Poesje erbij..?

We hebben altijd gezegd dat, als we hier eenmaal wonen en een beetje gesetteld zijn, we dan een poes zouden nemen. Om de muizen te vangen, omdat Emke het zo graag wil, en gewoon omdat het hier zo leuk zou zijn.

Nu wonen we hier, en zijn zelfs al een beetje gesetteld, dus... kom maar op met die poes! Nu wil het toeval dat een collega school-mama mij aansprak vanmorgen: "Zeg, willen jullie niet een kat? Want bij ons in de straat loopt er al dagen eentje rond, en die glipt steeds naar binnen bij iedereen. Niemand weet van wie die is!" Ik ging meteen even kijken, en... wat was het een schatje! DIE willen we wel! De buurt wilde er schijnbaar zo graag van af, dat het katje dezelfde middag bij ons thuisgebracht werd. Hij was super aanhankelijk, en vond alles prima. Emke maakte een lekker warm mandje, een kattenbak en voerbakjes voor hem, in de veranda. Ik maakte briefjes die ik in de buurt ophing:

Nu maar hopen dat niemand ons opbelt... Maar ik verwacht het eigenlijk wel, want hij is gezond en goed doorvoed. Zeker geen zwervertje! De kinderen zijn ook al voorbereid dat het poesje (wat waarschijnlijk een katertje is) niet kan blijven. Maar we zien wel, nu is het in ieder geval erg gezellig!

Oja, zo ziet het er bij ons uit na een flinke regenbui....

Ha, het weggetje blijft mooi droog!