Groentetuin

Peter had mij en Daaf op de Aakendonk afgezet, hij ging door naar Schijndel om stoelen op te halen. Daarna ging hij naar de woonunits in Erp, om de koop te bespreken. Ik ging verder met de sloot. Nu met de bosmaaier, want door de bramentakken en het dichte riet was er geen doorkomen aan met de hark. Het ging heel goed, maar al snel was het draadje op, en ik kreeg hem ook niet meer verder afgerold. Hiermee moest ik dus wachten tot Peter terug kwam. In de tussentijd hebben Daaf en ik de zaadjes voor de groentetuin uitgezocht. Daaf had ook een kweekbakje en wat zakjes zaad gekregen van oma Agnes, daar hadden we een leuk klusje aan.
 

Kweekbakje van oma Agnes vullen!

Peter kwam terug en repareerde de bosmaaier. Net op het moment dat ik weer aan de slag wilde, kwamen Erica, Eva en Ivo. Het was ook wel lunchtijd, dus we maakten weer broodjes knakworst op het kampvuurtje. Vlak na het eten kwam Irene, om het leuke grijze konijntje op te halen (die had vannacht een 5 sterren-hotel in de kelder :-)). Nog even een rondleiding en een kopje thee, en daarna met Erica, Eva, Ivo en Maurice naar de groentetuin! Daar hebben we spijkers met koppen geslagen, want we hebben vele meters stoeptegelpaadjes gelegd, en al heel veel gezaaid! Stoksnijbonen (met vertakte bamboetakken als rijshout) met daaronder lage boterboontjes, radijsjes, snijbiet, rode biet, worteltjes, zonnebloemen en 6 kruiden. Bart kwam ook nog even aanwaaien, en heeft zich lekker kunnen uitleven op de kruiwagen en stapels stoeptegels die verplaatst moesten worden. Gratis fitness! Bij ons ben je altijd welkom ;-)

De paadjes zijn best hobbelig, maar de plantjes zullen daar heus niet minder om groeien!
Het is natuurlijk ook maar een tijdelijke groentetuin. Over een tijdje komt hier een permacultuur "voedselbos"

Later meer over permacultuur. Nu alvast een link naar een leuk liedje over permacultuur! (even naar beneden scrollen)

Leuk, paadjes lopen!

Peter plantte eindelijk zijn lang gewenste Italiaanse populieren, helemaal in de punt van het driehoekige weiland. Aan deze boom kan je namelijk al van verre zien van welke kant de wind komt. Hij wordt hoog en blijft smal, en wordt later een herkenbaar punt in het landschap.

Zo plant je dus ouderwets en low-budget een populier: gewoon een afgezaagde tak in de grond steken. Niks geen ingepakte kluit, boompalen, grondverankering, beluchtingsslang en waterranden. Gemeentes schijnen dit vergeten te zijn...

 

Niet zo'n duidelijke foto, maar hier zie je de enorme afval bergen die gisteren ontstaan zijn.

We sloten de dag af met overheerlijke taart van Erica, en het vangen van het 2e schattige konijntje. Maar deze was heel schuw, en ontsnapte direct weer. Gelukkig maar eigenlijk, want ik had ook niet geweten wat ik er mee had moeten doen!