Herfst!

Even een paar sfeerbeelden van deze tijd van het jaar: de herfst.

Maïs-oogst op de plak van de buren

Er blijven altijd wat kolven op het land achter. Die heb ik geraapt met Emke en Steef. Een kruiwagen vol! De kolven daarna pellen, drogen, en over een paar weken de korrels eraf halen. Gratis eten voor de kippen!

Prachtige kleuren...

De populieren zijn nu op z'n mooist. Knalgeel!
Helaas worden deze grote bomen binnenkort gerooid... Zowel op de Aakendonk, als aan de Veghelsedijk. Wat zal het hier kaal worden!

Bekisting van de kelder af

Een kleine week na het gieten van de vloer kon de bekisting van de kelder af. Een leuk werkje in- en onder water, en met hulp van de kinderen was het zo gepiept!

Een dagje later besloot Steef, met zijn nieuwe werkhandschoenen, een brug te bouwen over de kelder heen.

Emke kwam helpen, en even later schuifelden ze voorzichtig over hun bouwwerk heen.

Steef kreeg de smaak te pakken en ging zelfstandig timmeren.

Daaf ging de uitdaging aan een brug te bouwen over het bredere deel van de kelder. En maakte er meteen een kunstwerk van, compleet met hangkabels.

En dat met het heerlijkste herfstweer dat je je kunt voorstellen!

Groentetuin update

Verjaardagspakket voor Agnes: Pakketje Aakendonk. Alles uit eigen tuin natuurlijk, met eitjes van onze kippen en zelf gemaakt sap van onze eigen peren. Trots!

Een wortel van maar liefst 311 gram

Kruidenfabriekje:

Kruiden drogen, eerst aan de waslijn.
Maar dat schoot niet op, dus daarna boven de kachel gehangen.

Kruiden drogen aan een rekje boven de kachel.
In ons nieuwe huis moeten we daar een goede voorziening voor maken!

Het resultaat van de gedroogde kruiden, alles zit nu in potjes. Ziet er leuk uit, maar vooral de theekruiden waren in een paar weken al op. Volgend jaar dus véél meer kruiden kweken!
Ik zoek vooral nog stekjes van diverse soorten munt. Iemand...?

Dit jaar eens appelazijn gemaakt. Ik heb gelezen dat je het voor van alles kan gebruiken. En de buren hadden nog kilo's appels over, dus het was het proberen waard!

Appels in stukjes en net onder water zetten.
Twee weken wegzetten, zo dat er zuurstof bij kan komen. Dan begint het te bubbelen en komt er alcohol in.

Dan zeven, en het sap in een fles doen. Nog een paar weken zo laten staan. De alcohol wordt omgezet in zuur, dan is het azijn geworden. Helaas vond ik de smaak niet lekker, het was te zuur geworden. Maar hij is nog steeds bruikbaar voor verschillende doeleinden.

En weer een laagje beton...

De 4e stortlaag stond voor vandaag op het programma: de gewapende laag die (uiteindelijk) tussen de twee schuimbeton-lagen in valt. Tijdens de bouw blijven we op deze laag rondlopen, dus dat hij een beetje vlak ligt is wel zo prettig...

Door alle kuilen in de schuimbeton was het een beetje lastig in te schatten hoeveel beton nodig was. De computer rekende 17m3 uit, dus zou 18m3 toch genoeg moeten zijn?

Het was koud (4 graden!), en nat. De pomp kwam keurig op tijd, toen het beton kwam konden we meteen aan de slag. De machinist bestuurde de pomp, Marleen de uitvoer en Peter vlakte af. Met de laser er bij is goed te meten of er te veel of te weinig beton ligt.

De aanvoer van het beton was in twee gelijke vrachten gesplitst. Toen de eerste leeg was, waren we nog niet helemaal op de helft, en het "gatenstuk" moest nog komen...

Met nog een paar meter te gaan was de tweede vrachtauto leeg. Maar de pompmachinist verwachtte dat we het nog wel zouden halen; er zit nog wat in de slang, en in de pomp. Samen ruim een halve kuub, en inderdaad precies genoeg. Nu ja, net iets te weinig misschien, maar goed genoeg!

De trilbalk

Van de buurman een trilbalk geleend om een mooi vlakke toplaag te maken. Door de regen was er best wat water op het beton gekomen, dus het apparaat spetterde over de vloer heen.... Maar mooi vlak!

Als laatste nog even de randjes mooi scherp trekken, en de vloer ligt er prima bij! Opruimen, schoonmaken, thee en kachel!

's Avonds hebben we met ons vijven een handje in het al een klein beetje uithardende beton geduwd, en onze namen er bij geschreven. Voor "later"...

Het betonijzer ligt!

Het zware werk van het betonijzer leggen (deze matten wegen bijna 90Kg per stuk) is klaar! En er waren precies genoeg matten; dat hadden we halverwege niet gedacht.

De schuimbeton ligt op sommige plekken toch nog niet echt mooi vlak. Dat betekent dat de betonijzer ook niet heel vlak ligt. Ik zal binnenkort een laser waterpas moeten huren om de betonijzer vlak te kunnen leggen. Door de steentjes te kantelen, of te draaien komt de mat op die plek wat hoger of lager.

Het ijzerwerk ziet er prachtig uit, echt jammer dat dit helemaal in de beton moet verdwijnen!

Workshop "zeisen"

Vanuit het ecologieforum hebben we een workshop "werken met de zeis" georganiseerd. John Wardenier, een ervaren zelfvoorziener, heeft de ons de kneepjes van het zeisen bijgebracht.

Eerst natuurlijk het "haren" en "strekelen". Een aantal mensen (waaronder wij) hadden een oude zeis meegenomen. Deze meestal slecht onderhouden bladen vergen echt heel veel werk om ze weer goed scherp te krijgen; een goede oefening!

De zeis "haren": uitslaan van het ijzer

Eerst goed kijken...

... dan goed nadoen!
Daaf en Tjitte haren ook, maar dan iets dat ooit een aluminium buisje was :-)

Tjitte heeft de hele dag met Daaf gespeeld. Maar ze hebben ook gewerkt!

Verschillende soorten zeisen ("Oostenrijks", "Brabants", "Hollands") waren aanwezig; ieder kon ze allemaal uitproberen. De Oostenrijker was favoriet, maar dat wisten we al...

Verschillende soorten zeisen

Het ziet er misschien niet moeilijk uit, maar...!
Trouwens, de conclusie was wel dat goed gereedschap drie kwart van het hele werk is.

Peter had er voor gezorgd dat de boer die naast ons gras hooit, een strook had laten staan, zodat we daar konden oefenen.

Daaf met een "Oostenrijker"

Ook ons noordelijke weitje hebben we onder handen genomen: in een rij, synchroon maaiend hadden we in no-time het gras plat. (En een aantal kikkers ook, helaas...)

We doen 3x per jaar zo'n workshop, dan kan onze grasmaaier de deur uit!

Kampvuur, soep, chili, barbecue en veel meegebrachte zelfgemaakte heerlijkheden maakten deze geweldige dag helemaal af!

Betonijzer leggen met Willem

Willem (van Jessy) had wel zin en tijd om een dagje mee te helpen om betonijzer te leggen. De dag begon met een hoop gepuzzel: waar moeten we beginnen, en hoe kunnen we de vorm het beste uit de mat halen? Maar al vrij snel begon het te lopen en kwam er wat vorm in.

De matten zijn 12m2, en loodzwaar. Met een betonschaar is deze 10mm niet meer te knippen, dus slijpen maar!

Toen belde Van Rijbroek dat de boerderij op de Sluitappel (waar Peter al 6 binnendeuren vandaan had) gesloopt is, en of Peter vandaag de balken die hij wilde hebben kon meenemen. Nu ja, Willem is er toch! De aanhanger geleend van de buren en met twee ritten een grote stapel 7x20-balken gehaald.

De rechter stapel met de (bijna) nieuwe balken lagen er al, de rest komt van de boerderij af

En daarna weer verder met de matten. Toch nog best ver gekomen!

Een oud-collega van Bart had weer een houten vloer vervangen, ook deze kon worden opgehaald. De witte schuur komt al aardig vol!

 

Zaterdag komen er wat leden van het Ecologieforum.eu langs om te leren werken met de zeis. Voor het avondeten neemt iemand wat rundvlees (van eigen kweek) mee voor op het kampvuur. Peter heeft een driepoot met rooster in elkaar gezet. 

Dieren update

Er is alweer van alles te schrijven over onze dieren. Het gaat hard. Dan weer komt er wat bij, dan gaat er weer wat af.

Ons tweede zwart-witte konijn is opgegeten door een of ander roofdier.
De konijnen gaan 's nachts helaas niet op stok. Die zitten dan juist buiten. En soms gaat dat dus mis...

We hebben nog een zielige foto van het opgegeten konijn. Als je durft mag je kijken! Weet iemand welk roofdier dit geweest is?

Dan hebben we ongeveer een week een schattig maar heel schuw klein konijntje in de tuin gehad. Zo was het er opeens, en zo was het ook weer weg... Joost mag weten wat er mee gebeurd is.

Dit is ons laatste tamme konijn. Hij heeft het best gezellig met de twee wilde konijnen, die ook op ons terrein leven (en mee-eten met de kippen en konijnen!). Maar hij zal zijn twee zwart-witte vriendinnetjes toch wel missen.

Rechts het "wilde" konijn, dat steeds tammer wordt. Gezellig, toch?

Bij het opruimen van de veranda vond ik een kippennest, met wel 7 eieren! Nog wel vlak naast de voordeur..! Hoe is het mogelijk dat ik daar nog nooit een kip heb zien zitten. Ik was wel benieuwd welke kip aan het leggen is gegaan, dus ik hield het die dag goed in de gaten. En jawel, opeens zat er een kipje gezellig tussen de troep haar ei te leggen. Betrapt! De drie volgende dagen heb ik haar opgesloten in de ren, zodat ze wel verplicht was haar eitjes in het kippenhok te leggen. Daarna verkoos ze netjes uit zichzelf het kippenhok.

Gezellig tussen de troep :-)

Kijk, zo krijg je een eierdoos lekker snel vol!

We hebben er vorige week een kipje bij gekregen van Sonja en Kjeld. Kareltje heet ZE :-) Dit was de moeder van onze zijdehoentjes, die we vlak voor de zomervakantie een ander tehuis hebben gegeven. Kareltje is echt een geweldig kipje. Heel klein, maar super tam en nieuwsgierig. Ze zit nu nog in een ren op het gras, en ze heeft haar eigen nachthokje. Vandaag heeft ze haar eerste eitje gelegd. Ook heel klein natuurlijk!

Ze maakt ook leuk contact met de andere kippen, die vaak om de ren heen lopen om te kijken wat voor bijzonders daar nou weer in zit. Ik hoop toch zo dat het straks goed gaat met onze grote kippen (en vooral met de haan)...

Kareltje was behoorlijk vies, dus heb ik haar gewassen. Lekker in warm water, dat vond ze fijn..!
En met het droog föhnen viel ze in slaap. Ahhh...

Dutje doen voor de warme kachel...

Schoon en lief!

Haar vieze kuifje heb ik geknipt. Nu ziet ze er weer picobello uit!

Liesje, ons Wyandotje, doet het prima. Ze kan het inmiddels goed vinden met de grote kippen, ze loopt gezellig met ze mee over het erf. 

Maar Liesje is ook maatjes geworden met Kareltje. Een paar keer per dag vliegt ze de ren van Kareltje in, en zitten ze een poosje gezellig samen te keuvelen.

Dan het laatste drama, vers van de pers. Er is weer een kip gepakt door een loslopende hond. De hond kwam op ons erf, joeg één van de kippen de straat op, en kreeg haar daar te pakken. Het arme beestje was zo gewond, dat Peter haar de nek om moest draaien. Hoe cru, het gebeurde vlak onder ons waarschuwingsbordje, dat er al maanden hangt. De veren liggen er nog.

Helaas, deze bordjes helpen niet. Regelmatig komen er los lopende honden honden op ons erf.

We gaan nu hekken maken. 't Is wat. Woon je lekker vrij en achteraf, moet je je met hekken gaan afschermen tegen die grote boze buitenwereld. Grrr...