Bodemonderzoek

Als je een huis gaat bouwen, dan wil je dat het niet gaat verzakken. De fundering moet dus aangepast zijn aan de bodemomstandigheden. Om te weten wat de draagkracht van de bodem is, moet er "gesondeerd" worden, en dat kwam de firma Inpijn-Blokpoel doen.

In deze vrachtwagen zit een juk dat een buis met meetkop de grond in kan drukken. Tijdens het drukken meet de kop allerlei waarden, waarvan druk en kleefkracht de belangrijkste zijn.

Tijdens het in de bodem drukken van deze buis kun je meteen zien wat de meetwaarden zijn. Hoe verder de rode lijn naar rechts gaat, hoe steviger de bodem, en hoe verder de gele lijn naar rechts gaat hoe plakkeriger (lemig) de bodem is.

Resultaat: tot 3,2 meter leem (leem is niet stabiel genoeg om op te bouwen), dan een zandlaag van 2 meter (dat is wel genoeg), weer een laag leem en daarna zand tot zeker 15 meter. Dieper boren was niet nodig...

Op een ander plekje herhalen: hetzelfde profiel.

In de buurt worden meer huizen gebouwd, en daar hebben we gezien dat de leemlaag ook tot ca. 3 meter diepte zit. We waren er al bang voor dat dat bij ons ook het geval zou zijn. We moeten de fundering dus doorleiden naar de zandlaag eronder. Of toch (zoals hier overal gebeurt) het hele huis onderkelderen...

We willen de stro-muren van ons nieuwe huis afwerken met leem.
Leem is een mengsel van klei (aluminium silicaat-schijfjes die kleiner zijn dan 0.05mm) en silt (de kleinste zandfractie, ronde korrels). Hoe groter de kleifractie in de leem, hoe meer de leem plakt (en krimpt na drogen). De leem in onze grond is helaas onbruikbaar voor onze leemtoepassingen: er zit nauwelijks klei in de leem, en daarvan moeten we toch zeker 15% hebben. En de blauwgrijze kleur is ook niet de fraaiste om je huis mee af te werken...