Dat klinkt goed, strobalen! Maar het zijn er maar twee, en het worden er waarschijnlijk niet heel veel meer dit jaar...
De komende tijd wordt het koud, nat en winderig. Dat vinden strobalen niet leuk. Maar voor mij is de kalkstuc / leemstuc-race nog niet gelopen. Er is een leem-recept met cement en melk (caseïne, melkeiwit) dat de leem een stuk meer watervast maakt. Hoeveel meer, dat weet dan weer niemand. En of de stuc daarna nog damp-open is, weet ook niemand. En ook met waterglas (natriumsilicaat) zijn er mogelijkheden.
Het plan nu is om een paar stukken muur die behoorlijk in de regen kunnen zitten, te vullen met strobalen, te stuccen met leem en er de twee verschillende leem-finish-recepten op aan te brengen. En om dan in het voorjaar te kijken hoe de stuc het er van af heeft gebracht.
(Edit: we besloten later de balen alleen met leem in te smeren, en eerst maar eens te kijken hoe dat houdt in weer en wind. Als dat niet goed genoeg is, kunnen we altijd nog diverse recepten uitproberen)
Vandaag heb ik dus twee balen vastgezet. Ik heb hiervoor klemmen gemaakt van kleine lijmklemmen om een potkrikje steun te geven.
Deze klemmen zetten zich vast om de panelen. Tussen de klemmen past een dikke balk waar de bovenkant van de potkrik tegenaan komt. Als je de potkrik laat heffen, drukt 'ie de baal naar beneden.
 |
| Twee balen tegelijk aanpersen |
Voor het persen vul ik eerst de kieren aan de zijkanten van de balen met losse stro. Dan leg ik op de strobalen twee panlatten. Daarop een persplank met de potkrik er op. Dan de twee klemmen met de dikke balk er tussen: persen maar. Als de baal zo'n 8cm is ingedrukt (de touwtjes hangen dan los) schroef ik de panlatten vast en kan de persconstructie er af.
 |
| Twee panlatten houden de balen op hun plek |
 |
| 1:1, 1:2, 1:3 en 1:1,5. Het tweede vakje is toch iets gekrompen. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten