Graafmachine

Een bijzondere dag vandaag, want vandaag kwam voor het eerst zwaar geschut om wat werk te verzetten. Een graafmachine! Speciaal voor dit evenement kregen de kinderen een verlofdag van school, dus ze hebben er met hun neus bovenop gestaan. Ook heel leerzaam :-)

Lekker in het zonnetje kijken naar het enorme gevaarte. Spannend, hoor!

Er werd ca 100 m2 gras afgegraven voor de groentetuin. Het gras is er niet afgehaald, maar ondergespit. De meningen zijn er over verdeeld of dat goed is, maar we merken het wel. Het ziet er nu in ieder geval prachtig uit! Nou ja, vooral zwart en plat...
Helemaal in de punt van het weiland heeft altijd een grote berg half verteerd riet gelegen. Die is nu netjes weggehaald, en er is een mooi walletje van gemaakt, aan één zijde van de groentetuin.

Ons oude groentetuintje valt nu helemaal in het niet...
Tja, hier kan ik toch echt niet tegenop!

Daarna mocht de graafmachine zichzelf een weg graven langs de coniferen: één conifeer eruit, en een paar meter ligusterhaag. In een paar minuten lag het allemaal keurig op een berg, aarde eraf geschud. Alsof het een plukje onkruid was...

Daaf houdt het allemaal precies bij.

Ondertussen maakten Quint en ik het bouwterrein schoon van takken, afgestorven planten, glas e.d., want dat wil je niet ondergespit hebben.

Eerst opschonen voor er gespit wordt.

De asbest platen die verticaal ingegraven zitten, werden vrij gegraven zodat de asbest-mensen ze er makkelijk uit kunnen trekken.

En een groot deel van het bouwterrein is opgeschoond; dat wil zeggen dat alle stenen en stronken eruit zijn geschud. Wat kwam daar een berg stenen en tegels uit! Omdat alles overwoekerd was met planten, hadden we dat eerst helemaal niet gezien. Een groot deel van de tegels is nog bruikbaar, deze liggen nu klaar bij de groentetuin om binnenkort paadjes van te maken. De rest komt de graafmachine morgen afvoeren. Zijn we daar ook weer van af :-)

Pauze in de zon. Laat die lente maar komen!

Multitasking: springen en kijken kan makkelijk tegelijk!

Wow... wat istie groot...!

Emke weet de weegbree te vinden als ze met haar blote voetjes op een brandnetel heeft gestaan.

Het resultaat: een grote, omgeploegde, kale vlakte vol met hobbels en kuilen.
't Is nu even slikken, maar het wordt vast heel mooi als we gras gezaaid hebben!

Toen we thuis kwamen, lag de sloopvergunning voor de schuurtjes in de bus. Komt goed uit, want daar wilden we dit weekend mee beginnen! De schuurtjes zonder asbest dan, de rest mag mag pas na de asbestsanering.