maandag 3 augustus 2020

Amerikaanse rivierkreeft

Sinds een aantal jaren is de Amerikaanse rivierkreeft een "invasieve exoot". Ook in ons eigen Wijbosch Broek komt het beestje in grote aantallen voor. Afgelopen herfst had ik met Ruben een fuik gemaakt en een nachtje vergeefs geprobeerd. Maar vanmorgen kwam Ruben met een klein emmertje kreeften die hij in zijn omgeving had gevangen. "Het hadden er meer kunnen zijn, maar net vannacht hebben ze een gat in de fuik gemaakt, de rest is er al uitgelopen".


We wilden graag weten hoe makkelijk de kreeften te eten zijn, en of het een beetje de moeite is. Dus eerst op het kampvuur een pan water aan de kook gebracht.


De kreeften hebben geen zintuigen voor hitte, dus het schijnt (en dat geloven we natuurlijk graag) dat ze er niets van merken dat ze levend gekookt worden.
Na 4 minuten zijn ze gaar en mooi rood gekleurd komen ze uit het water.


Dan komt het pellen. Het achterlijfje zit vol vlees, en ook uit de uitgegroeide scharen kan nog best wat lekker vlees gehaald worden.
Belangrijk is dat de endeldarm uit het achterlijfje gehaald wordt. Soms lukt dat bij het afbreken van de staart, soms vanuit de andere kant, en als alles mislukt dan kan je het vlees uit het achterlijfje open-pellen en de endeldarm weghalen.
Een poot heeft ook vlees. Om dat er uit te halen, breek je het beweegbare deel van de schaar af. De peesplaat (bevestiging van de schaar aan de spier) trek je er hiermee uit. Dan kun je met een notenkraker of een hamer de schil van de poot breken en kom je bij een klein beetje heerlijk zacht, smakelijk vlees.


Uiteindelijk heb je van een hoop kreeften een klein beetje vlees. Niet veel, ook niet heel weinig, maar wel heel lekker.


Je houdt best wat slachtafval over. De kippen hoeven het niet, we moeten er nog een interessante bestemming voor verzinnen.


De eindconclusie is dat als het vangen heel makkelijk gaat, een emmer vol kreeften heus een mooi en lekker maaltje geeft. En omdat de permacultuur-gedachte zegt "als je ergens te veel van hebt, dan moet je dat oogsten", gaan we heus een keer wat serieuzer werken aan een manier om makkelijk en snel van deze plaagdieren te vangen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten