Afgelopen zondag had het gesneeuwd. Lekker plakkerig, Steef en Emke maakten meteen een sneeuwpop. De sneeuw bleef niet lang liggen: diezelfde dag begon het al te dooien. Elke dag werd het popje kleiner. Vlak voordat er echt niets meer van over zou zijn, zag het kleine sneeuwhoopje er opeens weer als een echte sneeuwpop uit. Schattig toch?
De dag voor de sneeuw begaf opeens de ventilator van de autoverwarming het. Dat is niet alleen koud, maar ook de ruiten beslaan zo heel snel. Dat moest dus verholpen worden, en snel! Dus Daaf en ik hebben in de sneeuw het dashbord verwijderd en het systeem onderzocht.
We konden de fout niet vinden, dus de volgende dag naar de garage. Pascal kon zo snel de oorzaak ook niet vinden, en nieuwe onderdelen kopen was voor hem ook geen oplossing. Hij adviseerde zelf een extra schakelaar te maken, zodat de ventilator "vol aan" is, of "uit". Wat uitleg en wat spulletjes ("Nee, geen rekening, ik wil je graag vooruit helpen", deze mensen bestaan nog!) en ik kon aan de slag.
De draad die naar de ventilator toe liep was echt een dikke draad, en mijn gevonden schakelaartje was maar een klein ding. Niet geschikt dus. Ik heb nu massieve schakeldraad (voor stopcontacten en zo) gebruikt en een gewone lichtnet-schakelaar, die nu fraai naast de al eerder gerepareerde versnellingspook prijkt. Aan, of uit. Geen keuzestress.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten