Stro in de kou

Door Peter
Ter voorbereiding van het vullen van de buitenmuren met strobalen ben ik deze week bezig geweest met het vinden van een handige, snelle en goede werkmethode. In de kou: paar graden vorst met veel wind is een vreemde omstandigheid om met strobalen bezig te zijn...

Stro en ijspegels

De strobalen moeten straks heel strak op elkaar geperst worden. Vaak wordt dat met potkrikjes gedaan. Daaf had laatst bedacht dat het heel makkelijk zou zijn om een spanband over de strobalen te spannen. Dat leek inderdaad een goed plan. Daarvoor schroefde ik een balk aan de buitenkant van de panelen vast om de ene kant van de spanband vast te zetten. De andere kant van de spanband kan onder het houten frame haken. Met een potkrik onder de spanband is de baal naar beneden te drukken.

Dat werkte best aardig, maar het bleek toch lastig om de baal rechtstandig in te drukken: de strobaal gaat altijd scheef staan. Het volgende experiment gaat dus zijn: geen krikje, maar aan beide kanten een spanband die onafhankelijk van elkaar gespannen kunnen worden, dus aan de binnenkant en aan de buitenkant. Hierdoor kan ik het indrukken beter sturen. Wordt vervolgd!

Een ander probleem waar een oplossing voor nodig was, is het verkleinen van een baal. Omdat wij onze balen verticaal in de muur zetten, is het niet nodig deze korte baal met touwtjes tot een nieuwe baal te knopen. We kunnen gewoon een pakketje stro van de baal afhalen en op z'n plek leggen. Maar daarvoor moet je de rest van de (losse) baal wel ergens kunnen laten.

Ik heb een soort bak in elkaar gefabriekt (van allerlei enigszins bruikbare restjes hout) en deze schuin naar achter gezet. Zo blijft de baal makkelijk op z'n plek liggen. Door bovenop de baal een houten doos (waar twee stoeptegels in zitten) te zetten, blijft de stapel stro mooi bij elkaar. Elke keer dat ik wat extra stro nodig hebt kan ik dat hier vanaf pakken.

Nu nog iets verzinnen om de aansluiting tussen de muur en het dak goed te krijgen. Maar dat kan ik pas doen als de temperatuur boven 0 graden blijft; de leem is op dit moment niet echt goed verwerkbaar...

En dan moeten er nog waterslagen komen. Deze gaan we van hout maken. Dat wordt weinig gedaan in Nederland, dus we moeten goed uitzoeken welk hout we moeten gebruiken, waar we dat halen en hoe we het moeten behandelen. Misschien moeten we beginnen met simpele Douglas waterslagen, als experiment. Als ze niet bevallen kunnen we ze later alsnog vervangen door betere exemplaren.Gelukkig gaat vervangen makkelijk met lemen muren! (edit: we hebben ze uiteindelijk gemaakt van hardhouten tuinplanken: bankirai)