer het gevolg is van het verhogen van het grondwaterpeil met zeker 30cm. De overige 50 bomen gaan de komende jaren zeker ook een keer omvallen...

In overleg met Staatsbosbeheer lieten onze buren een mobiele kraan komen om de stammen tot planken te zagen voor hun nieuwe huis. Ik heb ze meegeholpen om met de grote zaag de stammen vrij te zagen en de takken te verkleinen. Boom 6 was blijven hangen in 2 andere bomen, en het lukte ons niet de boom los te maken. Uiteindelijk heeft het kraantje van het Waterschap (dat bomen uit het water kwam vissen) dat voor ons opgelost door hem met veel gekraak naar beneden te drukken. Als dank voor het zaagwerk kwam Willem een karretje hout brengen.

Ik heb besloten de overkapping weer terug te plaatsen. Er zijn een aantal platen te beschadigd om te repareren, dus de overkapping gaat kleiner worden. De andere platen repareer ik morgen met glasvezel/epoxy. 

Vlog Hilde en Oscar

Door Peter
Een maand geleden (in de sneeuw!) zijn Hilde en Oscar hier langsgekomen om opnamen te maken voor hun vlog over "findingabetterwaytolive". Dat filmpje is inmiddels af, en we hebben er met veel plezier (en trots!) naar gekeken. Met leuke grapjes tussendoor is ons verhaal helder weergeven.

Bij deze zijn Oscar en Hilde van harte uitgenodigd om met mooi zomerweer langs te komen, en om misschien nog wel wat houtjes te kloven...

Meer storm in het nieuwe jaar!

Door Peter
Liever schreef ik een blogje over het opruimen van de witte schuur, maar eerst even wat "breaking news" (letterlijk). Er was weer storm voorspeld voor vandaag.

De kinderen en ik vertrokken even voor half 9 naar DOE. Die rit ging prima, en de wind leek in Veldhoven wel mee te vallen. Maar om 9:30 belde Marleen al op dat de overkapping over het huis gewaaid was, van alles vloog door te tuin, twee bomen afgeknapt... In de unit voelde niet veilig, want de grote perenboom bewoog (en die staat heel dicht tegen de unit). Uiteindelijk heeft Marleen op een stoel in de luwte van de coniferen de storm over zich heen laten komen, met spectaculair uitzicht op de wegvliegende spullen... 

weg overkapping...

Deze platen lagen op de weg, en heeft Marleen met hulp van de buurman achter de heg kunnen trekken.
De witte buitenlamp heeft een tikje gekregen...

Een boom van de buren ligt over de trampoline, de glijbaan ging wandelen,

en de vogels hebben even veel te eten.

Als luciferhoutjes...

Hier was dus eerst de overkapping. De stempels die de overkapping overeind hielden, zijn niet goed tegen opwaaien geborgd. De wind heeft de stempels uit elkaar getrokken, en met balk en al over het dak gegooid. De balk heeft het dak van de witte schuur, de garage en de achterkant van het oude huis niet ontzien.

Het zeil heeft de muur lang beschermd, maar is toch losgekomen. Dat gaf gelukkig niets. Wel is een deel van de zwarte dakfolie losgekomen (die zat met nietjes provisorisch vast tot de dakrand er gemaakt wordt). Verder heeft het huis geen krimp gegeven; een hele geruststelling!

Inspectie op het dak van het nieuwe huis: geen problemen. Wel mooi uitzicht op de beschadigde daken.

Ook de woonunit is er niet vlekkeloos vanaf gekomen; de eerste rij platen was met schroef en al omgeslagen.

Buienradar gaf mooi aan hoe het hier tekeer ging: wij zaten in het gebied met windkracht 9, en vlakbij een windvlaag van 123km/u (windkracht 12). Dat is wel even meer dan de vorige storm met net een windkracht 7...

Ik kwam vroeg terug van DOE040 (protesterende kinderen, die wilden op school blijven). We hebben al veel (deels provisorisch) gerepareerd danwel opgeruimd. De platen van de overkapping zijn niet meer te gebruiken, dus we weten niet of we die nog opbouwen.
De boom van de buren en onze twee afgeknapte sparren ruim ik een ander keertje wel op.

Affijn, morgen verder...!

Storm in het nieuwe jaar

Door Peter
Allereerst natuurlijk de beste wensen voor het nieuwe jaar!

Ons voornemen was om er een relaxed jaar van te maken. Daar moeten we echt wel meer ons best voor doen, want op de een of andere manier hebben we het nu al weer druk.

Wat er tussendoor ook nog moest gebeuren was het huis beschermen tegen de voorspelde natte westerstorm. Om te voorkomen dat met name de woonkamer doorweekt zou worden door horizontale regen heb ik nog snel een zeil langs de zuidwest muur geniet. Deze heeft het goed gehouden, en ook goed werk geleverd: een groot deel van de woonkamer is droog gebleven.

De unit ligt voor westenwind tamelijk onbeschermd. Om 4:00 werden we gewekt door een windvlaag, uit het niets, die de hele unit leek op te tillen. Leek, want natuurlijk gebeurde dat niet... Maar ik vroeg me wel af hoe het nieuwe huis zou reageren op dat natuurgeweld. Nou, prima dus. Om 7:00 nog meer wind, maar het huis gaf geen krimp. Op een paar verschoven dakplaten na (die op het oude huis, en over stapels hout heen lagen) is er niets gebeurd.

Wel viel er heel veel regen, en op plaatsen waar het regenwater dat van het dak af komt de grond raakt, wordt het wel heel drassig. Laten we hopen dat het vanaf nu wat droger wordt, want een tijdelijke dakgoot maken is tegen ons goede voornemen in...

Fijne feestdagen!

Lokale Omroep Schijndel SMEK

Door Peter
Een paar maanden geleden werd ik gevraagd voor een kookprogramma van de lokale omroep Schijndel: SMEK (Smullen Met Eerlijke Kost). Samen met een andere gast heb ik onder begeleiding van een kok aan een maaltijd meegewerkt, en tijdens het koken kon ik wat vertellen over ons huis.

Het hele programma is met een grote groep vrijwilligers in één avond opgenomen (waarbij ook zij geSMuld hebben van de Eerlijke Kost-maaltijd). Een paar dagen later kwam een cameraman (Jan van Oort, net als de opa van Marleen) langs om wat beelden van het huis te schieten.

Op 14min50 begint mijn verhaal over ons huis.

Finding a better way to live

Door Peter
Deze middag en avond waren Oscar en Hilde van findingabetterwaytolive hier op onze plak. Zij zijn aan het zoeken naar een betere manier om te leven, en delen hun bevindingen in de vorm van vlogjes op internet.

Het was een heel leuke, fijne middag met twee prachtige, open, eerlijke mensen. Heel relaxed en met humor hebben we rond en in het huis vragen gesteld en beantwoord over onze manier van leven, en het verhaal er achter. We zijn benieuwd naar het resultaat, en hopen nog vele inspirerende filmpjes van ze te mogen zien!

Zie hier het resultaat...!

Sneeuw

Door Peter
We zitten lekker in de woonunit met het kacheltje aan. En de Pi maakt af en toe een mooi kiekje van hoe het er buiten uit ziet.

Steef aan het werk

Onze tuin na een flinke sneeuwbui

Het huisje van de boerderij op DOE

Sneeuw is heel leuk en mooi, maar het waait dwars door het huis en maakt alles overal kleddernat. Dat dan weer wel...

En de kinderen naar school brengen wordt dan opeens een spannende onderneming!

Wasrek

Door Peter
Nu het buiten onwerkbaar weer is, is er tijd om binnen klusjes op te pakken. Zo is er een stopcontact in de voorraadkast gemaakt (zodat we niet met een verlengsnoer in de weer hoeven om even iets in de magnetron warm te maken, hoe heerlijk is dat!), kasten voor onder het bed van Steef, en het wasrek.

Met een touw en katrollen kan je het wasrek makkelijk laten zakken om de was op te hangen en af te halen

Als de houtkachel aan is, dan is het net onder het plafond echt heel warm, bijna 30 graden. De was is op die plek echt heel snel droog, en daarbij kunnen de kinderen er prima onderdoor spelen. Ook zoiets dat we al jaren eerder hadden moeten doen!

Sinterklaas gaf ons een nieuwe agenda. Sint vond dat we in de oude agenda teveel afspraken hadden staan, dus kregen we een helemaal afspraakloos exemplaar. Met zeeën van tijd.

"Maar als je steeds een klus invult, nou..., dan is 't je eigen schuld!"

We zullen deze wijze raad van de Sint goed in ons achterhoofd houden komend jaar!