Een stapje vooruit en twee stapjes achteruit

De vriezer is eindelijk aangekomen. Terwijl ik de verplaatsing naar de kelder aan het voorbereiden was, viel mijn oog op de stuc van het plafond van de kelder. Die hing een klein beetje door. Hmm. Niet goed. Met een plamuurmes stak ik dat plekje los en vervolgens vielen hele plakkaten zo naar beneden. En dat ondanks de primer die ik had gebruikt...!

Dus eerst het hele plafond afgestoken en opgeruimd. Wat een rotspul, kalk...

Samen met Daaf heb ik de vriezer 's avonds in de kelder gezet. Dat was best een hele operatie, maar toch het ging verrassend snel.

Eerst hebben we de vriezer op z'n rug op een plank gelegd. Die hebben we over de rand van de kelder laten kantelen waardoor de vriezer rechtop in de kelder aan kwam.

De doos maakte de vriezer te breed voor de bocht, dus die hebben we om de afgeslepen keldermuur gevouwen. De vriezer heeft aan de voorkant twee pootjes, aan de achterkant twee wieltjes. Dat maakte het manoeuvreren een heel stuk makkelijker. Ik aan de ene kant, Daaf aan de andere kant en we konden heel mooi de bocht maken.

De vriezer moet links door het gat (achter die witte stroomdraad). Nog wat geschuif in de kelder en toen stond 'ie op z'n plek.

Nu kan ik de trap afmaken, dus dat geeft aan dat ik een stapje vooruit ben gegaan. Maar het plafond is twee stappen achteruit gegaan; eerst schoonmaken wat er nog op zit, iets nieuws bedenken en dat uitvoeren. En dat terwijl er nu kasten en een vriezer in de kelder staan...

Resultaat notenlikeur

Begin juli heb ik een notenlikeur gemaakt van wodka met gesneden onrijpe walnoten, suiker en wat kruiden. Het zag er veelbelovend uit! 

Ik had al kleine flesjes schoongemaakt om de gezeefde likeur in te gieten toen ik besloot toch eerst even te proeven. 

Mijn eerste indruk was lekker zoet en best prima smaak. Maar dan... 

VIES!

De nasmaak is enorm bitter. Je gehemelte trekt strak en je hebt de rest van de avond keelpijn. Brr!

Mocht iemand interesse hebben in bijzondere vormen van zelfkwelling, dan wil ik nog wel een flesje bewaren. 

Vloerverwarming woonkamer

Het is slechts bijverwarming, en dan ook vooral op de plekken waar we zijn. Zithoek en eethoek. 

Het zou me niets verbazen als we deze nooit gaan gebruiken, maar beter mee verlegen dan om verlegen.

Het gaas kan omhoog (paar cm.) en dan kan er beton gestort.

Betongaas woonkamer

De huidige vloer van de hele benedenverdieping is een dun laagje cement op een dikke laag schuimbeton. Dat was tijdelijk, want de schuimbeton loop je heel snel stuk. Het is tijd om deze vloer af te maken. Ongeveer 8cm beton met een krimpnet er in, om in het voorjaar af te werken met leem en lijnolie.

Eerst natuurlijk de hele vloer leeg maken. Zeker de kast met gereedschap was eventjes werken.

Een mooie balzaal! De dunne vloer heeft het nog best aardig gedaan.

Ook de andere kant is helemaal opgeruimd. Dan kan het gaas er in.

Overlap ruim een maas. Met het haakje en ijzerdraad weer mooie vlechtjes

Woensdag verder met het leggen van de vloerverwarming in deze ruimte (die waarschijnlijk nooit gebruikt gaat worden, maar toch, beter mee verlegen dan om verlegen...) en dan een moment kiezen om te gaan storten. Daarvoor hebben we een aantal mensen nodig die met kruiwagens heen en weer lopen.

Trap van de kachel

De bypass is klaar, de kachel doet het prima (op een koude opstart na) en het trapje kan weer afgemaakt. 

De vorm van de bovenste tree is iets anders geworden. Daarom moeten zowel de tegels van de bovenste tree als die van eronder aangepast.

Ik was van plan de treden met cement vast te zetten omdat er vrij snel vier tegels los zaten. Maar het leek er op dat de leem van deze tegels niet heel goed gepakt had. De rest van de tegels is wel blijven zitten, dus toch nog maar met leem geprobeerd. We gaan het zien de komende tijd!

Mooi trapje geworden, al zeg ik het zelf...!

Balk voor de steiger

Nu de muur van de hoofdwand nog niet klaar is, kan ik daar de balken neerleggen die ik gebruik om de steiger boven het trapgat te zetten om bij het plafond te kunnen werken. Als de hoofdwand een keer afgewerkt wordt, dan gaat dat niet meer en kan ik dus nooit meer zo makkelijk aan het plafond werken. 

Dus... er moet een balk komen die ver genoeg uitsteekt om een dwarsbalk op te kunnen leggen. 

Zo moet de balk komen te liggen

In het 'magazijn' lag nog een geschikte balk, maar deze was niet zo mooi. Dus eerst flink schoon geschuurd, dan op maat gezaagd en opgehangen. Nou, zo'n zware balk op z'n plek hangen en houden...! Twee hoeksteunen maakten het wel een stuk makkelijker, zo foto hierboven. 

Als de balk op z'n plek zou liggen, dan kan ik niet meer bij de onderkant van drie zwaar belaste paneeltjes in de hoofdmuur. Op deze paneeltjes rusten drie enorme dakbalken, en het gevolg is dat ze een flink stuk in een houten klos gedrukt zijn. Dat moet al jaren een keer gefixt worden, nou, nu dan maar.

Met een potkrik, die onder een hiervoor vastgelijmd blok hout staat, til ik het paneeltje iets op. Daarmee druk ik het horizontale balkje ook stevig naar beneden. Vervolgens heb ik een zelfde balkje aan de binnenkant van het paneeltje (er steken op de foto drie schroeven uit om dit balkje vast te zetten) zodat de druk verdeeld wordt over de klos en het horizontale balkje. Dan zal dit paneel niet meer verder zakken.

De balk passeerde een windkruis, waarvoor er een uitsparing gemaakt moest worden.

De balk loopt voor het zicht netjes om de hoek verder. De steiger kan weer opgebouwd!

Meteen het plafond van de hal gemaakt. De schroten die ik geschaafd heb zijn nu op, terwijl het plafond nog net niet helemaal af is. Er ligt nog een paar m2 in de witte schuur, maar die moeten nog geschaafd, en daarvoor moeten eerst de messen vervangen (en daarvoor moet ik iets maken waarmee ik de mesdiepte kan instellen).

Uitbreiding kast kelder

Wachtend op de levering van de vriezer heb ik de kast in de kelder vergroot.

Helaas is de kelder op deze plek niet breed genoeg voor een kast waarin de kratten haaks op de muur kunnen. Daarom geen vier maar die schappen. De appeloogst kan nu ook opgeborgen.

Stuken kamer Daaf

De kamer van Daaf moet nu toch echt eens afgemaakt. Dat betekent voornamelijk stuken. Eerst de muren vlak maken met een leemstuk waar veel stro doorheen zit. 

Een laag dikker dan 2cm blijft niet goed 'hangen'. Als je er met de spaan overheen gaat, dan zakt de leem achter de spaan naar beneden. Dat betekent dat er een aantal lagen van deze stuk nodig waren om alle gaten tussen de strobalen weg te werken. De laatste laag heb ik met een rei vlak gemaakt. Reien met stro door de stuk is een vak apart, haha! 

Nadat deze laatste stro-leem-laag opgedroogd was, heb ik een dun laagje leem met relatief weinig zand erdoor opgesmeerd. Dit wordt een heel dun laagje, wat je heel glad en dicht kunt afwerken. Daarmee ziet het er opeens als een echte muur uit.

De kunst is om op tijd te stoppen, anders ben je helemaal eeuwig bezig...

Voor deze smalle strookjes heb ik een plamuurmes verbouwd, en dat heeft een mooi stukje gereedschap opgeleverd.

Na een uur nog een keer met de spaan eroverheen om het nog gladder en harder te maken.

De laatste laag wordt er eentje met kleur. Maar dat moeten we nog uitzoeken en bepalen.

Plafond Emkes kamer

Voornamelijk omdat de planken al heel lang in de weg liggen ben ik aan het plafond van de kamer van Emke begonnen. Eerst allemaal geschuurd, daarna gesorteerd op de tafel gelegd.

 Het kleine steigertje doet goed dienst.

Een aantal latten waren flink doorgebogen door het gewicht van de strobalen. Die heb ik er af moeten halen. En deze kamer heeft heel veel hoekjes. Het zij zo, je doet het maar 1 keer.... 

Maar het resultaat mag er zijn!

De eerste stook van de kachel met bypass

Toch spannend, de eerste stook van de kachel na een aanpassing. Zou het werken?

Binnen was het 14 graden, buiten een graad of 6 met veel wind. Bij het aansteken van de eerste batch (niet te veel grenen zaagrestjes van de plafond-schroten) kwam het vuur snel op gang. Met het deurtje dicht leek de toevoer van lucht niet heel lekker op gang te komen, maar als ik het deurtje een paar minuten op een kier hield kwam het vuur snel op gang. Daarna kon het deurtje wel dicht. 

De schoorsteen was in no time lekker warm, 40/50 graden. Toen ik de klep van de bypass na een kwartier dicht deed, koelde de schoorsteen direct af. Dat is niet wenselijk, maar de klep kan ook een klein beetje open staan. Dan gaat er deels lucht door de bypass en deels door de schoorsteen onderin het trapje. De schoorsteen blijft dan goed op temperatuur.

Buiten leek er veel rook uit de schoorsteen te komen. Dat was vreemd, want het vuur brandde rookloos. Vanuit een andere hoek bleek het geen rook te zijn, maar stoom die binnen 2 meter van de schoorsteen helemaal oploste. Dat ziet er goed uit! 

De bypass heeft boven verwachting gewerkt. De kachel brandt makkelijk, stevig en stabiel. Het eitje wordt lekker warm, ook onder de zitting. Tot zover project geslaagd!

Bypass in de kachel

Om ervoor te zorgen dat de schoorsteen van de kachel bij het opstarten sneller warm wordt (en dus sneller gaat trekken) heb ik een bypass gemaakt. Als de schoorsteen-temperatuur hoog genoeg is, kan de bypass met een klep worden gesloten. 

Eerst heb ik de hele trede afgebroken.

Toen kon er een gat gemaakt in de kachel (rechts) en in de schoorsteen (links, niet op de foto)

De klep zelf moet met niet te veel klacht te bewegen zijn. Daarom heb ik een contra-gewicht gemaakt zodat de klep in evenwicht is. Dat contragewicht is op de foto goed te zien. De klep zelf zit iets lager, met plastic folie er omheen. Dat was nodig om de klepzitting te maken: zo kan ik de leem tegen de klep boetseren zonder dat de leem blijft plakken.

Het kanaal door de traptrede heen krijgt al vorm.

Aan de binnenkant met cement afgesmeerd tegen lekkages. De bovenkant met gebakken plavuizen afgedekt.

Hier zie je de klep zitten in het verlengde van de traptrede en de ingang in de schoorsteen.

De bovenkant van de bypass moet niet te heet worden als de klep per ongeluk open blijft staan. Daarom heb ik met stro en cement een luchtig papje gemaakt en dat dik ver de plavuizen gesmeerd. Een houten dunne plank zorgt voor de juiste vorm.

Daar overheen een dunne laag beton, ongeveer 1 grindkorrel dik.

Om de klep te kunnen bedienen was er een hendel nodig. Deze heb ik uiteindelijk van een steeksleutel gemaakt, ik had zo snel geen inspiratie. De montage was een uitdaging, maar zoals met alles in dit huis kom je er wel uit als je er genoeg tijd aan besteed.

De kachel is weer helemaal dicht, over een paar dagen de eerste stook! 

Verder stuken van de slaapkamers boven

Het is nog lekker weer voor eind september. Tijd om de slaapkamers boven verder af te werken. 

In de buitenmuren van deze kamers zitten flinke bulten en kuilen doordat de strobalen uitsteken. Deze kuilen zijn soms zo diep, dat je ze niet in 1x met leem kan vullen. Laag voor laag dus.

De slaapkamer van Daaf wordt al aardig vlak.

De kamer van Emke is ook flink onder handen genomen. Allerlei plekken waar de houtstructuur nog zichtbaar was zijn nu mooi weggewerkt.

En het kleine raampje heeft ook lemen zijkanten.

Natuurlijk is vrij snel de gehakselde stro op. Dus weer het baantje gemaakt, een strobaal losgeschud en er met de grasmaaier voorzichtig 2x overheen. Enorm stoffig werk!

Na de eerste keer maaien hark ik de stro tot een lijn in het midden van de baan en ga er nog een keer overheen.

En nu kan ik er met een halve kuub gehakselde stro weer een tijdje tegen!

Stucbouw workshop leemfinish

We hadden ons opgegeven voor een gratis workshop van Stucbouw Schijndel over leemstuc en leemfinish. Natuurlijk gaat het hier over producten die 'gemaakt' zijn, leem met allerlei toevoegingen om het makkelijk verwerkbaar te maken en een degelijk eindresultaat geven. Hoogst waarschijnlijk gaan wij deze plastic potten niet gebruiken, maar wie weet! 

Ik vond het sowieso leuk om van echte stukadoors hun werkwijzen, tips en ideeën te zien en horen. En natuurlijk om die leemfinish en leemverf eens te proberen.

Hier een voorbeeld van een leemfinish, gekleurde leem met een grovere korrel er door heen. Met een blokkwast krijg je bovenstaande structuur, maar je kan ook met een spons naschuren. Of over deze structuur nog bijvoorbeeld puur wit, zonder korrel, opspanen en dan komen er heel leuke structuren boven. 

Iemand raadde me aan om een spatmolen te kopen zodat je pigmentpoeder-pap op de natte stuc kan spetteren. Daar kun je ook heel leuke dingen mee doen.

Kortom, genoeg inspiratie weer!

Mini steigertje

We hebben een mooie steiger, met wielen en zij-steunen waar je heel hoog mee kan werken. Maar voor binnen is deze steiger te groot. Daarom pak ik vaak een gammel keukentrapje en sta me daar elke keer weer aan te ergeren.

Ik ben de kamer van Daaf aan het afmaken. Stuken dus, en ook hoog. We hebben ooit van de buren een aantal houten dozen gekregen die je kan stapelen. Op de foto hierboven liggen er twee op elkaar, maar dat is niet genoeg om bij het plafond te komen. Trapje? Nee, vandaag ga ik eindelijk de mini-steiger maken.

Met een plank die overbleef van de bodemplaat van de groene aanhanger heb ik een werkvloer gemaakt. Met wat latten en blokjes twee afstandshouders (vlak boven de grond) en een diagonaal. Heel schattig, maar heel functioneel.

De diagonaal is een palletplank met een hap er uit. Aan de onderkant zitten drie happen, zodat je deze plank voor drie verschillende schuin-heden kan gebruiken.

En de muur begint al aardig op te schieten. Deze hoek van de kamer is klaar voor de finish laag, de kant van het raam nog niet.