Maan en spelen

28 september: maansverduistering! We stonden 's nachts op (met het hele gezin) om buiten te kijken. Wat bijzonder!

 

's Ochtends om 6:30 was de maan ook mooi om te zien. Hij was zo GROOT!

 
11 september: Het gras is nu sterk genoeg om op te spelen. Dat betekent dat we de trampolines en het speelhuisje met glijbaan van de wei terug konden verplaatsen naar de "tuin". Fijn, want de kinderen spelen graag dicht bij huis. Op de wei werd er beduidend minder gespeeld.

Toch wel handig, die platte kar.

De toren staat hier nog scheef, en de pannen moeten er nog op (en vastgeschroefd).

2 ingegraven trampolines naast de toren, zodat je de knapste kunsten kan doen.
Een dik touw aan het huisje geeft nog meer speelmogelijkheden.

Heerlijk dit... :-)

Het blijft genieten, zo'n mooi uitzicht en dan óók nog zo'n prachtige zonsondergang!

Het was al maanden een doorn in 't oog: onze veranda... Wat een troep hebben wij daar verzameld. Ik ben er nu eindelijk aan toe gekomen om het op te ruimen. Wat een ruimte!

Winkelwagen-hokje

Afgelopen woensdag belde Willem met de vraag of we een winkelwagen-hokje van de Emté wilde hebben. Nou, dat wilden we wel!

Net een huifkar...

De plastic platen hadden wat aandacht nodig, en hij kan nog een poetsbeurt gebruiken. Maar nu hebben we een prachtig hokje waar we onze fietsen droog neer kunnen zetten. Of bouwmateriaal in kunnen opbergen. Of tomaten in kunnen kweken. Of in kunnen picknicken in de regen.
Dank, Willem!

Reparatie schuimbeton

De schuimbeton was op enkele plaatsen ruim 10 cm ingezakt (op een totale hoogte van 55 cm). Van Antwerpen kwam het gisteren bekijken, en kon het vandaag al komen repareren. Ruim 4m3 nieuwe schuimbeton was er voor nodig, zoveel was het ingezakt.

Het ziet er prima uit nu. Wel is de isolerende werking verminderd, omdat er allemaal luchtbelletjes uit zijn ontsnapt. We zoeken nog uit hoe ernstig dit is, maar het lijkt allemaal mee te vallen. De constructeur heeft in ieder geval verteld dat het voor de stevigheid niks uit maakt.

Het gladde deel is het gerepareerde deel. Bijna alles dus!

Schuimbeton storten

Vandaag was het weer goed genoeg om de schuimbeton te storten. 's Ochtends hadden we nog mooi even tijd om de laatste folie op de bodem te leggen. Ook maakten we nog snel een "tijdcapsule": een foto van ons vijven voor het funderingsgat, krantenartikel er bij, wat muntjes, Duplo en 2 knikkers, dit samen in een weckpot, in een emmertje in plastic.

Misschien vindt iemand het ooit bij de sloop van het huis... Raar om het je voor te stellen!

Nog gauw ingraven onder de folie.

Schuimbeton wordt gemaakt van een speciaal mengsel cement, gemengd met schuim. Bij het storten komen er dan ook 2 vrachtauto's: de cementauto, en de schuimauto. De cementauto's hebben steeds 7 m3 bij zich, waar ze zo'n 23m3 schuimbeton van maken. Wij hadden voor onze vloer 4 cementauto's nodig.

Rond 13:00 blopte de eerste lading schuimbeton in het gat.

Steef, Jason, en Annemiek met Driek zaten op de eerste rang.

Elke 2 minuten 1m3. 't Is een langdurig klusje!

Zo blopt het in het gat.

Verder is er een regel bij schuimbeton: een project moet binnen 2,5 uur gestort zijn, want daarna begint het uit te harden en mag je er niks meer bij storten. De vloer die wij moesten storten, zou precies in die 2,5 uur klaar moeten kunnen zijn. Maar veel speling was er niet.
En helaas... De volgende drie cementauto's lieten ieder een half uur op zich wachten. In totaal hadden we dus 1,5 uur vertraging. En dat is letterlijk wachten op problemen...

De laatste laag werd keurig met de laser op hoogte gebracht en vlak getrokken. Bij het vlak trekken kon je zien dat de schuimbeton al behoorlijk aan het uitharden was; echt glad werd 'ie niet.

Na het uitvlakken werden de spullen schoongemaakt en ingeladen. Vlak voor ze vertrokken merkte Peter een paar plekken op die in aan het inzakken waren. Dat was geen goed nieuws voor de harde werkers. Het storten heeft dus te lang geduurd, met dank aan de te laat komende cementauto's. Dat is trouwens van een andere firma dan het bedrijf Van Antwerpen dat de schuimbeton stort. We hebben er met z'n allen al balend naar staan te kijken. We konden niks anders doen dan afwachten hoe het zich verder zou ontwikkelen.


's Avonds waren de kuilen dieper, groter en talrijker...
Morgen kijken we wat het resultaat is!

Groentetuin update

Het oogstseizoen is begonnen!

De perenoogst was maar een derde van de opbrengst van vorig jaar,
maar deze hebben we dan ook wel tot de laatste peer opgegeten of ingemaakt!
We hadden ook veel minder appels dan vorig jaar. Maar het schijnt een slecht fruitjaar geweest te zijn, ik hoorde het overal...

Achterste 4 kratten: peren.
Twee voorste kratten: 2 verschillende soorten appels

 
Pompoenen: veel en lekker! Gelukkig kan je ze lang bewaren, ze liggen nu in de kelder van het oude huis. Af en toe gaf de groentetuin nog een klein cadeautje, en kwam er weer een pompoen te voorschijn. Kan je nagaan hoe het overwoekerd was allemaal :-)

En ook al vele pompoenen eerder geoogst...

Dit gaat door de pompoensoep. Allemaal uit eigen tuin. Hmm...!

Na het verwijderen van de oude pompoenplanten (die werkelijk de hele groentetuin in bezit hadden genomen) en de omgevallen bonenrekken, kwamen er 4 vakken vrij. Van één maakte ik een (2e) aardbeienvak, in 2 vakken zaaide ik een paar dingen, netjes in rijtjes, en in het laatste vak heb ik allemaal zaad door elkaar gezaaid. Experimentje. Beetje laat ook om te zaaien, half september, maar wieweet wat het nog brengt! Emke kreeg ook een strookje grond, waar ze nog wat leuke plantjes heeft gezaaid.

Emke en vriendinnetje Myrte aan het gieteren op hun net ingezaaide vakjes.

Dan de aardappels. Ik geloof dat ik daar nog niet eerder over heb gepost. Ik heb dit jaar de aardappels in (38!) kuipen gezet (rechts op de foto hieronder), want in kuipen schijnen aardappels het goed te doen. Bijkomend voordeel: je kan de kuipen ieder jaar op de zelfde plek in de tuin zetten, want je doet er ieder jaar nieuwe grond in. Anders moet je rekening houden met wisselteelt. Dit jaar deed ik een experiment: ik maakte verschillende mengsels van zwarte grond, compost, paardenmest en koemestkorrels. In iedere kuip kwamen 3 pootaardappeltjes, en iedere kuip kreeg een kaartje waarop stond welk mengsel er in zat. Ook aardde ik sommige kuipen wel aan, en sommige niet.

Bij de oogst heb ik van iedere kuip gewogen wat de opbrengst was. Dat liep per bak enorm uiteen! Het minste was 100 gram (kuip met alleen zwarte aarde), het meeste was 1100 gram (kuip met alleen compost). In totaal had ik maar 13 kilo aardappels, wat flink tegen viel voor 38 kuipen. Ik moet erbij zeggen dat ik ook erg laat was met het poten van de aardappels, met vroeger poten had ik misschien meer opbrengst gehad. En aanaarden had trouwens geen invloed op de opbrengst.
Er was nog een leuke verrassing naast de groentetuin. Dat was de plek waar ik vorig jaar aardappels had gepoot. We hadden er houtsnippers overheen gedaan, zodat het een pad werd. Blijkbaar had ik vorig jaar niet alle aardappels netjes geoogst, want er waren er dit jaar weer een paar boven gekomen, door de snippers heen. Nu bleek dat er onder die houtsnippers een geweldige berg aardappels aan het groeien was..! Mooie grote piepers, en vooral VEEL.
Volgend jaar dus een grote berg compost halen bij de milieustraat, en vul ik alle kuipen met alleen compost. Met een dikke laag snippers erover heen :-)

Steeds weer een kuip leeg kiepen en alle aardappels eruit zoeken.
Emke en Steef vonden het een erg leuk klusje. Ik ook trouwens. Net schatzoeken!

Na iedere kuip netjes opschrijven hoeveel de opbrengst was.

Storten schuimbeton uitgesteld

Afgelopen dagen was het prachtig droog weer, maar helaas kon de leverancier van de schuimbeton deze dagen niet langskomen. Pas dinsdag 15 september was er ruimte in de planning. Dus kon ik rustig aan de folie ophangen.

De weersvoorspellingen waren de afgelopen week voor de bewuste dinsdag helemaal niet slecht: veel wind, niet warm maar wel droog. En dat laatste is heel belangrijk voor schuimbeton: regen kan het schuim laten inzakken als het nog niet uitgehard is.
Helaas zijn inmiddels de voorspellingen voor morgen (dinsdag) behoorlijk aangepast en blijft het niet droog. In overleg met de leverancier is besloten om pas volgende week maandag de schuimbeton te storten...

Vandaag 30 balken van 6 meter opgehaald met hulp van een hovenier met grote aanhanger en sterke auto. Prachtig hout! En wat kan Menno achteruit rijden met een schamel-aanhanger..!

Het Grote Gat

Keurig om 7:00 stond van Rijbroek op de stoep. Het voordeel van dit onaards vroege tijdstip was, dat de kinderen vóór school nog een tijdje konden kijken. En voor Steef begon de dag al helemaal goed, want hij mocht in de grote graafmachine zitten, en zelfs de hendel bedienen! Hij heeft een heel rondje gedraaid met de kraan. Trots dattie was...!

Met enige achterdocht kijken we naar de paaltjes; staan ze goed of moeten we dadelijk een hoop "bij-graven"? Zo snel als de graafmachine dat doet, kunnen wij dat zeker niet!

De eerste scheppen worden door ons allemaal bewonderd

't Is nog vroeg en koud. Ontbijt op de eerste rang, lekker in een dekentje.

De vorige bewoners hadden in 1976 (heel droge zomer) een 12 meter diepe bron geboord om toch water te hebben. Deze trok Gerrie er zo uit, met de geweldige opmerking "Dat zou met de Skidster een heel werk zijn geweest!" Tja, het zou de Skidster niet eens gelukt zijn...

Om met de Skidster / camper whatever toch bij de units te kunnen komen, moet het weggetje door de eerste coniferen heen. We hebben er 6 omgezaagd, en ook de pallet-vakken er achter (waar de composthoop is) moest worden ingekort.

Tussen de coniferen ligt nog een oude waterput, en van deze put loopt naar de sloot een asbest afvoerbuis. De coniferen staan bovenop deze buis. Die leiding is heel fijn, want de sloot ligt mooi laag en kan veel water hebben. De graafmachine heeft heel voorzichtig de stronken van de leiding afgetrokken. De put is gespaard gebleven, nu liggen de betonplex-platen er op en het puinweggetje gaat er over heen. Niet geschikt voor vrachtwagens...!

Natuurlijk buizen, een bezinkputje, puin, plastic etc in de grond. We kunnen binnenkort wel weer naar de stort!

En toen, al om 11:00, was het karwei geklaard!

We hebben het huis opnieuw uitgezet, maar nu met de goede maten. En wat bleek: slechts 1 paaltje bleek verkeerd te hebben gestaan, waardoor er een klein kuubje bijgegraven moest worden. De rest stond prima!

De schuimbeton komt volgende week dinsdag. We hadden liever deze vrijdag gewild omdat het op die dag zeker droog is. Maar de leverancier kon niet eerder. Duimen voor mooi weer!

Voorbereidingen graven fundering

Morgen komt er een graafmachine om Het Grote Gat te graven. Daar moest nog het e.e.a. aan voorbereid worden, en dat deden we dus vandaag: de bekisting er af, de plek waar gegraven wordt opruimen, berg zand weggraven, en het huis uitzetten. De kinderen konden een dagje naar opa Flip en oma Agnes, dus wij konden even flink doorwerken.

Wieke spuit de bekisting schoon, zodat de schroeven weer los te draaien zijn

Ook heeft ze de slotgracht aan de oostkant leeggepompt.
Met een mooi afvoergootje voor het water. Lekker spelen ;-)

De bekisting er af; stevige, volle muren! Het ziet er prachtig uit!

Uitzetten van het huis: welke maat van welk punt uit? Het was een heel gepuzzel. Met een fout als gevolg. Nog net vóór het donker werd hadden we het ontdekt, en konden we het (grofweg) oplossen... Wel spannend of het goed genoeg is!

We gebruiken driehoeksmetingen: beide afstanden goed? Paaltje er in!

De veranda van het nieuwe huis komt zo ver de tuin in, dat er geen ruimte meer is voor het weggetje naar de unit. Om het weggetje te verleggen, moest er een aantal coniferen wijken. Ook één van de pallet-vakken (met compost) aan de achterkant van deze coniferen moest opschuiven. Jammer...  

Even een doorkijkje zagen...

We kregen het allemaal net op tijd af, dus laat ze morgen maar komen! (brr.. 7:00!)

Beton bijwerken, graafwerk voorbereiden

Door het uitzakken van de bekisting was er net iets meer beton nodig dan de betonauto bij zich had: handmatig bijmaken dus! Dat hebben we vandaag, tussen de buien door, gedaan.

De Skidster kon goed helpen: zo kon een kruiwagen vol beton, hangend aan de palletvorken, makkelijk bij het werk in de kuil komen.

Volgende bak!

Terwijl Marleen de beton tussen de wapening werkte en met een troffel vast trilde, draait Peter een nieuwe kruiwagen vol beton. De hoogte is nu in orde.

Lekker smeren

Het heeft weer flink geregend de afgelopen dagen, dus zowel het zwembad (in de kelder) als de slotgracht (er omheen) waren aardig volgelopen. Rita had nog een vijverpomp over die we mochten gebruiken. De pomp werkt heel snel! Met een slang en 2 dakgoten liep het water naar een oude put (tussen de coniferen) die het vele water weer in de sloot achter de units loost.

Steef bekijkt het snelstromende beekje.

Nu de slotgracht behoorlijk leeg is, kunnen we het gat een beetje dichtgooien met de berg geel zand die nog apart ligt.

Verder hebben we vandaag de ruimte om de kelder heen al een heel eind opgeruimd, zodat we morgen kunnen uitzetten waar maandag gegraven moet worden. De vaart zit er goed in!

Zand verplaatsen

Vandaag kwam Van Rijbroek de berg zand naast het keldergat verplaatsen. Voor het uitzetten van het huis is het nodig dat deze plek leeg is. Met dit grotere materiaal was het in een half uur gedaan...

20 meter verder en een keertje steken alweer lossen...

Nog even een detail van het uitgescheurde stukje: de balk op de grond waarmee de zwarte plaat vast zat, heeft het begeven. Toevallig is dit hoekje net een loze ruimte in het trapgat, dus dat maakt niet uit. Slechts een klein stukje beton moet worden weggeslepen om de rechter wand van de foto recht te houden.

 En nu ziet de bouwplaats er heel anders uit!

Beton storten voor de keldermuren

Vandaag hebben we met kunst- en vliegwerk, krakend en piepend de beton gestort voor de keldermuren in een twee uur durend gevecht. Op één plek is de bekisting gescheurd, maar het eindresultaat viel toch zeker niet tegen...

Uitzicht vanuit de Pi

Willem en Annemiek kwamen mooi op tijd met hun kleine Driek erbij, en ook Piet, de vader van Annemiek kwam onverwacht helpen. Geweldig!

De kinderen staan mooi op een rijtje toe te kijken

De beton was extra vloeibaar besteld, waardoor die makkelijk uit zou lopen binnen de bekisting. Daardoor hoefden we minder met de kruiwagen te lopen.

Maar... op de plek waar de beton in de bekisting viel, werd de druk op de bekisting steeds hoger, en hoger... tot... Stop! De bekisting beweegt! Een extra stut plaatsen! 

Ook op een andere plek waar we de beton lieten neerkomen, begon de bekisting uit te zakken. Besloten werd om op heel veel plekken extra stutten te plaatsen. Gelukkig hadden we nog veel balken liggen (nog van de sloop van de schuren, en van grote pallets via broer Bart) dus hout was er genoeg. Met de kettingzaag op maat zagen: we hebben 20 extra stutten gezet...

Toch bezweek er nog een hoek aan de binnenkant... De schade viel mee, want net dit stukje muur zit in een loos hoekje. Met extra balken konden we verder uitzakken van deze hoek voorkomen en daarna konden we voorzichtig verder storten.

Doordat de bekisting op veel plekken een beetje is uitgezakt, was de hoeveelheid beton net niet genoeg. We gaan vrijdag met het handje een paar kruiwagens beton draaien om de bovenkant van de bekisting aan te vullen. Dat maakt straks het gieten van de schuimbeton voor de vloer van het huis een heel stuk makkelijker.
Maar het is wel gelukt om alle beton die we besteld hadden, te storten. De muren zijn dus wat dikker, en daarmee natuurlijk ook meer waterdicht. 

Het eindresultaat na deze lange en zware strijd is zeker niet slecht. De stutten aan de binnenkant hebben (op dat ene plekje na) toch best rechte muren opgeleverd. En de buitenkant: ach, die zien we toch niet meer!

Onze lieve helpers hebben rustig maar keihard gewerkt om de klus te klaren, en mede door hun inspanning zijn we er zo goed van afgekomen. DANK!
Overigens verdient de chauffeur van Van Nieuwpoort Betonmortel ook een pluim: hij gaf ons alle tijd, dacht mee, en hielp mee.

Eind goed, al goed, en al doende leert men :-) We gaan weer verder!